vindt, had ik enorm veel zin om
weer een lekkere, vette oldskool
thriller te schrijven. Een eer
dere trip door Portugal had me
geïnspireerd. In de hitte reden
Berry en ik door volstrekt
desolate gebieden. Op een
gegeven moment kwamen we
in een dorp waar we werden
nagestaard alsof de bewoners
nog nooit een auto met een
buitenlands kenteken hadden
gezien.
Een jaar later hebben we de
zelfde route nog eens gereden,
nu in die Defender, met een
notitieboekje en een fotocame
ra in de aanslag. Alle boeken die
ik schrijf, hebben hun wortels
in de werkelijkheid. Dat werkt
voor mij prettig. Ik geloof wel-
eens dat ik niet zoveel fantasie
heb, omdat ik die ijkpunten
nodig heb om mijn verhaal te
kunnen schrijven. Onderzoek
doen is mijn tweede natuur. Ik
absorbeer de geuren, kleuren,
geluiden, wat mensen zeggen:
alles. Achter mijn schrijftafel
kan ik de sfeer van Portugal zo
weer oproepen.''
,,Je hoort acteurs vaak zeggen
dat ze graag de rol van de bad
guy spelen, omdat ze daar veel
meer in kwijt kunnen. Ik kan
me daar als schrijver alleen
maar bij aansluiten. Hoe verder
een personage van me afstaat,
des te vrijer voel ik me om zo
iemand vorm te geven. Ik ben
altijd al geïnteresseerd geweest
in psychologie en de psyche
van mensen, daarom heb ik me
vooral verdiept in de vraag
waarom deze man zo verknipt
is geraakt. Hoe is zijn obsessie
ontstaan? Mijn criminelen zijn
nooit alleen maar slecht. Ze
hebben altijd iets menselijks,
een achtergrond, dus ook de
griezel in Fagade."
,,Echt grote voorbeelden heb ik
niet, maar ik lees van alles, van
Andy McNab tot Michel
Houellebecq, en ik heb overal
wat van opgepikt. Ik schrijf ver
schillende genres, heb ook de
romans Nazomer en Tegenlicht
en korte verhalen geschreven,
maar op de een of andere
manier gaat spanning me het
makkelijkste af. Het voelt het
natuurlijkst. De echte worste
ling is steeds de plot. Daarvoor
moet ik hard werken. En ik ben
ook enorm kritisch in dat pro
ces, ik vind het niet gauw goed
genoeg. Gelukkig heb ik een
groep vaste meelezers die de
eerste versies lezen en daar vrij
op mogen schieten. Onze zoon
en dochters zijn nu 23, 20 en 18
jaar. Samen brainstormen is in
middels bijna een familieaan
gelegenheid geworden. We
bedenken nieuwe wendingen,
hoe we de plot strakker krijgen.
Toen ze jonger waren, mochten
wij van hen absoluut niet pra
ten over boeken en personages,
maar inmiddels plotten ze
graag mee.''
,,Onze zoon van 23 kwam met
een ontsnappingsmogelijkheid
voor Iris die in het boek terecht
is gekomen, en ook m'n jongste
dochter heeft een stempel op
het eindresultaat gedrukt. Ze
wil nu samen met mij een boek
schrijven. We hebben het er
steeds vaker over, dus wie weet
komt het eens van.''
We lezen het boek vanuit
Iris, maar ook vanuit het per
spectief van een psycho
paat. Hoe is het om in de
huid te kruipen van iemand
die zo wreed is?
Inmiddels zijn er 2,4 miljoen
exemplaren van uw thrillers
verkocht. Wie beschouwt u
als meestervertellers als het
op spanning aankomt?
Dus in Fagade zien we de
ideeën van uw kinderen
terug?
Fagade van
Esther Verhoef
is verschenen bij
Prometheus
(€20).
ZATERDAG 16 MAART 2019 35
