M
14
Atelier
voorbeeld zo'n zwam en maak
daarmee de vorm."
,,Bij brons kun je een vorm op
bouwen met alles wat verbrand
baar is, dus ook bijvoorbeeld met
planten. Bij het uitstoken van de
gipsmal verbrandt de plant en
blijft er een holte in de mal over,
die dan weer gevuld wordt met
het vloeibare brons. Zo kan ik
structuren of een plant vastleggen
en vergankelijkheid vereeuwigen."
Er kunnen ook fantastische din
gen gemaakt worden met knof
look of meloen. ,,Ik kook niet vaak,
Kunstenaar Teja van Hof-
ten (1951) uit Haamstede
ziet het zo: ,,In kleine de
tails zit een groot land
schap. En in een groot landschap
zie ik vaak details." We staan bij
een wand met wit porselein. Mi-
cropia, eencelligen. ,,Het zijn
mooie vormen en structuren. Ze
zijn voor het blote oog niet zicht
baar." Teja heeft de cellen sterk
uitvergroot gekleid. Het is alsof je
door een microscoop kijkt. De
structuur van het porselein haalt
ze uit de natuur, bijvoorbeeld uit
haar moestuin. Van een komkom
mer of bloeipluizen van de artis
jok. ,,Daarvan kun je de huid
prachtig gebruiken." Ze wijst op
een porseleinen beeldje dat ge
maakt is van de hoed van een pa-
rasolzwam. En eentje van de on
derkant van een berkenzwam. ,,Ik
duw kleine lapjes klei in de gips-
mal, die ik gemaakt heb van bij-
maar als ik kook, dan kan dat soms
eindeloos duren, omdat ik telkens
iets moois ontdek en dan ga teke
nen, uit elkaar pulken of fotografe
ren. Of hier!" Ze laat uienvlechten
zien waarvan de uien gebruikt zijn
in het eten en ze het overgebleven
vlechtwerk niet meteen weg kon
doen. Net als de warmoes, die te
groot werd voor zijn plek in de
tuin. ,,Ik heb hem eruit gehaald,
maar hij was te mooi voor de com-
posthoop. Door het indrogen zijn
de bochten veranderd, scherper
geworden. Ik weet niet of ik er ooit
wat mee ga doen."
Uitgedroogde klei
,,Ik verzamel van alles en opeens
herken ik het beeld erin. Ik koop
zelden materiaal. Ik krijg bijvoor
beeld uitgedroogde kleiresten
overgebleven van de handarbeid-
les van een middelbare school in
Zierikzee. Het is een uitdaging om
als het ene materiaal op is, met an
der materiaal te gaan werken. Na-
tuurlijk kun je niet zomaar elk
werk in allerlei verschillende ma
terialen maken. Vaak liggen
ideeën in mijn schetsboek te
wachten op het juiste moment om
deze te realiseren."
,,Daarnaast wandel ik graag en
schrijf veel. In 2010 heb ik drie
maanden in een gastatelier in
Vaak liggen ideeën in
mijn schetsboek te
wachten op het juiste
moment
Zwitserland gewerkt, in Bedigli-
ora-Ticino bij de Italiaanse grens.
In een heel puur huis met niets
overbodigs, bijna als in een kloos
ter. Maar er was geen outillage om
met keramiek, brons of grafiek te
werken, geen ovens. Dus heb ik er
met textiel gewerkt, oude dekens,
een schapenvacht en heel veel
draadjes. Ik heb er heel hard ge
werkt, veel gewandeld (alles moest
lopend, want in het dorp waren
geen winkels en ik had geen eigen
vervoer). En nog was de tijd niet
op. Dat maakte me erg gelukkig."
,,In de lente van 2017 ben ik op
nieuw vanaf mijn huis in Haam
stede te voet op weg gegaan rich
ting Bedigliora om die twee plek
ken lichamelijk te verbinden, maar
ik moest ergens boven Reims
stoppen vanwege gezondheids
problemen. Nu ben ik gedwongen
het in etappes te doen. Onderweg
wil ik zoveel mogelijk overnachten
bij particulieren en deze intervie
wen over wat hen gelukkig maakt.
Achteraf zal er een boek over ver
schijnen en wellicht ook beelden.
Ik wil in april de draad weer op
pikken. Ik zie wel hoe ver ik dit
keer kom, ik loop gewoon het ge
luk achterna."
www.tejavanhoften.nl
donderdag 25 april 2019
GO
Dit is een serie over
Zeeuwse kunstenaars en
hun werkplek. Vandaag: Teja
van Hoften in Haamstede
Teja van Hoften in haar atelier bij een wand met porseleinen micropia. fotos ernesta verburg
Knoflook of meloen, ook fantastisch
Liesbeth Labeur
-Teja van Hoften
