door burgemeester
Ik heb geleefd
'Ik nam me voor elke dag een
lievelingsdag te laten zijn'
i
Hij dreigt scholen
te sluiten die niet-
ingeënte kinderen
accepteren
19
'Ik zag
planten
die me in
de vijftien
jaar
ervoor
nooit
waren op
gevallen'
orthodoxe gemeenschappen zijn
relatief gesloten, maar liggen mid
den in een van de dichtstbevolkste
delen van de VS. Het hippe noor
delijke deel van Williamsburg is
een populaire stop voor toeristen.
New York stuurt geen prikpoli-
tie op pad, maar bij nieuwe geval
len van mazelen worden de vacci-
natiegegevens gecontroleerd van
iedereen die contact heeft gehad
met de zieke. Wat gebeurt als ie
mand ook onder druk van een
boete van 1000 dollar vaccinatie
weigert, is niet helemaal duidelijk.
Dat wordt 'van geval tot geval' be
oordeeld. De Blasio dreigt indien
nodig scholen te sluiten als ze on
gevaccineerden accepteren.
Of zo'n verplichting wel binnen
de Amerikaanse wet past is 'twij
felachtig', waarschuwde onder
meer de gouverneur van New
York, Andrew Cuomo. Rockland
County, een gebied ten noorden
van de stad, probeerde minderjari
gen die niet gevaccineerd zijn te
weren uit publieke ruimtes als res
taurants, winkels, scholen en ge
bedshuizen. Een rechter stak daar
voorlopig een stokje voor. ,,We
zijn er absoluut zeker van dat we
de macht hebben om dit te doen'',
sprak burgemeester De Blasio.
,,Dit is een noodsituatie.''
De getroffen buurten zijn her
kenbaar aan het Jiddisch dat overal
klinkt, de mannen en jongens met
hoeden en pijpenkrullen, de vrou
wen die het hoofd bedekken met
een pruik, of zoals moeder
Schwartz met een doek. Ze vindt
dat de burgemeester een prima be
sluit heeft genomen. ,,We gaan
geen strijd aan met het stadhuis.''
De meeste orthodoxe Joden vac
cineren hun kinderen gewoon, be
nadrukt Yossi Gestetner, die als
woordvoerder van de gemeen
schap optreedt namens de Ortho
dox Jewish Public Affairs Council.
Religieuze redenen om vaccinatie
te weigeren zien de meeste rabbi's
niet. De buurtbewoners zijn beïn
vloed door dezelfde desinformatie
over vaccineren als sommige niet-
religieuze ouders. Onder de Joodse
vaders en moeders circuleert een
'handboek' dat ongefundeerde
angst voor inentingen aanwakkert.
Er zijn procentueel gezien niet
zoveel meer ongevaccineerde kin
deren in zijn gemeenschap dan in
andere groepen, schat Gestetner.
Er zijn vooral meer kinderen,
dankzij de grote gezinnen. De wijk
maakt zich op voor Pesach, het
Joodse paasfeest aan het einde van
de maand. Voor het stadsbestuur
zijn de feestdagen een extra zorg,
omdat veel families met kleine
kinderen bijeen komen voor vie-
ringen. De Pesach-plannen gaan
vooralsnog gewoon door, weet Ge-
stetner. ,,Ik zie geen signalen dat
het dagelijks leven verandert.'' Hij
benadrukt het belang van een ba
lans tussen 'bewustzijn en paniek
veroorzaken'. ,,De meeste mensen
hier zijn wél ingeënt.''
Om de hoek van de koosjere su
permarkt maakt Rivka Berkowitz
zich toch zorgen over de uitbraak -
zelfs met de wetenschap dat al haar
kleinkinderen en achterkleinkin
deren ('ruim vijftig') hun prikken
hebben gehad. Haar inmiddels vol
wassen dochter, een van de zeven
kinderen Berkowitz, kreeg als baby
hersenvliesontsteking. ,,Ze was 9
maanden oud en ging bijna dood'',
vertelt haar moeder. ,,Dat was voor
dat er een vaccin was. We waren zo
blij toen dat kwam! Wij hebben
veel geluk gehad.''
Ze is woedend op ouders die be
sluiten hun kind niet te bescher
men. ,,De rabbi zei: doe het. Dit is
niet religieus, het is onze religie
om voor jezelf te zorgen.''
k weet nog dat ik wakker werd uit
de narcose en vroeg hoe laat het
was. 'Half negen', zei de verpleeg
kundige. Van het gevoel dat me
toen overviel, kan ik nog steeds
kippenvel krijgen. Half negen! Dan
hadden ze dus de hele dag geope
reerd. Ik was er nog. Ik lééfde. Niet
eerder heb ik zo'n diep gevoel van
dankbaarheid ervaren in iedere vezel
van mijn lijf.''
Geneviève Verberk (58) vertelt over
29 januari 2015. Een paar weken eer
der was galwegkanker in een verge
vorderd stadium bij haar geconsta
teerd. De klachten die ze had, leken
onschuldig: jeuk. Maar de medede
ling van de specialist na uitgebreid
medisch onderzoek was keihard.
,,We kunnen niets meer voor je
doen.'' Een operatie om de tumor uit
haar lever te verwijderen, zou te risi
covol zijn.
,,Daar zaten we dan. Het was zo
verdrietig. Ik keek die dokter aan: ver
tel je me nou dat ik de volgende kerst
niet haal?''
Haar zus weigerde die boodschap
te accepteren en sloeg aan het bellen.
Met succes. Geneviève kon op oud
jaarsdag terecht bij Geert Kazemier,
oncologisch chirurg in het VU Me
disch Centrum. Ja, hij erkende de ri
sico's van een operatie. Maar als zij
het aandurfde, wilde hij ervoor gaan.
,,Hij zei meteen dat hij mijn leven
niet kon redden, maar hij kon me -
als het allemaal zou lukken - wel tijd
geven. Wij wisten dat we deze kans
met beide handen aan gingen pak
ken.''
Geneviève was toen 54 en moeder
van twee kinderen van 15 en 17 jaar.
Zó graag wilde ze er nog een tijdje
zijn om hen naar volwassenheid te
begeleiden. In de weken tot de opera
tie zette ze een en ander op papier
over haar mogelijke dood. De avond
voor ze onder het mes ging nam ze
afscheid van haar gezin. ,,Ik was heel
rustig. Had er alle vertrouwen in.''
haar woonboerderij op het Brabantse
platteland haalt ze herinneringen op.
,,De twee artsen die me hadden ge
opereerd, stonden de volgende dag
allebei aan een kant van mijn bed. Ik
kon nog niks. Pakte hun handen vast.
De tranen liepen over mijn wangen.
Jeetje, dit hebben jullie maar mooi
gedaan. Ik ben er nog. Dankjewel.''
Het was natuurlijk niet alleen maar
romantiek. Het herstel viel haar
zwaar. Ook mentaal. „Iedereen was
blij. De operatie was geslaagd, het
ging toch goed? Maar eenmaal thuis
voelde ik me reddeloos verloren. Van
de ene op de andere dag was mijn
werk als beleidsmedewerker bij een
welzijnsorganisatie weggevallen. Ik
wist niet hoe mijn toekomst er uit
zou zien. Niets was meer vanzelf
sprekend.''
Ze citeert Winnie de Poeh.
,,Welke dag is het'', vroeg Poeh.
,,Het is vandaag'', piepte Knorretje.
,,Mijn lievelingsdag'', zei Poeh.
Een plaatje met die dialoog hing al
jaren op haar prikbord in de keuken.
Dagelijks was ze erlangs gerend. Nu
pas zag ze wat er stond en waren het
die woorden die haar kracht gaven.
,,Ik werd er enorm vastberaden van.
Ik nam me voor elke dag een lieve
lingsdag te laten zijn, hoe vaak ik ook
in het ziekenhuis lag en hoe het ook
afliep. Terugkijkend is dat ook gelukt:
ik heb ondanks al het verdriet en de
onzekerheid geen enkele dag gehad
die alleen maar donker was. Altijd
was er wel een lichtpuntje, viel er
wat te lachen of gebeurde iets
moois.''
Of ze nu gelukkiger is dan voor de
kanker? Ze schudt haar hoofd. Niet
gelukkiger. Ze is zich wel veel be
wuster van haar geluk. „Tijdens mijn
revalidatie liep ik rondjes om de vij
ver in de tuin. Heel langzaam. Meer
kon ik niet. Ik zag planten die me in
de vijftien jaar ervoor nooit waren
opgevallen. Dacht: stonden die hier
altijd al?''
Erg eigenlijk, denkt ze hardop, dat
ze een tumor nodig had om in het nu
te kunnen leven.
Haar kinderen zijn inmiddels de
deur uit. De relatie met echtgenoot
Marc is intenser geworden. Hij
schuift bij haar aan tafel. ,,We laten
niets meer liggen'', zegt ze en hij
knikt. ,,Alles is en wordt door ons be
sproken.''
In haar lijf is de kanker weer gaan
groeien. Een nieuwe operatie zit er
niet in, de chemokuren zijn bijna op.
Het zou een wonder zijn als ze er
over een paar jaar nog is. Maar de ja
ren die achter haar liggen, neemt nie
mand haar meer af.
,,Toen ik net ziek werd, vroeg de
huisarts wat ik nog wilde. We had
den een reis naar het noorderlicht ge
pland, dat had ik altijd zo graag wil
len zien. Maar op dat moment was
dat niet meer belangrijk en stond er
nog maar één ding op mijn lijstje:
kamperen, samen met Marc. De eer
ste keer dat we weer samen voor de
tent zaten, net over de grens met
België, was een moment van intens
geluk.''
GO ZATERDAG 13 APRIL 2019
boeten
In Rockland County wordt de vaccinatie tegen mazelen gratis aan
geboden. Ouders betalen normaal gesproken voor de inenting,
maar kunnen de kosten vergoed krijgen via de verzekering. foto ap
Annemarie Haverkamp praat met mensen over hun leven en het einde dat nadert.
Aan de robuuste houten tafel in
FOTO KOEN VERHEIJDEN
Geneviève
Verberk,
beleids
medewerker
Wilt u ook
uw verhaal
vertellen?
Annemarie@
persgroep.nl
iflockJantf County
FREE
MEASLES VACCINE
TO GAT
VACUNA
DELSARAMPIÓN
GRATIS
HOT
