Brouwer Kees Bubberman
10
'Wie geen fouten maakt, maakt meestal niets.'
Tegeltjeswijsheid uit de kantine van Brouwerij Kees! in
Middelburg. Aan het hoofd van de brouwerij staat Kees
Bubberman (53), een man zonder opsmuk. Een eenvoudig
kantoor, simpele spijkerbroek en grijs T-shirt, praktisch
kapsel. Toch is Kees een opvallende verschijning. ,,Ik was
thuis de jongste, maar wel de grootste."
,,Nee, ik woon in Zeeland sinds
1970, maar ik ben geboren in Hoog
vliet, Zuid-Holland. Mijn vader
werkte bij Shell, bijPernis. Van
daaruit stapte hijover naar de
NAM, in Groningen. Toen hij daar
ook weg wilde, ging hij naar
Hoechst, in Vlissingen-Oost. En als
kind heb je niet veel te vertellen,
dan verhuis je gewoon mee. Ik was
toen vijf, en we woonden in
Nieuwland. Daarna heb ik nog een
hele tijd in Oostkapelle gewoond
en nu in Middelburg."
,,Twee meter. Vroeger zeiden ze
wel eens: 'Jij bent de grootste
brouwer van Europa'. Mijn lengte
is een voordeel. Ik was met mijn
salesmanager op een horecabeurs
in Maastricht en mensen spraken
me voortdurend aan: 'Hé, Kees,
hoe is het?' Hij vroeg me: 'Wie zijn
die mensen?' Maar dat weet ik eer
lijk gezegd ook niet altijd. Er zijn
veel mensen die mij kennen, zon
der dat dat andersom ook het geval
is. Ik val op, omdat ik groot en
lang ben. Postuur is toch iets waar
mensen moeilijk omheen kunnen.
Dat heeft voordelen. Ik sprak met
iemand van een brouwerij uit de
Achterhoek. 'Onze brouwer is
maar gewoon een man die niet op
valt', zei hij. 'Jij bent die grote man
uit Zeeland, het gezicht van de
brouwerij.' Daar waren ze wel een
beetje jaloers op."
,,Ik ben opgeleid tot elektricien
aan de LTS, in Klarenbeek. Dat was
in de jaren 80. Er was alleen hele
maal geen werk. Dus ik ging aan
de slag in de horeca, als afwashulp
bij het Groot Paradijs op de Dam
in Middelburg. Ben vervolgens
een hele tijd in de horeca blijven
hangen. Ik heb de koksopleiding
gedaan, ben keukenmanager ge
weest. Nu heb ik een eigen brou
werij. Dat had ik twintig jaar terug
nooit kunnen denken, nee. Het
overkomt je een beetje. Eigenlijk
ben ik ook maar gaan brouwen als
grapje, omdat een vriend dat voor
stelde. We zijn naar een open dag
gegaan, en zo ben ik bij een ver
eniging van hobbybrouwers te
recht gekomen, de Delta Brou
wers. Ook maar toevallig. Zoals
het loopt, zo loopt het."
,,Het gaat niet zozeer om vrijheid,
maar ik vind dat je altijd je eigen
pad moet kiezen. In 2007 ben ik als
brouwer bij Emelisse in Kamper
land begonnen en daar heb ik ze
ven jaar met veel plezier gewerkt.
Emelisse was eigenlijk een restau
rant met een klein brouwerijtje er
bij, maar wel een heel succesvol
brouwerijtje. Ik wilde graag op dat
succes voortbouwen, maar - hoe
wel ik bij Emelisse altijd groten
deels mijn eigen gang heb mogen
gaan - waren de mogelijkheden
daarvoor er gewoon niet in Kam
perland."
,,Toen ben ik gaan nadenken. Of
ik misschien zelf iets op kon star
ten. Dat idee hadden mensen eer
der ook wel geopperd, maar toen
was mijn zoon nog veel te jong om
de stap te wagen. Maar dit keer zag
ik wel mogelijkheden. Toen ik
mijn huiswerk gemaakt had, zei ik
tegen Marleen, mijn vrouw: 'Ik wil
misschien voor mezelf gaan be
ginnen.' Zij zei: 'Als je denkt dat
dat kan, moet je het gewoon pro
beren.' Dat was wel een uitdaging,
maar wel echt iets voor mij. Ik wil
soms gewoon een keer wat anders,
een beetje vernieuwen. Altijd het
zelfde is ook maar zo saai."
,,Zo is het verhaal bij Emelisse
ook min of meer begonnen. Ik had
thuis een biertje gebrouwen, en
dat had ik ingezonden voor het
ZATERDAG 6 APRIL 2019 PC
Kees Bubberman: „Zoals het loopt, zo loopt het." foto ruben oreel
CRIS SOHIER
Je woont al heel lang in Zeeland...
maar je bent geen Zeeuw.
Je noemt direct zelf je lengte.
Hoe lang ben je eigenlijk?
Het beroep van brouwer: dat is
misschien een mannendroom,
maar dat was vast niet waar je
als jongetje van droomde.
Je hebt ervoor gekozen een ei
gen bedrijf op te zetten, zelf aan
het roer te staan. Heb je die vrij
heid nodig?
'Je moet
altijd je
eigen
pad
kiezen'
