Sharona Tieleman
staat voor een
dubbele opgave
II
ZEELAND 11
woensdag 1 mei 2019
Het stadion van PEC Zwolle zal de
komende tijd misschien nog wel
eens voorbij komen in de nacht
merries van Sharona Tieleman.
De thuisbasis van de Overijsselse
club bleek dit seizoen een spook
huis voor de Terneuzense. Op
vrijdag 12 april verloor haar club
ADO Den Haag er na strafschop
pen in de halve finale van het
toernooi om de KNVB-beker en
een week later ging het daar mis
voor Tieleman zelf.
,,Ik sprintte naar de bal en kreeg
een duw. Dat gaat honderd keer
goed, maar bij mij niet'', blikt ze,
toevallig vanuit het ziekenhuis,
terug op die bewuste avond. Daar
kwam ze overigens later pas ach
ter. ,,Want op dat moment wist ik
eigenlijk niet zo goed wat er was
gebeurd'', vertelt de Zeeuws-
Vlaamse. ,,Onze wedstrij den wor
den altijd gefilmd en een paar da
gen later kreeg ik de video toege
stuurd. Toen ik dat zag, begreep ik
het wel.''
Een slecht moment, zoals een
blessure dat altijd is. Maar voor
Tieleman was het extra zuur. ,,Het
waren weer mijn eerste minu
ten'', legt ze uit. In Zwolle maakte
ze namelijk haar rentree na een
enkelkwetsuur. ,,Dat was gewoon
iets kleins. Ik denk dat ik er drie of
vier weken uit lag.'' Maar al snel -
na 27 minuten - ging het dus op
nieuw mis. En goed mis ook deze
keer.
Contract
Met de club was ze al in gesprek
over de verlening van haar con
tract. Ze stond op het punt een
nieuwe, éénjarige verbintenis te
tekenen. Dat ze nu bij ADO kan
revalideren, geeft vertrouwen.
,,Maar ik heb hier ook al vijf sei
zoenen gespeeld. Ze kennen me
ondertussen dus wel een beetje'',
blijft ze positief.
Ik sprintte en kreeg
een duw. Dat gaat
honderd keer goed,
maar bij mij niet
Voorzichtig hoopt Tieleman na
de winterstop terug te keren op
het veld, maar liever had ze met
een na de zomer haar kunsten
weer vertoond. ,,Want vanaf ko
mend seizoen hebben we een
nieuwe trainer, je wilt jezelf dan
natuurlijk meteen laten zien.''
Daardoor staat ze straks voor een
dubbele opgave. Terugkeren van
haar blessure én de trainer over
tuigen, terwijl het seizoen al een
tijd onderweg is. ,,Dat wordt las
tig'', weet ze.
Maar op dit moment is er maar
één ding van belang: herstellen.
,,De rest zijn dingen voor over een
paar maanden'', zegt Tieleman,
ondanks haar blessure nog steeds
goedlachs.
In mei wordt Tieleman geope
reerd. Daarna volgt een lange re-
validatieperiode. ,,De eerste twee,
drie maanden verblijf ik in Zee
land, bij mijn schoonfamilie of
mijn moeder. Omdat ik dan niet
mobiel ben en dus afhankelijk ben
van anderen. In Den Haag woon
ik maar alleen.'' Daarna gaat ze bij
ADO Den Haag verder werken
aan haar herstel.
sche trainer'', vertelt het tweetal.
Het Zeeuwse Honk kende met
een succes met een promotie in
1976 naar de eerste klasse. In dat
jaar werd gestart met een vrou-
wensoftbalteam. Mercé werd trai
ner, tot het team ophield te be
staan. Hij traint nu de softbalsters
van Gent Knights.
De Terneuzenaren zijn bij de
Zeeuwse club een lange periode
voorzitter geweest. Begin 2000
was er een bestuurscrisis, maar
Van Uytrecht hield de club over
eind. In 2005 werd een nieuw be
stuur gevormd. Ook had men last
van de financiële crisis. Niet alleen
door het gebrek aan sponsoren,
maar ook de leden betaalden niet
altijd braaf hun contributie.
Het Zeeuwse Honk heeft veel
talent voortgebracht, met begin ja
ren tachtig de broers Wim en Pe
ter van Walraven, die respectieve
lijk in Jong Oranje en het Neder
lands adspirantenteam werden
opgenomen. Wim speelde als
werper bij topper Sparta Rotter
dam. De broers Raymond en Ri
chard Werner en Ruben van Bo-
chove speelden later ook op een
hoger niveau.
Van de laatste generatie kwa
men Bayron Cornelisse, die bij
hoofdklasser DSS Haarlem speelt,
en de vijftienjarige Dorian Lip
pens uit voor nationale jeugdploe-
gen. Softbalster Lynn Geertman
uit Waterlandkerkje, die later ver
huisde naar Haarlem,
heeft als captain 93 inter
lands achter haar naam
staan. „Ik heb haar op
veertienjarige leeftijd le
ren softballen", verzekert
Mercé met gepaste trots.
Nieuw complex
Dat de vereniging een
goede naam had, bleek
ook uit de aanwas van
jonge Cubaanse en Domi
nicaanse spelers. De
thuiswedstrijden werden
in het Zuidersportpark ge
speeld, om later te verhui
zen naar het nieuwe com
plex in Oude Vaart, met
twee nieuwe velden, een
clubgebouw en kleedloka
len. De laatste vijftien jaar
drijft de vereniging op trai
ner-speler en voorzitter
Matthew Marshall en de
bestuursleden Arianne
Ruyter (wedstrijdsecretaris)
en Anna van Oosten, die
vanuit Amerika het secreta
riaat beheert.
Het Zeeuwse Honk telt
vijftig leden en speelt met
een baseballteam, jeugd ad-
spirantenteam en een slow-
pitch mixploeg in competi
tieverband. Mercé hoopt vol
gend seizoen een softbalvrouwen-
team te trainen en Van Uytrecht
blijft hand- en spandiensten ver
richten. Beiden zijn ook actief als
scheidsrechter.
Het jubileum wordt met name
gevierd met een reünie voor oud
leden, verdeeld over meerdere da
gen. Meer informatie is te vinden
op www.zeeuwsehonk.nl
voordeel is dat de afstanden tussen
de honken met achttien meter
kleiner zijn dan bij baseball. Dan
moet je minder ver hardlopen'',
zegt hij. Nu kan hij er om lachen.
Met de uitbreiding van Dow Be
nelux kwamen vijf Amerikanen
Het Zeeuwse Honk versterken. De
bond besloot in 1975 de Zeeuws
Vlamingen in te delen in de regio
Rotterdam. ,,De tegenstanders
weigerden ons te accepteren. We
zijn toen overgestapt naar de Bel
gische competitie, met tegenstan
ders rond Antwerpen. We kregen
met Eddy van Mol ook een Belgi-
Het Zeeuwse Honk
Daniel Vervelde
Den Haag
- Sharona Tieleman
Voetbalster Sharona Tieleman
(23) staat voor een lange reva-
lidatieperiode. De speelster
van ADO Den Haag, afkomstig
uit Terneuzen, heeft haar voor
ste kruisband afgescheurd.
Bovendien is er schade aan de
meniscus en knieband. Naar
verwachting is ze negen tot
twaalf maanden zoet met de
knieblessure.
Sharona Tieleman in wedstrijdtenue en met een bal aan de
voet op het voetbalveld; dat beeld is door een knieblessure voor
lopig even verleden tijd. foto angelo blankespoor
Een foto van Het
Zeeuwse Honk uit de oude doos.
Geheel links staand oprichter
Hans Brandt, op een veldje bij
de Keersluis in Vlissingen.
FOTO PZC
