Saskia Noort
Natuurlijk waren
we links en boos
Zo doen zij dat
Jawel, zelfs de Duitsers doen
aan flauwe 1 aprilgrappen
Vorsicht!
VEEL GEDEELD
Duitse justitie
beloofde
verkeersboetes
via een loterij
te seponeren
14
We sloegen
elkaar niet
om de oren
met 'nazi',
'deuggleuf'
of 'racist'. En
nepnieuws
bestond nog
Aprilscherz!
Roze wolk
Saskia Noort schrijft op deze plek
wekelijks over nieuws dat haar raakt.
n de jaren 80 was bijna iedere jongere links. Rechts zijn
vonden we zo ongeveer het uncoolste ever. Dan was je je
ouders. En als we iets niet wilde zijn, dan was het onze
ouders. Burgerlijk, ingeslapen, bezweken voor de macht.
De mijne lazen na een wilde, linkse hippie-jarenzeventig
ineens De Telegraaf, noemden zich middenstanders, stem
den VVD en riepen in discussies dingen als 'liever dood dan
rood'. Want dat de Russen kwamen met hun communisme,
dat was volgens hen en De Telegraafzo goed als zeker.
Daarom moesten er kernwapens geplaatst worden, waren
wij aan het doemdenken zonder toekomst en zong Doe
Maar over De Bom.
Wat konden we doen behalve wachten, eindeloos stude
ren op kosten van de staat en daarna een uitkering opstrij
ken, totdat de wereld zou vergaan in een kernoorlog? Werk
was er trouwens ook niet. Niet dat we dat wilden. We wa
ren generatie Nix of Patat, in
ieder geval iets waardeloos'
met onze anarchistische
buttons en Arafat-sjaals;
wisten we wel dat dat een
terrorist was? Het interes
seerde ons niet. We wilden
naar Amsterdam, waar niet
de elite maar de krakers
heersten. We dansten woe
dend op The Smiths, draai
den shagjes en dronken bier,
al waren we nog geen 18. Al
les mocht nog, ook links zijn
en uit de provincie komen.
We kregen CPN-stickers en
posters van onze geschiede
nislerares, niemand maakte
daar een punt van. Ik plakte
de posters met 'Abortus uit
het Strafrecht, de vrouw be
slist zelf, stem CPN, Marcus
Bakker' op mijn slaapka
merraam om mijn ouders te
sarren. Zelden zag ik mijn
moeder zo snel de trap op
rennen om het gerecyclede
papier van mijn raam af te
grissen.
Op zondag verschanste het
hele gezin en alle visite zich
in de eigen loopgraven om
te discussiëren over het rode
gevaar, zure regen en het ge
welddadige optreden van de
politie bij de ontruimingen
van kraakpanden. Nooit
werden we het eens, maar
we sloegen elkaar ook niet
met termen als 'nazi', 'deuggleuf' of 'racist' om de oren.
Nepnieuws bestond ook nog niet, dus we hoefden het niet
te hebben over de vraag of de neutronenbom wel echt do
delijk was of dat dit een linkse hoax betrof.
Natuurlijk gingen we ook demonstreren tegen die dood
enge neutronenbom, tot ontsteltenis van mijn moeder die
besloot maar mee te gaan om mij te beschermen tegen
eventuele raddraaiers. Het duurde niet lang voor ook mijn
moeder 'Wij vechten tegen de wapens, de wapens van de
macht' en 'Ban de Bom' op het malieveld scandeerde met
nog vijfhonderdduizend anderen. Zo had ik toch maar even
in een klap mijn moeder geïndoctrineerd.
En ja, de docenten van mijn school liepen ook mee, want
natuurlijk waren zij links. Tenminste, het soort links van
toen: gelijke kansen voor iedereen, vrede voorop, zorgen om
de toekomst van onze planeet, hogere belastingen voor de
rijken, subsidies voor de kunsten, vrouwen baas over eigen
buik. Rechts zijn, dat was iets voor de witte wijn sippende
elite.
Duitsers geen gevoel
voor humor? Op 1 april,
Aprilscherz, doen ze
extra hun best.
Dat wordt weer
schuddebuiken
komende week.
KATHRIN MEYER
KASSEL
De Duitse skiwereld ver
keerde in shock: gaat Felix
Neureuther, de nationale
held, nu echt uitkomen
voor de grote rivaal Oosten
rijk? Hij kondigde het zelf
aan op Facebook. De impact
was enorm. Net zo groot als
wanneer Frenkie de Jong
zou melden dat hij toch
maar afziet van een transfer
naar Barcelona.
In het geval van Neureuther
gaf zelfs de Beierse premier
Horst Seehofer uiting aan
zijn teleurstelling. Gelukkig
volgde al snel opluchting bij
veel Duitsers: het was een
April Scherz geweest van de
kampioen.
Ja, ook Duitsers doen aan
1 aprilgrappen - ook al vin
den wij dat onze oosterbu
ren het niet kunnen, humor
bedrijven. Het dunste boek
ter wereld? Een uitgave met
de titel Duitse humor.
Maar hoe serieus en suf wij
de Duitsers ook vinden, het
is daar nog altijd gebruike
lijk dat kranten, radiostati
ons en grote bedrijven op
1 april grappen maken.
Dus maandag zal mijn krant
in Kassel ook wel weer mee
doen. Vorig jaar meldde
mijn Duitse werkgever dat
de stad speciale grasmaaiers
had aangeschaft om het ga
zon tussen de tramrails te
maaien.
Meestal zijn de meldingen
bizar genoeg om als geintje
te worden herkend. Maar
sommige grappen veroor
zaakten zoveel ongenoegen
en woede, dat sommige me
dia de 1 aprilgrappen inmid
dels toch maar hebben afge
zworen. Ze brengen het na-
tuurlijk meestal vrij profes
sioneel en aannemelijk, met
alle gevolgen vandien.
Zo meldden verschillende
radiostations een keer dat
de Duitse tegenhanger van
het Nederlandse Centraal
Justitieel Incassobureau via
een loterij verkeersovertre-
ders zou vrijstellen van een
boete. Waarop veel automo
bilisten woest het kantoor
belden.
Over de oorsprong van
i aprilgrappen - landen als
Engeland, Frankrijk en Bel
gië kennen het fenomeen
ook - zijn veel theorieën. Zo
zou het gebruik samengaan
met de overgang van winter
naar zomer. Ook werd
i april beschouwd als een
dag van tegenspoed, waarop
de duivel extra krachtig zou
zijn en je die dus beter maar
kon ontwijken. Door zelf
gek te doen kon je Lucifer in
de maling nemen, omdat
die dan zou denken dat je al
tot zijn club behoorde en hij
jouw ziel niet meer hoefde
te grijpen.
Toeristen maken foto's in Melbourne, waar het meertje van Westgate Park roze is
gekleurd. In warme periodes produceren de algen in het water een rood pigment. Dat
komt door een hoog zoutgehalte, veel zonlicht en een gebrek aan regen.
ZATERDAG 30 MAART 2019 GO
FOTO GETTY IMAGES