SE;, BH süüIf 'Ziekte van Parkinson heeft veel vormen' J I 7 LANDBOUW SAMENWERKING Tijdens een vakantie in Gambia stond Pietjan Bolkenbaas uit Kerkwerve opeens aan een trekker te sleutelen. woensdag 13 maart 2019 In eerste instantie reisde de fa milie Bolkenbaas naar Gambia af voor het zonnetje, de prach tige mensen en de mooie na tuur. Vriend Pa komt er vandaan en nam het gezin op sleeptouw. Net als iedere toerist bezochten ze bekende plaatsen. St. James Eiland, vanwaar slaven getransporteerd waren, Kunta Kinteh, De Heilige Krokodillenpoel, de grootste vis markt van het land en een over tocht met de veerpont van Banjul naar Bara. De Bolkenbaasjes kwamen ook bij families thuis op de com pounds. Daar worden de gewassen vooral geteeld door vrouwen op kleine lapjes grond. Er is vrijwel geen sprake van mechanisatie. Vanuit waterputten op het land worden de producten beregend en door de vrouwen op lokale mark ten verkocht. „Voordat we op va kantie gingen, hoorden we van een bedrijf dat aardappels en uien teelde, als enige in Gambia. We mochten deze boerderij in Kafuta bezoeken. Op de akkers daar zijn weinig bestrijdingsmiddelen no dig, omdat er weinig ziektes zijn. Langs de rand staan hutjes met medewerkers. Zij verjagen apen die de aardappelen en uien probe ren te stelen", vertelt de familie. Tijdens het bezoek kwam al snel hun eigen bedrijf op Schouwen- Duiveland ter sprake: Bolkenbaas Mechanisatie, gespecialiseerd in het repareren en ombouwen van landbouwmachines en -voertui gen. De wederzijdse interesse zorgde ervoor dat ook het terrein waar reparaties worden verricht, bezocht kon worden. Hier stonden machines. Met de kapotte New Holland-tractor wisten medewer kers echter geen raad. ,,Of ik daar even naar wilde kijken. Wat de oorzaak was van het probleem. Dat heb ik gedaan", aldus Pietjan. ,,De machines die gebruikt wor den zijn vrij modern, maar alle maal Europese import." Via Pa ontdekte de familie ook de armoede in Gambia. Mensen Medewerkers langs de akkers verjagen apen, die de uien en aardappelen stelen moeten er iedere dag hard werken voor hun eten. Er is veel onwe tendheid, bijvoorbeeld over ziek tes. ,,Het prachtige is dat mensen elkaar overal helpen. Als een auto ermee ophoudt, is er altijd iemand die te hulp schiet. Soms moet je daar wel geduld voor hebben, want ze hebben zo hun eigen Gambia Maybe Time." Leermiddelen en kleding Gambia heeft vooral behoefte aan leermiddelen voor scholen. Vanuit het buitenland zijn veel projecten opgestart om scholen te stichten. Kinderen moeten nog zelf een schooluniform kopen en hun schriften en potloden meebren gen. Er is ook veel vraag naar kle ding en schoenen. ,,Tweedehands vanuit Europa wordt echt gewaar deerd", vertelt de familie die via Wilma, de vriendin van Pa, spul len richting Gambia stuurt. ,,Ge- reedschap, ziekenhuisspullen, kle ding, knuffels, schoenen, hand doeken en fietsjes zijn allemaal welkom. Dat willen we van harte aanbevelen", luidt de oproep. Na de hulp van Pietjan Bolken baas in Afrika kon vervolghulp dus niet uitblijven bij thuiskomst. ,,Op dit moment is er nog steeds con tact over de olie en verschillende soorten trekkers voor het klimaat daar", laat Bolkenbaas weten. Woensdag 27 maart houdt de stich ting een mini-symposium over de ziekte van Parkinson, voor profes sionals én belangstellenden. Met onder meer neuroloog Sips, die ge specialiseerd is in bewegingsstoor nissen. En psycholoog Dominique van Rossum, die spreekt over de niet-zichtbare gevolgen van de ziekte. Entertainer Hans Holtslag, die zelf Parkinson heeft, gaat in zijn voorstelling Boeien in op de impact die de ziekte heeft op het dagelijks leven. Die is enorm, weet Katrien Beije uit ervaring. Zij maakte het ziekteproces van haar broer van dichtbij mee. „Iedereen denkt altijd aan trillen, maar het werkt op al je spieren. Je denkvermogen wordt trager. Praten wordt moeilijk. Er zijn mensen die helemaal niet tril len, maar wel zo'n strak gelaat heb ben. De ziekte van Parkinson heeft heel veel vormen." Juist daarom vindt de stichting het belangrijk mensen die in Zee land in de zorg werken te informe ren. ,,Je moet vanuit Zeeland vaak ver weg. Het is fijn informatie in de regio te kunnen krijgen. We doen dit bewust gratis. Het kost mensen niets." Vijf jaar geleden zette de stich ting ook een symposium op poten. Het is fijn informatie te kunnen krijgen in Zeeland. We doen dit bewust gratis En elk jaar worden bijeenkomsten georganiseerd voor mensen met Parkinson en hun naasten. Daar naast wordt in onderzoek geïnves teerd. ,,We hebben bijvoorbeeld geld gestopt in onderzoek van de Erasmus Universiteit naar de erfe lijkheid van Parkinson op Walche ren", zegt penningmeester Dick Fierens. Ook hij werd door oud- campingbaas Beije bij de stichting betrokken. Secretaris Kees de Feiter maakt het clubje compleet. Drijfveer De drie willen dat er meer kennis over en begrip voor Parkinson komt. Ondanks dat Nico's wens to taal uit de lucht kwam vallen, heb ben ze zijn missie omarmd. Dat er varen ze niet als zwaar. ,,We ken den Nico alle drie heel goed en heb ben het ziekteproces van begin tot eind meegemaakt. Dat is onze drijf veer. Zelf vind ik dit één groot avontuur. Ik kom met dingen in aanraking die ik anders niet meege- maakt zou hebben. Het is een ver rijking van mijn leven. Al had ik na tuurlijk liever gezien dat mijn broer We kenden Nico heel goed en maakten het ziekteproces van begin tot eind mee zijn centjes anders had kunnen uit geven. Maar dit is fijn om te doen." Het symposium op 27 maart is in het dorpshuis van Renesse, vanaf 12.00 uur. Opgeven tot en met 20 maart via: voorzitter@stichtingni- cojobbeije.nl. SD 'Of ik even naar de tractor wilde kijken' Gerrit van Loon Kerkwerve I Pietjan Bolkenbaas (links): ,,Het prachtige is dat mensen in Gambia elkaar overal helpen.'' foto familie bolkenbaas --A-'-.-" -U 4 J "W - ■- -Pietjan Bolkenbaas Toen Nico Beije in 2013 over leed, 'verraste' hij zijn zus Ka- trien met een half miljoen euro. Niet om zelf te verbrassen, maar om te besteden aan goede doe len. Met de Stichting Nico Job Beije zet ze zich met hart en ziel daarvoor in. Esme Soesman Renesse -Katrien Beije -Katrien Beije

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 66