'Er daalt
geen
magische
heilige
wijsheid
op je neer
Anouk Koster (23)
,,Tot twee maanden geleden
Ik kwam afgelopen zomer naar het
Kloosterfestival en kreeg een warm
welkom. Tijdens het festival hoorde ik
dat je hier kunt wonen. Een maand
geleden besloot ik de sprong te wagen;
ik denk dat ik hier meer kan leren dan
waar ook op dit moment.
Mijn zoektocht naar
'Ik leer wat het geloof voor
hier meer ™j beteken, speel
de mee. Ik ben ker-
dan waar kelijk opgevoed,
ook' maar weet niet altijd
hoe ik mijn geloof
handen en voeten wil geven. Soms
denk ik: is er niet gewoon één god, die
ook de god van een moslim kan zijn en
doorschemert in het pad van de boed
dhist? Gaat het uiteindelijk niet om
hoe we samenleven? Het lijkt me vet
interessant het antwoord te vinden.
In het begon vond ik vier vieringen
op een dag erg intens. Nu vormt het
een fijn ritme. Mijn werk draait om
klaarstaan voor anderen; hier schenk
ik aandacht aan mezelf. De meeste
mensen vinden het cool dat ik in een
klooster woon. Ik hoop dat ik er later
op terugkijk als een lange reis waarin
ik veel over mezelf heb geleerd.''
somt hij op wie hier aankloppen: een man
die een eigen bedrijfje opzet, iemand die
een scriptie moet afmaken, een derde die
niet alleen op een flatje wil wonen en ver
bondenheid zoekt. ,,Ze moeten bepalen
welke kant ze op willen in het leven, en
hoe doe je dat tegenwoordig tussen alle
gebliep en gepiep door? Hier heb je de
tijd en de rust een goede afweging te
maken.''
Van den Berg laat het klooster zien.
In stilte. In de gangen met uitzicht op de
binnentuin wordt niet gesproken. De rond
leiding gaat via de bibliotheek, de oude eet
zaal van de monniken - de refter - en de
kloosterkerk, een imposante ruimte met
plaats voor meer dan tweehonderd mensen.
Van den Berg zingt spontaan de eerste zin
van een kyrie-gebed. „Geweldige akoestiek
hè?'' Vanuit de kerk lopen we naar de vleu
gel waar de twintigers wonen. In de gang
hangt een promotieposter: Het jongeren-
klooster: van ruis in je hoofd, naar rust in je
hart. ,,We zijn weleens neergezet als een
anti-socialmedia resort, maar dat zijn we
niet'', zegt Jelmer Jager even later aan de
keukentafel. ,,Ik geloof niet dat iemand
vlucht voor Instagram of Facebook. Het is
de rust en het ritme dat de meesten aan
spreekt.''
Dat ritme is de spil van het kloosterleven.
Het bestaat alle dagen van de week uit vier
zogeheten getijdenvieringen: om half acht
's ochtends, twaalf uur 's middags, zes uur
's avonds en een nachtgebed om tien uur.
Op vrijdagochtend is er een vormingspro
gramma. De 'kloosterlingen' bezoeken een
museum of luisteren naar een spreker die
een spiritueel of theologisch thema aan
snijdt. En iedere bewoner spreekt die
ochtend zijn mentor, met wie hij zijn
(levens)doelen doorneemt. Het is niet
verplicht, maar een zekere deelname
wordt wel verwacht.
De principes van het Jongerenklooster
zijn 'gegoten in christelijke taal', zoals
Catharinus van den Berg het noemt. Al is
een verblijf niet voorbehouden aan gelovi
gen. ,,Een paar maanden geleden sprak ik
een jongen tijdens een intake. Niet-gelovig
en op zoek naar stilte en rust. Hij zei: als ik
het woord 'God' vervang voor 'het goede'
of 'liefde', wil ik er best vier keer op een
dag bij stilstaan.'' Uiteindelijk koos hij
28
Werkt als jongerenwerker bij
de gemeente Woudenberg
Woont er sinds half februari
woonde ik in een studentenhuis mid
den in Utrecht. Ik was op zoek naar
nieuwe woonruimte. Toen dacht ik
aan het jongerenklooster.
Stilte
In de kloostergangen wordt niet
gesproken. ,,De rust en het ritme
spreken de jongeren aan.''
