Twitter: over en uit i s ECONOMIE 13 maandag 18 maart 2019 AAN HET WERK Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen, dus zal ik wel geen ezel zijn. Dat dacht ik toen ik vorige week mijn Twitter-account opzegde. Het was niet de eerste keer. Jaren geleden had ik in de na sleep van een kortstondige liefdesaffaire met Twitter al eens op het knopje 'delete account' gedrukt. Twitter en ik: een knipperlichtrelatie met veel frustratie en weinig hoogtepunten. De vraag is voor mij dan ook niet waarom ik weer met mijn tweets stopte, maar waarom ik eerder opnieuw begon. Dit kwam omdat ik in een radioprogramma zat, waarin ook een soci ale media-expert zat die concludeerde dat ik 'niet bestond' omdat ik niet op Twitter zat. En niet bestaan, dat wilde ik natuurlijk niet! Ik dacht aan al die prachtige mogelijkheden die ik nu zou missen (FOMO!) en was binnen twee dagen weer jolige tweets aan het sturen. Naar mijn honderd volgers. 'The main thing is to keep the main thing the main thing', zei Stephen Covey al eens. Hij had het over wat ik maar de 'competentie paradox' zal noemen. Als je écht goed bent in iets, wordt het je nogal eens lastig gemaakt om precies datgene te doen omdat je week zich vult met bijzaken. Ben je echt competent, dan stijgt het aantal verzoe ken om erover te praten, te presenteren, te twit- teren, anderen te trai nen en te schrijven. Kortom, met allerhande afleiders, hoe belangrijk en verleidelijk ze ook lijken. Voor je het weet is je hele week gevuld met deze randzaken, en niet met het werk zélf, en kun je steeds min der doen waar je echt goed in bent. Vele kleine moeites kosten je al gauw een werkdag Val je ten prooi aan de competentie-para dox, niet gevreesd: jij bepaalt de spelregels. Jij mag beslissen waar je mee bezig bent. Als dat betekent dat je sommige leuke of interessante dingen links moet laten liggen om genoeg tijd over te houden voor je prioriteiten, dan is dat maar zo. Laat je niet verleiden om dingen te doen die je niet liggen omdat ze 'moeten', om dat iemand ze van je vraagt of omdat ze 'erbij horen'. Ook niet als het een 'kleine moeite' be treft: vele kleine moeites kosten je al gauw een werkdag. Met andere woorden: alle tijd die je hieraan besteedt gaat ten koste van wat écht belangrijk is. Focus op de dingen die de moeite waard zijn, ook al kost dat soms enige moed. En dus zei ik gisteren ook mijn tweede kort stondige relatie met Twitter vaarwel (al had ik vast en zeker na deze column een stuk meer volgers gekregen). Een illusie armer, maar een hoop tijd rijker. INITIATIEFWET MONSTERVERBOND Italië tikt ING op vingers 1^ Pensioenfondsen die het water aan de lippen staat, moeten twee jaar respijt krijgen. Dat stelt een monsterverbond van GroenLinks en 50Plus. Vandaag, op de dag van de pensioendemon straties, dienen ze een initiatiefwet in. Als het kabinet het draagvlak voor een nieuw pensioenstelsel echt wil vergroten, moet het de dreigende kortingen van tafel halen, stellen 50Plus en GroenLinks. Volgens de twee partijen gebruikt D66-minis- ter Wouter Koolmees van Sociale Zaken de huidige spelregels als drukmiddel om de vakbonden 'het mes op de keel te zetten'. Volgens die regels moeten pensi oenfondsen met een te kleine buf fer namelijk na vijf jaar beginnen met korten. Voor pensioenfondsen in de metaalsector dreigt daardoor dat zij op 1 januari 2020 met afstem pelen zouden moeten beginnen. En dat terwijl zowel de politiek als sociale partners het er eigenlijk al over eens zijn dat er een nieuw, minder zeker stelsel moet komen waarbij die kortingen van tafel zou den zijn. Er is alleen nog geen ak koord. Sterker nog, er wordt op dit mo ment helemaal niet onderhandeld. Chantage ,,Het is domweg niet uit te leggen aan pensioendeelnemers dat ze pensioen moeten inleveren, terwijl dat met het nieuwe stelsel helemaal niet had gehoeven", zegt Groen Links-Kamerlid Paul Smeulders. Zijn 50Plus-collega Martin van Rooijen spreekt zelfs van chantage: ,,Koolmees zet enorme druk op de vakbonden. En dat over de rug van pensioendeelnemers." Als pensioenfondsen kortingen twee jaar langer mogen uitstellen, redeneren beiden, geeft dat alle on derhandelaars tijd en lucht om er alsnog samen uit te komen. Vandaag dienen de twee partijen daarom een initiatiefwet in. De combinatie is opmerkelijk. 50Plus bedient vooral gepensioneerden, GroenLinks heeft juist een relatief jonge achterban. En ook tussen de twee Kamerleden gaapt een be hoorlijke generatie-kloof. Van Rooijen, het oudste Kamerlid, werd Aan de rendementen van de fondsen ligt het niet. Toch moeten zij zich arm rekenen in 1942 geboren, Smeulders is van 1987. ,,Martin was tien jaar voordat ik werd geboren al staatssecretaris", grinnikt Smeulders. ,,Wij willen juist laten zien dat we er zijn voor jong én oud", zegt Smeulders. ,,Nu wordt vaak gedaan alsof in de pensioendiscussie oud tegenover jong staat. Maar dat is een valse tegenstelling. De tegenstel ling tussen lager en hoger opgelei den is vele malen groter: lager op geleiden beginnen eerder met wer ken en betalen dus langer premie, maar worden minder oud en genie- ten dus minder lang van hun pen sioen. Daarnaast is er een groeiende groep mensen, zzp'ers, flexwerkers, die helemaal geen aanvullend pen sioen opbouwt." Volgens Van Rooijen is een om slag nodig: ,,Zolang het verkeerde beeld bestaat dat ouderen de pot leeg eten, komen we er niet uit." De twee hopen op de dag van de grote pensioendemonstraties de 'valse tegenstelling' tussen jong en oud te ontzenuwen. Rendementen Van Rooijen benadrukt dat het voorstel pensioenkortingen moet afwenden, en niet als hoofddoel heeft om indexatie van pensioenen dichterbij te brengen. Want over dat laatste denkt GroenLinks wél anders dan zijn partij. ,,Vergeet niet, de metaalsector hééft al een keer een pensioenkor ting voor de kiezen gehad van 7 procent. Dat zou volgens de huidige spelregels, die in een heel andere tijd bedacht zijn, nóg een keer moe ten. Terwijl iedereen weet dat het kunstmatig laag houden van de rente door de Europese Centrale Bank ervoor heeft gezorgd dat de dekkingsgraden zo laag zijn. Aan de rendementen die de fondsen ma ken ligt het niet. Toch moeten zij zich arm rekenen." Bij GroenLinks is sprake van voortschrijdend inzicht, erkent Smeulders. ,,Het stelsel zoals we dat nu kennen is wel heel erg prudent. Dat zei Jesse Klaver inderdaad een aantal jaar geleden niet. Daarin zijn wij opgeschoven." Het duo hoopt dat naast de oppo sitie, ook de coalitiepartijen hun kant op zullen komen. Smeulders: ,,Op korte termijn verwacht ik niet veel steun, maar hoe dichterbij de kortingen komen, hoe groter de kans dat zij die willen afwenden." GO Psycholoog Thijs Launspach bindt de strijd aan met beroepsziekte nr. 1: burn-out. Elke maandag geeft hij hier zijn kijk op stress op het werk. Vandaag: waarom hij weer van Twitter ging. Thijs Launspach is psycholoog en stress expert. Hij schreef hierover het boek Fokking Druk (2018). SLIJTERIJ Import van champagne weer gegroeid Nederland im porteerde vorig jaar 2,7 miljoen flessen cham pagne uit Frank rijk, een groei van 6,2 procent ten opzichte van 2017. Het is het derde jaar op rij dat de im port van de fles sen bubbels stijgt, meldt het Bureau du Champagne Be nelux. De omzet van de drank bedroeg ruim 4 miljoen euro. BANKEN ING is ook in Italië op de vin gers getikt we gens tekortko mingen bij het tegengaan van witwaspraktij ken. De bank is in gesprek met de lokale toe zichthouder over maatrege len om de pro cedures te ver beteren. In die tijd worden geen nieuwe klanten aange nomen. ING heeft 1,2 miljoen klanten in Italië. a> E o Paul Smeulders (GroenLinks) en Martin van Rooijen (50Plus). foto frank jansen Jong en oud tegen korten pensioenen Laurens Kok Den Haag -Martin van Rooijen (50Plus)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 13