EUWS 21
Ze is 40 jaar en moeder. En ze won
de zwaarste hardloopwedstrijd ter
wereld, 225 kilometer door de Sahara.
In haar sport is Ragna Debats uit
Nijmegen een fenomeen, maar in
Nederland kent bijna niemand haar.
J**'
■r -
Respect. Dat kreeg ze ook van
de mannen na haar winst in de
Marathon des Sables, de 'mara
thon van het zand', vorige week.
Ze versloeg ze bijna allemaal in de
race over 225 kilometer. ,,Ik moest
één keer even stoppen, had
enorme rugpijn, moest kokhalzen.
Een Franse loper stopte gelijk om
te vragen hoe het ging.''
Het was een van de schaarse
slechte momenten van Ragna
Debats tijdens haar vijfdaagse
tocht door de woestijn. Ze was
niet alleen de beste van 158 vrou
wen uit de hele wereld, ze werd
twaalfde in het algemeen klasse
ment. Ze was sneller, sterker en
beter dan 659 mannen. ,,Ik had
graag bij de top 10 gelopen, maar
door de pijn in mijn rug moest ik
wat snelheid minderen.''
Elke deelnemer aan de Mara
thon des Sables moet zijn of haar
eigen voedsel meenemen voor de
vijf etappes tussen de 32 en 77 ki
lometer. Een race diep verstopt
in het oosten van Marokko, tegen
de grens met Algerije, met tempe
raturen ver boven de 30 graden
overdag, en onder de 10 's nachts,
wanneer iedereen in tenten slaapt.
,,Mijn rugzak bonkte op mijn rug,
en er ontstond een oedeem.''
Enkele dagen na haar terugkeer
is Ragna Debats weer begonnen
met trainen. Ze verwachtte ver
moeider te zijn na haar eerste
deelname aan de helse woestijn
race. Ze deed de 225 kilometer in
22 uur en 33 minuten. De tweede
vrouw deed er bijna drie uur lan
ger over. Op 1 mei heeft Ragna
haar volgende race, in China. Dit
keer een 'skyrun', een 32 kilometer
lange wedstrijd naar 4700 meter
hoogte. Ragna wil graag winnen,
zoals ze in 2018 alle races won
waaraan ze meedeed. Inclusief het
officiële wereldkampioenschap.
Paardenmeisje
De eerste 25 jaar van haar leven
kon ze niet vermoeden dat ze de
beste vrouwelijke trailrunner zou
worden. Over onverharde paden
door bossen, bergen, woestijnen
zou rennen. Ze had zelfs nog nooit
hardgelopen. ,,Ik was een paarden-
meisje.'' Het gezin woonde in
de Ooijpolder, aan de Waal bij
Nijmegen, en Ragna werd als
tiener een goede pony- en paar
dentemmer. Na haar middelbare
school volgde ze in Duitsland een
opleiding tot spring- en dressuur
ruiter. ,,Mijn ouders vonden het
goed dat ik niet ging studeren.
'Volg je hart maar', zei m'n vader.''
Ze bleek goed, was gewild als
trainster, reed concoursen, maar
zag dat ze in de hippische wereld,
waarin contacten belangrijk zijn,
haar droom niet kon bereiken om
mee te doen aan de Olympische
Spelen. Ze vertrok naar Engeland,
waar ze Duitse en Spaanse filo
logie studeerde en persoonlijk
trainer werd van een vrouw en
haar paarden. ,,Maar na enkele
jaren was ik het ineens zat om in
de stallen te staan, en van de ene
op de andere dag besloot ik met
de paarden te stoppen.''
Ze was een jaar of 26, ging voor
een uitwisselingsjaar naar Valen
cia, en merkte daar dat ze haar
energie kwijt moest. Toen begon
ze met hardlopen. ,,Eerst een paar
kilometer, en ik was kapot. Ik had
het nog nooit gedaan.'' Ze ging
steeds verder en verder. Langs de
rivier, door de heuvels. ,,Ik kreeg
er het gevoel van totale vrijheid
dat ik ook altijd met pony's had.''
Een groepje mensen zag haar ren
nen en vroeg of ze wilde meedoen
aan een wedstrijd.
Na het cum laude afronden van
haar studie in Engeland keerde
Debats terug naar Spanje. Om te
hardlopen. Ze begon te winnen.
Lokale races, regionale races. Ze
leerde er Pere Aurell kennen, ook
trailrunner en nu al jaren haar
echtgenoot. Ze wonen in Matade-
pera, een dorp op een half uurtje
van Barcelona, aan de voet van
een groot natuurpark. Ver van
Nederland, qua gevoel.
,,Ik heb vaak voor het Catalaanse
team gelopen. Op het wereldkam
pioenschap kom ik wel uit voor
Nederland. Vorig jaar kreeg ik
kleren van de Atletiekunie. Maar
de reis, het hotel, het eten, alles
moest ik zelf betalen. En na afloop
moest ik de kleding teruggeven.
Ongewassen, want ze waren bang
dat ik het verkeerd zou wassen,
of zo. Het gaf me een boos gevoel.
Ik was wereldkampioen, maar
kreeg geen enkele waardering.''
Dochter
Vanwege haar faam en prestaties
én dankzij haar sponsors kan
Ragna Debats leven van haar
sport. Ze vliegt de wereld rond
voor grote wedstrijden, samen
met echtgenoot Pere en dochter
Onna (4). ,,Vóór haar geboorte was
ik wel goed, maar daarna ben ik
echt bij de elite gaan horen. En dat
terwijl de zwangerschap lood
zwaar was.'' Eenmaal hersteld ging
ze anders trainen. ,,Ik had door
Onna minder tijd, maar gerichter,
korter trainen pakte prima uit.''
En Onna is er nu vrijwel altijd
bij. ,,Dit is ons leven. Ze is al op
veel plekken op de wereld ge
weest, leert er enorm veel van.
En ik van haar. Ze geeft me een
ongelooflijke kracht.''
zaterdag 20 april 2019
GO
zware
Rabat
MAROKKO
arrakesh
Vijf dagen hardlopen door
de woestijn, met etappes
tussen de 32 en 77 kilometer.
Ragna Debats versloeg 157
vrouwen en 659 mannen.
FOTO'S MARTA BACARDIT
Edwin Winkels
Matadepera
