SE;,
BH
süüIf
'Ziekte van Parkinson heeft veel vormen'
J I
7
LANDBOUW SAMENWERKING
Tijdens een
vakantie in
Gambia stond
Pietjan Bolkenbaas
uit Kerkwerve
opeens aan een
trekker te sleutelen.
woensdag 13 maart 2019
In eerste instantie reisde de fa
milie Bolkenbaas naar Gambia
af voor het zonnetje, de prach
tige mensen en de mooie na
tuur. Vriend Pa komt er vandaan
en nam het gezin op sleeptouw.
Net als iedere toerist bezochten ze
bekende plaatsen. St. James Eiland,
vanwaar slaven getransporteerd
waren, Kunta Kinteh, De Heilige
Krokodillenpoel, de grootste vis
markt van het land en een over
tocht met de veerpont van Banjul
naar Bara.
De Bolkenbaasjes kwamen ook
bij families thuis op de com
pounds. Daar worden de gewassen
vooral geteeld door vrouwen op
kleine lapjes grond. Er is vrijwel
geen sprake van mechanisatie.
Vanuit waterputten op het land
worden de producten beregend en
door de vrouwen op lokale mark
ten verkocht. „Voordat we op va
kantie gingen, hoorden we van
een bedrijf dat aardappels en uien
teelde, als enige in Gambia. We
mochten deze boerderij in Kafuta
bezoeken. Op de akkers daar zijn
weinig bestrijdingsmiddelen no
dig, omdat er weinig ziektes zijn.
Langs de rand staan hutjes met
medewerkers. Zij verjagen apen
die de aardappelen en uien probe
ren te stelen", vertelt de familie.
Tijdens het bezoek kwam al snel
hun eigen bedrijf op Schouwen-
Duiveland ter sprake: Bolkenbaas
Mechanisatie, gespecialiseerd in
het repareren en ombouwen van
landbouwmachines en -voertui
gen. De wederzijdse interesse
zorgde ervoor dat ook het terrein
waar reparaties worden verricht,
bezocht kon worden. Hier stonden
machines. Met de kapotte New
Holland-tractor wisten medewer
kers echter geen raad. ,,Of ik daar
even naar wilde kijken. Wat de
oorzaak was van het probleem.
Dat heb ik gedaan", aldus Pietjan.
,,De machines die gebruikt wor
den zijn vrij modern, maar alle
maal Europese import."
Via Pa ontdekte de familie ook
de armoede in Gambia. Mensen
Medewerkers langs
de akkers verjagen
apen, die de uien en
aardappelen stelen
moeten er iedere dag hard werken
voor hun eten. Er is veel onwe
tendheid, bijvoorbeeld over ziek
tes. ,,Het prachtige is dat mensen
elkaar overal helpen. Als een auto
ermee ophoudt, is er altijd iemand
die te hulp schiet. Soms moet je
daar wel geduld voor hebben,
want ze hebben zo hun eigen
Gambia Maybe Time."
Leermiddelen en kleding
Gambia heeft vooral behoefte aan
leermiddelen voor scholen. Vanuit
het buitenland zijn veel projecten
opgestart om scholen te stichten.
Kinderen moeten nog zelf een
schooluniform kopen en hun
schriften en potloden meebren
gen. Er is ook veel vraag naar kle
ding en schoenen. ,,Tweedehands
vanuit Europa wordt echt gewaar
deerd", vertelt de familie die via
Wilma, de vriendin van Pa, spul
len richting Gambia stuurt. ,,Ge-
reedschap, ziekenhuisspullen, kle
ding, knuffels, schoenen, hand
doeken en fietsjes zijn allemaal
welkom. Dat willen we van harte
aanbevelen", luidt de oproep.
Na de hulp van Pietjan Bolken
baas in Afrika kon vervolghulp dus
niet uitblijven bij thuiskomst. ,,Op
dit moment is er nog steeds con
tact over de olie en verschillende
soorten trekkers voor het klimaat
daar", laat Bolkenbaas weten.
Woensdag 27 maart houdt de stich
ting een mini-symposium over de
ziekte van Parkinson, voor profes
sionals én belangstellenden. Met
onder meer neuroloog Sips, die ge
specialiseerd is in bewegingsstoor
nissen. En psycholoog Dominique
van Rossum, die spreekt over de
niet-zichtbare gevolgen van de
ziekte. Entertainer Hans Holtslag,
die zelf Parkinson heeft, gaat in zijn
voorstelling Boeien in op de impact
die de ziekte heeft op het dagelijks
leven. Die is enorm, weet Katrien
Beije uit ervaring. Zij maakte het
ziekteproces van haar broer van
dichtbij mee. „Iedereen denkt altijd
aan trillen, maar het werkt op al je
spieren. Je denkvermogen wordt
trager. Praten wordt moeilijk. Er
zijn mensen die helemaal niet tril
len, maar wel zo'n strak gelaat heb
ben. De ziekte van Parkinson heeft
heel veel vormen."
Juist daarom vindt de stichting
het belangrijk mensen die in Zee
land in de zorg werken te informe
ren. ,,Je moet vanuit Zeeland vaak
ver weg. Het is fijn informatie in de
regio te kunnen krijgen. We doen
dit bewust gratis. Het kost mensen
niets."
Vijf jaar geleden zette de stich
ting ook een symposium op poten.
Het is fijn informatie
te kunnen krijgen in
Zeeland. We doen dit
bewust gratis
En elk jaar worden bijeenkomsten
georganiseerd voor mensen met
Parkinson en hun naasten. Daar
naast wordt in onderzoek geïnves
teerd. ,,We hebben bijvoorbeeld
geld gestopt in onderzoek van de
Erasmus Universiteit naar de erfe
lijkheid van Parkinson op Walche
ren", zegt penningmeester Dick
Fierens. Ook hij werd door oud-
campingbaas Beije bij de stichting
betrokken. Secretaris Kees de Feiter
maakt het clubje compleet.
Drijfveer
De drie willen dat er meer kennis
over en begrip voor Parkinson
komt. Ondanks dat Nico's wens to
taal uit de lucht kwam vallen, heb
ben ze zijn missie omarmd. Dat er
varen ze niet als zwaar. ,,We ken
den Nico alle drie heel goed en heb
ben het ziekteproces van begin tot
eind meegemaakt. Dat is onze drijf
veer. Zelf vind ik dit één groot
avontuur. Ik kom met dingen in
aanraking die ik anders niet meege-
maakt zou hebben. Het is een ver
rijking van mijn leven. Al had ik na
tuurlijk liever gezien dat mijn broer
We kenden Nico heel
goed en maakten het
ziekteproces van
begin tot eind mee
zijn centjes anders had kunnen uit
geven. Maar dit is fijn om te doen."
Het symposium op 27 maart is in
het dorpshuis van Renesse, vanaf
12.00 uur. Opgeven tot en met 20
maart via: voorzitter@stichtingni-
cojobbeije.nl.
SD
'Of ik even naar de tractor wilde kijken'
Gerrit van Loon
Kerkwerve
I Pietjan Bolkenbaas (links): ,,Het prachtige is dat mensen in Gambia elkaar overal helpen.'' foto familie bolkenbaas
--A-'-.-"
-U 4 J "W - ■-
-Pietjan Bolkenbaas
Toen Nico Beije in 2013 over
leed, 'verraste' hij zijn zus Ka-
trien met een half miljoen euro.
Niet om zelf te verbrassen, maar
om te besteden aan goede doe
len. Met de Stichting Nico Job
Beije zet ze zich met hart en ziel
daarvoor in.
Esme Soesman
Renesse
-Katrien Beije
-Katrien Beije