ZEELAND GEBOEKT Met Jan Vantoortelboom naar Elverdinge Dichtende Zwollenaar aan het Zwin ZEELAND 21 Een nieuwe Jan Vantoortelboom. De schrijver is Vlaming in Zeeuws- Vlaanderen en keert in de nieuwe roman Jagersmaan nog eens terug naar zijn geboortedorp Elverdinge, naar Victor Vanheule. maandag 29 april 2019 BUSTOUR Zeeuwse schrijvers Zwollenaar aan het Zwin' noemde Rogier de Jong een van de zeven Zeeuwse ge dichten die hij mij liet lezen. 'Naar/ dit land deze zee ben ik/ verhuisd dit is mijn erf dit is/ mijn deel nu dit is mijn thuis', conclu deert hij, tegenwoordig inwoner van Aardenburg, maar hij is dus van ver gekomen. In de oudste poëzie die ik van hem vond, in een aflevering uit 1972 van het literaire tijdschrift Tirade, was hij nog ver der uit de buurt. Het gaat om een cyclus gesitueerd in Tomi, aan de Zwarte Zee, het oord waarheen Ovidius werd verbannen en waar hij tweeduizend jaar geleden stierf. De Jong liet de Romeinse dichter spreken: 'Een zee zwart als/ inkt wat een/ trooste loos oord.' Rogier de Jong (in 1952 geboren te Gro ningen) kent zijn klassie ken, blijkt ook uit De ziekte van Pli- nius, in 1988 in een ander letter kundig blad verschenen. Een gymnasiumverhaal: 'Op mijn vijf tiende was ik al getekend. ik kon niet voetballen, geen instrument bespelen en met al die puistjes in mijn gezicht zag ik eruit als een cactus. Dat de meisjes me negeer den vond ik geen ramp.' Het bleef lang bij deze literaire aanloopjes uit 1972 en 1988, maar onlangs publiceerde hij de dicht bundel Memento (68 pag./ 21,95 euro/ gebonden/ uitgeverij Liverse). Een gedenkteken voor een voorbije liefde, voor zijn vrouw Willemien, in 2003 overle den. Want met de meisjes en de cactusknaap is het toch nog goed gekomen. Je verwacht het niet, na de klas sieke achtergronden, maar het be gon tussen de twee in het hooi. 'Eigenlijk', schrijft hij in een ge dicht, 'hebben we het stadium van de hooizolder/ nooit helemaal achter ons gelaten.' Geen door sneerelatie en geen doorsnee vrouw: 'Ik proefde iets van een/ maandanseres'. Maar ze werd ziek en ze stierf. In deze gedichten zijn we getuigen, soms griezelig dicht bij. We zien de eenzame dichter, 'met zijn/ geheime tissues/ zijn stervende kamerplanten'. Maar er verschijnt een vriendin voor wie hij op reis moet, 'over de eindeloze dammen van Zeeland'. Zo is het dus allemaal gekomen: van Zwol lenaar tot Zeeuwse schrijver. zodat het pikdonker is en alleen de maan geeft licht en daarna wordt er een groot vuur ge maakt en er wordt gedanst en iedereen ver kleedt zich." En ook: ,,Het is de nacht van de feeën en de geesten van de doden. Dan komen ze voor even terug naar ons, want de deur tus sen hemel en aarde staat op een kier." Ossenisse Schrijver Jan Vantoortelboom (1975) woont en werkt onderaan de Scheldedijk bij Ossenisse. Zijn nieuwe werk past mooi in de lijn van zijn twee eerste Vlaamse romans: zijn debuut De verzonken jongen in 2011 en zijn daarop in 2014 verschenen Meester Mitraillette. Het moest na tuurlijk zo zijn: Victor blijkt in de nieuwste roman (pagina 28-29) in de loopgraven lees- en schrijfles te hebben gehad van David Ver bocht, de ongelukkige onderwijzer die Mees ter Mitraillette werd genoemd. Vantoortel- boom is bezig Elverdinge steeds mooier en in tenser te vereeuwigen. Hij zet ook daar de deur tussen hemel en aarde op een kier. Als le zers mogen we daar blij mee zijn. Heel blij. Een schrijver kan alle mogelijke we relden scheppen. Maar die waar hij geboren is, blijft toch het meest de zijne. Dat zal zijn waarom Jan Van toortelboom weer neerstrijkt in El verdinge, in zijn Westhoek, onder de rook van Ieper. Jagersmaan heet het nieuwe boek, zijn vijfde roman. Victor Vanheule, de krachtpat ser met wie we al in zijn twee eerste boeken kennis mochten maken, is nu de hoofdfiguur. Hij leeft in Elverdinge. En moet er ook ver trekken. De Eerste Wereldoorlog is net afgelopen. De wapens zwijgen, de bomkraters zijn deels ge dicht. Maar zeker en vooral, de wonden zijn nog niet geheeld. Kijk naar Victor, de boeren zoon die zijn mannetje heeft gestaan in de loopgraven. Als het over de oorlog gaat, is hij niet spraakzaam. In zijn dromen vecht hij op leven en dood met de vijand. Hij woont op het boerderijtje bij zijn moeder, zij is een jaar of vijf weduwe. Als hij nachtmerries heeft, legt ze een hand op zijn voorhoofd en een hand onder zijn nek, soms zingt ze stilletjes voor hem. Ze noemt haar zoon 'de sterkste van ons allemaal', een 'taaie vent', 'taaier dan 't leven zelf. Maar al die moederliefde kan niet voor komen dat ze soms bang voor hem is als ze zijn ogen ziet. Dat is de reden dat ze de con clusie trekt: Victor moet weg. Ver weg, uit de Westhoek, uit België, helemaal naar het be loofde land Amerika. Boerengedoetje Het boek is zo geschreven dat moeder en zoon afwisselend een hoofdstuk krijgen toebedeeld. Zo blijven we in Elverdinge, waar we meeleven met de bijna 65-jarige moeder van Victor. We voelen hoe ze haar zoon mist, hoe ze probeert haar boerengedoetje op de rails te houden, hoe ze heel voorzichtig ge negenheid ontwikkelt voor Louis, de arts die in het huis is komen wonen waar de vorige bewoner zich heeft opgehangen. En we reizen mee met Victor. Naar Antwer pen, waar hij na een grondige wasbeurt aan boord stapt van de Belgenboot van de Red Star Line. Voor de kust van Ierland dwingen Ierse vrijheidsstrijders hem overboord te springen. Hij spoelt aan op de kust, op het laatste nip pertje gered door dolfijnen die hem boven water houden. Of heeft hij dat laatste ge- droomd? Cloghane, een dorpje aan de zuid westkust, daar komt hij aan land. Het is 1922. In het op dat moment door burgeroorlog ge teisterde land wordt hij een zwerver, een landloper. Victor kan de oorlog gewoonweg niet ontlopen. Hij blijft een strijder die op de momenten dat het nodig is over lijken gaat. Een harde en een taaie, het litteken in zijn ge zicht is veelzeggend. Maar de Vlaamse overlever heeft ook een zachte kant. In Elverdinge is hij enkele jaren eerder in elk geval eenmalig bezweken voor de charmes van Angela, een meisje dat helemaal gek van hem was en is maar met een 'betere' partij moest trou wen. Het dochtertje Anna is hun ille gale liefdesbaby, voor wie hij geen vader kan zijn. Lastig in een klein dorp, het maakt zijn vertrek nood zakelijker. Maar ook in Ierland wor den zijn vaderlijke gevoelens aan gesproken. Als schoolmeester Daly door op standelingen wordt geëxecuteerd, ontfermt Victor zich over diens dochtertje Kitty en voelt zich voor hij er erg in heeft voor de tweede keer vader. Samhain is in Ierland het feest van de 'ja- gersmaan'. De tienjarige Kitty moet hem de betekenis uitleggen (pagina 217): ,,Het feest van de jagersmaan, het begin van de winter. Dan moeten eerst alle vuren worden gedoofd GO Wekelijkse rubriek met boeken over Zeeland en boeken van Zeeuwse schrijvers Kier tussen hemel en aarde Zondag 19 mei begeleidt schrij ver Jan Vantoortelboom lezers op een bustour naar zijn geboor tedorp Elverdinge, gemeente Ieper. Hij doet dat op uitnodiging van de Goese boekhandels Het Paard van Troje en De Koperen Tuin. De eerste opstapplaats is op de parking Oostwal in Goes, vertrek 10.00 uur. Lezers in Zeeuws- Vlaanderen kunnen om 10.20 uur opstappen op de parking bij zwembad Scheldorado in Ter- neuzen. De romans De verdronken jongen en Meester Mitraillette spelen zich af in Elverdinge. Ook de nieuwe roman Jagersmaan is daar voor een deel gesitueerd. Tijdens de busrit op weg naar El- verdinge gaat PZC-verslaggever Jan van Damme met de schrijver in gesprek. In en rond Elverdinge worden lo caties bezocht waar Stoffel en Bert Vanheule, David Verbocht en Victor Vanheule tot leven wer den gewekt. In het dorp krijgen de deelnemers aan de tour een lunch aangeboden. Later in de middag wordt in de omgeving nog een begraafplaats uit de Eerste Wereldoorlog bezocht. De terugkomst in Terneuzen en Goes staat rond 19.00 uur ge pland. Aanmelden kan via info@paardvantroje.nl en info@koperentuin.nl. Kaartjes kosten 50 euro, voor het totaal: busrit, lunch, consumpties, rondleiding in Elverdinge. Mario Molegraaf Jan Vantoortelboom: Jagersmaan - Uitge verij Atlas/Contact, 256 pagina's, 21,99 euro. Publicatiedatum: dinsdag 30 april. Woensdag 8 mei presenteert de schrijver zijn nieuwe boek in Porgy en Bess Terneu- zen, aanvang 20.00 uur. Jan van Damme Jan Vantoortelboom. foto mechteld jansen

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 21