M
16 ZEELAND
Atelier
We zijn in 'de herse
nen' van Luk Sponse
lee (1960). Zo noemt
hij zijn werkplek in
Hulst. Het materiaal waarmee hij
werkt vindt hij op straat. En in
Eindhoven, waar hij een werk
plaats heeft. Waar hij ook is, zoals
onlangs in Dresden, bouwt hij. ,,Ik
ben medeoprichter van het comité
van ongevraagde zaken, het Com
mittee of Unsolicited Business
(CoUB)."
Voor de gelegenheid heeft Luk
één van zijn zelf ontworpen maat
pakken aan gedaan. Gemaakt van
IKEA gordijnstof. ,,Ik laat ze door
een vriendin op maat maken. We
laten het patroon doorlopen. Ik
heb bij dit kostuum een lange en
een korte broek.''
Luk neemt ons mee naar een
propvol kantoortje met beeld
schermen, allerlei grote en kleine
synthesizers en plastic en snuiste
rijen. „Gevonden op straat", ver-
telt Sponselee. Hij laat wat objecten
zien. ,,Ik noem ze mijn ideeënma-
chines. Het normale is gewoon
leuk. De AH, of de IKEA ofzo. Het
wordt interessant als er een hoek af
is. Ik recycle graag met gevonden
materiaal. Plastic en dan met hot-
melt, lijmpistolen, nieuwe objecten
maken. Of karton. Ik maak daar ar
chitectonische objecten mee. En na
een tentoonstelling stop ik alles
weer terug in het recyclecircuit.
Normaal gesproken maken kunste
naars hun kunst voor de eeuwig
heid. Met dure materialen. Dat is te
beperkt en ik vind het mooi om
daarmee te spelen."
Luk heeft voor de fotograaf een
zaag en een strijkstok uit het over
volle kantoortje gehaald en speelt
erop. Een fijnbesnaard geluid vult
de ruimte. Hij stopt even. ,,Sinds
twee jaar speel ik op deze zin
gende zaag. Ik heb het mezelf aan
geleerd via Youtube filmpjes. Ik
gebruik het geluid als analoge syn
thesizer. Met plastic en karton
bouw ik, muziek deconstrueer ik
graag. Ik zoek naar aritme om ato
nale geluiden te creëren." Luk
Sponselee geeft uitleg bij zijn uit
gebreide verzameling synthesi
zers. Sommige instrumenten lij
ken wel afval.
,,Ik maak ook muziek met pu
bliek. Ik deed eens een oproep aan
mensen zonder ritmegevoel om
zich aan te melden voor een con
cert met megafoons." Hij laat
foto's zien van mensen die met
een vogelmasker op een orkest
vormen.
Luk vertelt met passie over een
karton-project in Duitsland. ,,Een
mooi project in Dresden, bij de
Ostrale biennale. In een loods
hadden we met gekregen dozen de
hal vol gebouwd. Ook onze cam
per, waar we in sliepen, werd aan
gekleed. En aan het einde van de
bouwperiode hebben we de cam
per zo in de hal tegen het dozen
Na een
tentoonstelling stop
ik alles weer terug in
het recyclecircuit
object gereden. Het resultaat was
ons werk. Daarna is het materiaal
terug de recycleketen ingegaan."
,,Kunst is niet moeilijk. Kunst zit
heel makkelijk in elkaar. Het is
leuk of niet leuk. En daar kun je
vervolgens over praten. Je vindt
het kunstwerk dat je ziet bijvoor
beeld lelijk. Een gesprek daarover,
waarom vind je het lelijk, is boei
end. Men is niet gewend om zo te
kijken."
Met opnieuw veel enthousiasme
vertelt Sponselee over plastic. ,,Je
kunt zoveel plastic vinden. Het
zwerft overal rond. Ik vind het
mooi om dat plastic bij elkaar te
doen. Ik maak er 'Altars of the
Wast(ed) Age' mee. Ik doe er van
alles mee." Luk vertelt over een
krokodillenboom die hij maakte
met kinderen. ,,Volwassenen zien
in plastic afval. Kinderen doen dat
makkelijker, die zien in plastic
heel veel en niet gelijk afval."
,,Het lijkt me trouwens mooi om
bij die hallen in Dresden een mo
nument voor het bombardement
daar, getiteld Eskadrile, te maken.
Een vliegtuig van plastic dat het
gebouw in vliegt." Hij laat een
montage zien. ,,Maar daar is veel
gevonden plastic voor nodig. In elk
land heb je weer een ander sys
teem van afval. Dat is trouwens
ook interessant om te onderzoe
ken."
vrijdag 22 maart 2019
GO
Luk Sponselee: „Kunst is niet moeilijk. Kunst zit heel makkelijk in elkaar.'' fotos mechteld jansen
Liesbeth Labeur
Dit is een serie over
Zeeuwse kunstenaars en
hun werkplek. Vandaag: Luk
Sponselee in Hulst
-Luk Sponselee
Uit het afval komen de ideeën
