Zegt het iets over mij
dat ik die koekjes
terug wilde van die
zwerver?
Ons huis vult zich
met prullaria, want
mijn vriend kan
niets weggooien
JOOST MAG 'T WETEN
Raar niet, onverstandig wel. Ik hoorde
ooit Mark van Bommel, trainer van PSV, zeggen
dat zijn team een aantal wapens had. Techniek,
scorend vermogen, snelheid voor de counter,
dat soort zaken.
Verslaafden, en uw tandeloze zwerver is
zeker een van hen, hebben maar twee wapens.
Het eerste is dat ze de schaamte voorbij zijn.
Zo steken ze dingen in hun zak, ondanks een
verzoek dat niet te doen. Hun tweede wapen is
de leugen. Het is vaak het enige dat hen rest om
drank, drugs of casino te financieren.
Iedereen die kort of lang met verslaafden
verkeert, bevindt zich dan ook in een rijk waar
de nette opvoeding van vader en moeder niet
meer telt. En waar ergernis over ongepast
gedrag begrijpelijk zinloos is.
Er is nog een reden dat ik uw zwerver niet
hard val. Ik interviewde ooit de directeur
verslaafdenzorg van de stad Groningen.
'Kunt u iets vertellen over verslaafden
wat de meeste mensen niet weten',
vroeg ik. Zijn antwoord vergeet ik
nooit: 'U hebt geen idee hoe snel
iemand van een bestaan met gezin,
woning en een baan kan
veranderen in een dakloze'.
U en ik bevinden ons aan de
goede kant van een dunne scheids
lijn. Laten we dat in ons achter
hoofd houden.
Weet u hoe ik mijn kleinzoon duidelijk maak
dat hij net zo goed moet voetballen als Lionel Messi?
Weet u hoe ik mijn dochters duidelijk maak dat ze
binnen de kortste keren schatrijk moeten worden?
Oneerlijke vergelijkingen? Absoluut niet, me
vrouw.
U suggereert dat er thuis een probleempje is dat
met een paar handige tips kan worden opgelost.
Helaas, dat is niet zo. We hebben hier te maken met
een ernstige ziekte.
Aan u schrijft iemand die al 47 jaar leeft met een
partner van wie hij pas iets mag weggooien nadat
het in drievoud bij haar is aangevraagd. En die dan
meestal te horen krijgt dat die tas, ze heeft er inmid
dels 35, ze zijn geteld, zo goed kleurt bij een jurk
die ze nu even niet kan vinden, maar die zich zeker
verborgen houdt in een van de vele zakken met
kleding die al jaren in de kelder liggen. Ik leef in
Huize Bomvol.
Goede raad van vriendinnen als 'gooi alles weg
wat je twee jaar lang niet hebt gebruikt' is aan
dovemans deur geklopt. De bewaarziekte is een
verslaving waaraan de psychiatrie goudgeld ver
dient.
Mijn raad? Leg u erbij neer of schaf een andere
vriend aan.
Wijsheid komt met de jaren.
Omdat acteur Joost Prinsen (76)
een eind op weg is, beantwoordt
hij uw vragen.
De dak- en thuisloze voor de supermarkt
antwoordde op mijn vraag wat hij wilde hebben
dat hij een Fanta wilde, en ook dat hij honger
had. Ik kocht notenkoekjes voor hem. Toen hij
die in ontvangst nam, opende hij zijn mond.
Hij had geen tanden. Ik wilde de koekjes dus
terug, voor mijn kinderen, maar hij stak ze in
zijn zak. Is het raar dat ik me daaraan ergerde?
Mijn vriend is niet zo goed in opruimen. Ons
huis wordt steeds voller en vult zich met tickets
en andere herinneringen aan evenementen die
'bijzonder waren om bij te zijn'. Leuk natuurlijk,
maar hij kan niets weggooien. Hoe maak ik mijn
vriend duidelijk dat niet alles hoeft te worden
bewaard?
Speelt er iets tussen u en uw kinderen,
familie, vrienden, buren of collega's? Leg de
kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw vraag
naar joostmagtweten@persgroep.nl
ZATERDAG 9 MAART 2019 43
