Twitter:
over en uit
i
s
ECONOMIE 13
maandag 18 maart 2019
AAN HET WERK
Een ezel stoot zich geen twee keer aan
dezelfde steen, dus zal ik wel geen ezel
zijn. Dat dacht ik toen ik vorige week
mijn Twitter-account opzegde. Het was niet
de eerste keer. Jaren geleden had ik in de na
sleep van een kortstondige liefdesaffaire met
Twitter al eens op het knopje 'delete account'
gedrukt. Twitter en ik: een knipperlichtrelatie
met veel frustratie en weinig hoogtepunten.
De vraag is voor mij dan ook niet waarom ik
weer met mijn tweets stopte, maar waarom ik
eerder opnieuw begon. Dit kwam omdat ik in
een radioprogramma zat, waarin ook een soci
ale media-expert zat die concludeerde dat ik
'niet bestond' omdat ik niet op Twitter zat. En
niet bestaan, dat wilde ik natuurlijk niet! Ik
dacht aan al die prachtige mogelijkheden die
ik nu zou missen (FOMO!) en was binnen
twee dagen weer jolige tweets aan het sturen.
Naar mijn honderd volgers.
'The main thing is to keep the main thing
the main thing', zei Stephen Covey al eens.
Hij had het over wat ik maar de 'competentie
paradox' zal noemen. Als je écht goed bent in
iets, wordt het je nogal
eens lastig gemaakt om
precies datgene te doen
omdat je week zich vult
met bijzaken. Ben je
echt competent, dan
stijgt het aantal verzoe
ken om erover te praten,
te presenteren, te twit-
teren, anderen te trai
nen en te schrijven.
Kortom, met allerhande
afleiders, hoe belangrijk
en verleidelijk ze ook
lijken. Voor je het weet
is je hele week gevuld met deze randzaken, en
niet met het werk zélf, en kun je steeds min
der doen waar je echt goed in bent.
Vele kleine
moeites
kosten
je al gauw
een
werkdag
Val je ten prooi aan de competentie-para
dox, niet gevreesd: jij bepaalt de spelregels. Jij
mag beslissen waar je mee bezig bent. Als dat
betekent dat je sommige leuke of interessante
dingen links moet laten liggen om genoeg tijd
over te houden voor je prioriteiten, dan is dat
maar zo. Laat je niet verleiden om dingen te
doen die je niet liggen omdat ze 'moeten', om
dat iemand ze van je vraagt of omdat ze 'erbij
horen'. Ook niet als het een 'kleine moeite' be
treft: vele kleine moeites kosten je al gauw een
werkdag. Met andere woorden: alle tijd die je
hieraan besteedt gaat ten koste van wat écht
belangrijk is. Focus op de dingen die de moeite
waard zijn, ook al kost dat soms enige moed.
En dus zei ik gisteren ook mijn tweede kort
stondige relatie met Twitter vaarwel (al had ik
vast en zeker na deze column een stuk meer
volgers gekregen). Een illusie armer, maar een
hoop tijd rijker.
INITIATIEFWET MONSTERVERBOND
Italië tikt ING
op vingers
1^
Pensioenfondsen die het water aan de lippen
staat, moeten twee jaar respijt krijgen. Dat stelt
een monsterverbond van GroenLinks en 50Plus.
Vandaag, op de dag van de pensioendemon
straties, dienen ze een initiatiefwet in.
Als het kabinet het draagvlak voor
een nieuw pensioenstelsel echt wil
vergroten, moet het de dreigende
kortingen van tafel halen, stellen
50Plus en GroenLinks. Volgens de
twee partijen gebruikt D66-minis-
ter Wouter Koolmees van Sociale
Zaken de huidige spelregels als
drukmiddel om de vakbonden 'het
mes op de keel te zetten'.
Volgens die regels moeten pensi
oenfondsen met een te kleine buf
fer namelijk na vijf jaar beginnen
met korten. Voor pensioenfondsen
in de metaalsector dreigt daardoor
dat zij op 1 januari 2020 met afstem
pelen zouden moeten beginnen.
En dat terwijl zowel de politiek
als sociale partners het er eigenlijk
al over eens zijn dat er een nieuw,
minder zeker stelsel moet komen
waarbij die kortingen van tafel zou
den zijn. Er is alleen nog geen ak
koord.
Sterker nog, er wordt op dit mo
ment helemaal niet onderhandeld.
Chantage
,,Het is domweg niet uit te leggen
aan pensioendeelnemers dat ze
pensioen moeten inleveren, terwijl
dat met het nieuwe stelsel helemaal
niet had gehoeven", zegt Groen
Links-Kamerlid Paul Smeulders.
Zijn 50Plus-collega Martin van
Rooijen spreekt zelfs van chantage:
,,Koolmees zet enorme druk op de
vakbonden. En dat over de rug van
pensioendeelnemers."
Als pensioenfondsen kortingen
twee jaar langer mogen uitstellen,
redeneren beiden, geeft dat alle on
derhandelaars tijd en lucht om er
alsnog samen uit te komen.
Vandaag dienen de twee partijen
daarom een initiatiefwet in. De
combinatie is opmerkelijk. 50Plus
bedient vooral gepensioneerden,
GroenLinks heeft juist een relatief
jonge achterban. En ook tussen de
twee Kamerleden gaapt een be
hoorlijke generatie-kloof. Van
Rooijen, het oudste Kamerlid, werd
Aan de rendementen
van de fondsen ligt
het niet. Toch moeten
zij zich arm rekenen
in 1942 geboren, Smeulders is van
1987. ,,Martin was tien jaar voordat
ik werd geboren al staatssecretaris",
grinnikt Smeulders.
,,Wij willen juist laten zien dat
we er zijn voor jong én oud", zegt
Smeulders. ,,Nu wordt vaak gedaan
alsof in de pensioendiscussie oud
tegenover jong staat. Maar dat is een
valse tegenstelling. De tegenstel
ling tussen lager en hoger opgelei
den is vele malen groter: lager op
geleiden beginnen eerder met wer
ken en betalen dus langer premie,
maar worden minder oud en genie-
ten dus minder lang van hun pen
sioen. Daarnaast is er een groeiende
groep mensen, zzp'ers, flexwerkers,
die helemaal geen aanvullend pen
sioen opbouwt."
Volgens Van Rooijen is een om
slag nodig: ,,Zolang het verkeerde
beeld bestaat dat ouderen de pot
leeg eten, komen we er niet uit." De
twee hopen op de dag van de grote
pensioendemonstraties de 'valse
tegenstelling' tussen jong en oud te
ontzenuwen.
Rendementen
Van Rooijen benadrukt dat het
voorstel pensioenkortingen moet
afwenden, en niet als hoofddoel
heeft om indexatie van pensioenen
dichterbij te brengen. Want over
dat laatste denkt GroenLinks wél
anders dan zijn partij.
,,Vergeet niet, de metaalsector
hééft al een keer een pensioenkor
ting voor de kiezen gehad van 7
procent. Dat zou volgens de huidige
spelregels, die in een heel andere
tijd bedacht zijn, nóg een keer moe
ten. Terwijl iedereen weet dat het
kunstmatig laag houden van de
rente door de Europese Centrale
Bank ervoor heeft gezorgd dat de
dekkingsgraden zo laag zijn. Aan de
rendementen die de fondsen ma
ken ligt het niet. Toch moeten zij
zich arm rekenen."
Bij GroenLinks is sprake van
voortschrijdend inzicht, erkent
Smeulders. ,,Het stelsel zoals we dat
nu kennen is wel heel erg prudent.
Dat zei Jesse Klaver inderdaad een
aantal jaar geleden niet. Daarin zijn
wij opgeschoven."
Het duo hoopt dat naast de oppo
sitie, ook de coalitiepartijen hun
kant op zullen komen. Smeulders:
,,Op korte termijn verwacht ik niet
veel steun, maar hoe dichterbij de
kortingen komen, hoe groter de
kans dat zij die willen afwenden."
GO
Psycholoog Thijs
Launspach bindt
de strijd aan met
beroepsziekte nr.
1: burn-out. Elke
maandag geeft hij
hier zijn kijk op
stress op het
werk. Vandaag:
waarom hij weer
van Twitter ging.
Thijs Launspach is psycholoog en stress
expert. Hij schreef hierover het boek Fokking
Druk (2018).
SLIJTERIJ
Import van
champagne
weer gegroeid
Nederland im
porteerde vorig
jaar 2,7 miljoen
flessen cham
pagne uit Frank
rijk, een groei
van 6,2 procent
ten opzichte
van 2017. Het is
het derde jaar
op rij dat de im
port van de fles
sen bubbels
stijgt, meldt het
Bureau du
Champagne Be
nelux. De omzet
van de drank
bedroeg ruim 4
miljoen euro.
BANKEN
ING is ook in
Italië op de vin
gers getikt we
gens tekortko
mingen bij het
tegengaan van
witwaspraktij
ken. De bank is
in gesprek met
de lokale toe
zichthouder
over maatrege
len om de pro
cedures te ver
beteren. In die
tijd worden
geen nieuwe
klanten aange
nomen. ING
heeft 1,2 miljoen
klanten in Italië.
a>
E
o
Paul Smeulders (GroenLinks) en Martin van Rooijen (50Plus). foto frank jansen
Jong en oud tegen
korten pensioenen
Laurens Kok
Den Haag
-Martin van Rooijen (50Plus)