ACHTER DE SCHERMEN
9
De jongeren van de Vliethoeve hebben een lange geschiedenis van verkeerde keuzes. En ouders die
moeite hebben met een stabiele opvoeding van hun zoon of dochter. Maar ook: ADHD, hyperactiviteit en
slechte impulsbeheersing. Samantha de Witte-Malak helpt deze jongeren hun leven weer op de rit te krijgen.
zaterdag 9 maart 2019
Welkom in de Vliet
hoeve. De jeugd
zorginstellingen van
Juzt aan de Galgen-
dijk tussen Kortgene en Geersdijk.
Waar 27 pubers achter gesloten
deuren leven. Verdeeld over drie
groepen. Jongeren tussen de 13 en
18 jaar, uit heel Zuid-Nederland
die door de kinderrechter zijn aan
gewezen op een verblijf van ge
middeld zes maanden in een ge
sloten jeugdzorginstelling.
Het zijn geen doorsnee jongeren
Laat dat duidelijk zijn. „Jongeren
die hier binnenkomen, slepen een
aardige rugzak mee", zegt bege
leidster Samantha de Witte-Ma-
lak. Met diverse problemen. Van
psychische stoornissen tot lichte
vormen van autisme. Vaak zijn ze
meerdere malen met hulpverle
ning en de wet in aanraking geko
men. En ziet de rechter geen an
dere optie meer dan deze."
Rust overheerst in de Vliet
hoeve. Het merendeel van de jon
geren is naar school. Die is intern,
in een apart gebouw op het terrein
van de instelling. Daar volgen ze
reguliere lessen. Dagelijks tot
kwart voor vier. In de Vliethoeve
gaat alles op uur en tijd. ,,Struc-
tuur opbouwen is heel belangrijk",
zegt Samantha. ,,Veel jongeren
hebben een verstoord dag-en-
nachtritme. Dat willen we eerst
stabiliseren."
Eerder werkte de Vlissingse in
de kinderopvang. ,,Net als kleine
kinderen proberen deze jongeren
je uit. Je moet constant alert zijn.
Het is geen werk uit het boekje.
Elke dag is anders. Dat vraagt best
veel van je. En maakt het geen mo
ment saai." De Vliethoeve is een
gesloten instelling. De jongeren
moeten hun vrijheden verdienen
met goed gedrag.
Wie het goed doet, mag onder
begeleiding naar buiten. Of naar
Kortgene voor een boodschap bij
de supermarkt. Andersom kan
ook. Wie de klas wordt uitge
stuurd, krijgt een gele kaart. Moet
terug naar de kamer, een ruimte
van twaalf vierkante meter met
een bed, een kast en een wastafel.
„Televisiekijken of op de Playsta
tion is er dan niet bij", zegt Sa-
mantha.
Gaat iemand finaal door het lint,
dan grijpt het personeel in. Dat ge
beurt zo nu en dan. ,,De time-out
is dan ons laatste redmiddel", zegt
Samantha, terwijl ze een lege
ruimte opentrekt. ,,Hier kunnen
ze in een prikkelarme omgeving
tien minuten afkoelen. Het komt
ook voor dat jongeren vrijwillig de
time-out in gaan. Uit zelfbescher
ming. Of puur om even rust te
krijgen."
Samantha weet van de negatieve
berichtgeving over haar werk.
„Mensen begrijpen vaak onze
werkwijze niet. Het is hier geen
gevangenis. Gelukkig behalen we
op de Vliethoeve ook succesverha
len en krijgen we jongeren op het
rechte pad."
Het is hier geen gevangenis
Timo van de Kasteele
Samantha de Witte-Malak be
geleidt de cliënten van jeugd
zorginstelling De Vliethoeve bij
Kortgene.
FOTO'S MARCELLE DAVIDSE
De time-outruimte van de
Vliethoeve.
Alle cliënten hebben een
eigen kamer.
