SCHRIJVER LEEST RECENSIE
Niet iedereen
wil kinderen
'De boeken
van Haruki
Murakami
zijn te dik en
voorspelbaar'
Van Lodewijk van
Oord (42) verscheen
onlangs zijn derde
roman, Niemand is
van hier, die zich
afspeelt in Afrika.
Guilty pleasure
Er is een tweedeling in de maat
schappij tussen vrouwen met
kinderen en de kinderlozen.
Moeder zijn is de norm, vrou
wen zonder kinderen moeten
zich verantwoorden. Maar van
de Nederlandse veertigplus-
vrouwen is 20 procent kinder
loos, al dan niet zelfverkozen.
Een op vijf, dat zijn 720.000
vrouwen. In het jaar waarin
het thema van de Boekenweek
'De moeder de vrouw' was,
verschijnt van Lisette Schuite
maker Gelukkig zonder kinderen
(Spectrum, €20).
Schuitemaker (1954) is niet in
de wieg gelegd om kinderen te
krijgen, en zoals zij zijn er meer.
Zij vinden andere zaken be
langrijker: werk, persoonlijke
vrijheid, het milieu (een kind
minder scheelt meer CO2 dan
niet vliegen, elektrisch rijden
en vegetarisch of veganistisch
eten bij elkaar, schrijft ze), of ze
vinden de huidige wereld geen
goede plek voor kinderen. Ook
krijgen in Nederland jaarlijks
53.000 kinderen te maken met
een breuk tussen hun ouders.
Schuitemaker kiest geen par
tij, maar schetst hoe een kin
derloos leven doorwerkt in elk
seizoen van het leven. Ze
gebruikte gegevens van vrou
wen en mannen tussen 29 en 92
jaar uit dertig landen en hield
wereldwijd meer dan zeventig
interviews. Er wordt, zoals vaak
in zelfhulpboeken, veel her
haald, maar de citaten zijn een
sterk punt: zo veel mensen, zo
veel redenen, argumenten en
rechtvaardigingen. Er zit er vast
een tussen die van toepassing
is. —Annet de Groot
Hopeloos overschat
Ik lees nu
Verslonden in mijn jeugd
Het boek dat mijn leven
heeft veranderd
Otje
Lezen
NON-FICTIE
Lisette Schuite
maker - Gelukkig
zonder kinderen
Graham Greene
Een opgebrand geval
,,Ik las het toen ik in 2010 voor
het eerst naar Afrika ging. Een
leprakolonie in Congo is het
ongrijpbare decor voor het ver
haal van de ondergang van een
typische westerling. Hoewel
Afrika nog altijd kampt met het
beeld van een ondoorgrondelijk
en duister continent, doe ik in
Niemand is van hier een poging
dat te nuanceren.''
GRAHAM
GREENE
HARUKI
MURAKAMI
DE MOORD OP 1
COMMENDATORE
Fiep
Westen
Haruki Murakami
De moord op Commendatore
„Hoewel ik Norwegian Wood erg
goed vond, begrijp ik niet waarom
de latere romans van Murakami zo
populair geworden zijn. Of het nu
gaat om de 1Q84-trilogie of dit
boek, ze zijn allemaal te dik en
voorspelbaar. Dat eindeloze getob!
Bovendien doet zijn proza, zeker
vergeleken bij de subtiele stijl van
zijn landgenoot Endo, gekunsteld
aan.''
Shusaku Endo
Het meisje dat ik achterliet
,,Je zou deze Japanse roman uit
1963 een MeToo-verhaal kunnen
noemen. Het gaat over een jonge
vrouw die vergeefs wacht op de
dag dat de student die haar ooit
versierde, terugkomt. De verhou
ding wordt van twee kanten be
licht, al ligt de nadruk op de man
en blijft de vrouw buitenstaander.
Wat ik mooi vind, is hoe Endo vol
mededogen de gedachten be
schrijft van heel gewone mensen.''
Shüsaku Endö
Het meisje
dat ik achterliet
Annie M.G. Schmidt
Otje
,,Ik heb het grootste deel van
mijn jeugd in het buitenland door
gebracht. Daar hadden we niet
zoveel boeken, maar wel Otje.
Over die rare anarchistische kok
die overal tegenaan schopt en
altijd weer moet vertrekken. Het
was het eerste boek dat ik, zo
rond mijn negende, zelfstandig
las. Er kwamen nogal wat muizen
in voor en eentje heette Lode-
wijk. Ik sluit niet uit dat dit mede
debet is geweest aan het feit dat
ik juist Otje zo mooi vond.''
Lucebert
Triangel in de jungle
,,Voor mij begon de kennis
making met de literatuur in
de vierde van de havo, toen
onze leraar Nederlands het
gedicht Vrede is eten met mu
ziek van Lucebert voorlas. Ik
was meteen verkocht. Het
stond in de bundel Triangel in
de jungle, die ik te leen mee
kreeg. Daar is het lezen begon
nen. Niet voor niets luidt de titel
van mijn tweede roman Alles
van waarde, naar een dichtregel
van Lucebert.''
TEKST PETER SIERKSMA
Annie M.G.
Schmidt
ZATERDAG 20 APRIL 2019 35
