'Je kunt het leven niet stilzetten, opnieuw inrichten en dan pas weer verdergaan' Vanwege moeder EGBERT JAN De communicatie tussen Egbert Jan en zijn twee broers verloopt niet altijd even soepel. ,,Dat is wel de bedoeling. Maar ik zie dit allemaal niet als een volgende fase, zoals mij vaak wordt gezegd. Dit is mijn leven. Ik wil met Eberhard bezig zijn. Ik wil aan hem denken. Zo blijft hij bij me, en bij de kinderen." ,,De jongste was 9 jaar toen hij doodging. Hij zal hem zich dus altijd blijven herinne ren. Die heel lieve vader. Die hebben de kinderen toch maar mooi meegekregen." „Troost is een te groot woord, denk ik. Weet je wat zo ingewikkeld is? Ik ben er achter gekomen dat ik dubbel rouw. Ik rouw om dat ik mijn man vreselijk mis en ik rouw omdat mijn kinderen hun vader kwijt zijn. Dat zij zonder vader verder moeten, is een pijn boven op de pijn." We zitten met z'n drieën aan de keukentafel, en wel vanwege de eerste vrouw in ons leven: onze moeder, die volgende maand 100 wordt. Zonder haar hadden we niet voor dit topover- leg bijeengezeten. ,,Hoe kan dit nou?'', zegt oudste broer Daan. Hij had op zijn mo biel iets willen opzoeken, maar de vingerafdruk werkt niet. Na het intikken van de toegangscode schudden de zes rondjes op het iPhone-scherm driftig nee. Ik zeg: ,,Mijn kinderen praten binnensmonds. Ik versta ze vaak niet.'' ,,Dat zei onze moeder ook, toen ze doof werd: jullie praten bin nensmonds", zegt Daan. „Sommige vrienden en col lega's praten ook binnens monds'', zeg ik. ,,Ik stel dan snel een hypothese op, gebaseerd op klanken, impressies en context. Meestal zit ik goed.'' ,,Dan moet je misschien naar de oorarts'', mompelt tweede broer Han. ,,Je praat binnensmonds." ,,Maar hoe kan dit nou? Dit heb ik nog nooit gehad.'' Daan spreidt z'n handpalmen in wanhoop. ,,Vijf pogingen.'' ,,Nog twee kansen'', zegt Han opgewekt. ,,Daarna is-ie geblok keerd. Moet je de herstelmodus aanzetten. Dat is een gedoe. En alles wordt gewist.'' Hij lacht. Ik ook trouwens. ,,Doe jij ook weleens alsófje ie mand verstaan hebt?'' ,,Soms'', zegt Han. ,,Je kunt niet blijven vragen om iets te herha len.'' ,,Maar dat geeft vreemde misver standen'', zegt Daan, die zijn toe stel onzeker wendt en keert. ,,Je moet hem uitschakelen en inschakelen'', adviseert Han. Daan doet het. Er rest hem één poging. ,,Hè? Hoe kan dit?'' zegt Daan verbijsterd. ,,Dat flapje zit aan de verkeerde kant. Zit-ie nou om gedraaid in dat hoesje geklemd?'' Han wijst behulpzaam aan wat boven en wat onder is. ,,Nu weer proberen.'' ,,Wat zeg je?'' ,,Nu weer proberen. Waar is myn mobiel eigenlijk?'' Terwijl Han z'n iPhone zoekt, schudden bij Daan de rondjes voor de zevende keer van nee. ,,Waar is mijn mobiel nou?'' ,,Wat zeg je? Hij is geblokkeerd.'' Even later, als het gelach en de irritatie zijn verstomd, ontdekt Han tot z'n opluchting dat Daan Han's mobiel verrassenderwijs toch niet definitief heeft geblok keerd. ,,Ze zijn echt identiek, die twee telefoons'', zegt Daan. „Hopelijk worden we niet zo doof als onze moeder'', zegt Han. ,,Wat zeg je? Alleen dat flapje, dat zit aan de andere kant.'' Eigenlijk zaten we hier om haar, onze moeder. Stoppen was gewoon niet aan de orde? ,,Hij wilde doorwerken. Dat is gelukt en dat vind ik fijn." En nu? Een volgend boek? Dat is de grootste angst? Dat de kinde ren hem vergeten? Is dat een troostrijk idee? Egbert Jan Riethof (65) is journalist. Hij heeft een dochter (26) en een zoon (24). Egbert Jan woont in z'n eentje in een huis met drie verdiepingen. ZATERDAG 23 MAART 2019 15

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 103