Ambtenaren de mond gesnoerd
Altijd klaar voor Ellemeet
7
LEVENSBOEK VRIJWILLIGERS SMWO TEKENEN VERHALEN VAN CLIËNTEN OP
De avonturen van
opa Ruud uit Bru
uit de tijd dat hij aan
vliegtuigen
sleutelde, kennen
ze in de familie
onderhand wel. De
verhalen komen
regelmatig voorbij
op verjaardags
feestjes. En dankzij
Mimie de Wildt
blijven ze voor altijd
bewaard in een
boek.
Het is een paar jaar gele
den dat een vrijwilliger
van SMWO, de wel-
zijnsstichting van
Schouwen-Duiveland, haar coör
dinator vertelde dat ze haar leven
graag op papier zou zetten. ,,Ze
was ernstig ziek", vertelt Wilma
Jansen. ,,We hebben haar gehol
pen met het maken van een le
vensboek. De vrijwilliger is in
middels overleden, maar haar
dochter heeft een prachtig boek
over het leven van haar moeder."
Dat smaakte naar meer. Inmid
dels heeft SMWO tien vrijwilligers
opgeleid in het optekenen van le
vensverhalen. Drie van hen zijn
gekoppeld aan mensen die hun le
vensverhaal op papier willen laten
zetten. Mimie de Wildt is er een
van. Zij rijdt sinds het najaar elke
twee weken met de bus van Zierik-
zee naar Bruinisse om op bezoek te
gaan bij Ruud van der Goot (86).
En als je Van der Goot hoort pra
ten, dan is het einde van de eilan-
delijke busreizen nog niet in zicht.
,,Ik heb een tamelijk turbulent le
ven gehad", grinnikt Van der Goot.
,,Ik was boordwerktuigkundige in
de jaren vijftig, wat inhield dat ik
vliegtuigen onderhield in een tijd
dat de burgerluchtvaart zo'n
beetje opkwam. Of ik gekke din
gen heb meegemaakt? Héél gekke
dingen!"
Die keer dat ze in de Taiwanese
bajes belandden bijvoorbeeld
(,,Martin Schröder belde mijn
vrouw en zei: hij zit in de bak,
maar dat komt wel goed"), of toen
ze in een vliegtuig vol piesende
rhesusaapjes zaten. Of toen het
boordtoilet verstopt zat en een re
paratiepoging mislukte, waarna
Van der Goot in zijn nakie door
het toestel liep op weg naar schone
kleren. ,,Zo in mijn blote kont
langs al die Chinezen, die alleen
maar stoïcijns voor zich uit zaten
te staren!"
Oorlogsjaren
Van der Goot praat alsof hij het
voor het eerst vertelt. Zijn vrouw
kijkt alsof ze het verhaal al hon
derd keer heeft gehoord en De
Wildt knipoogt. ,,Snap je nou
waarom ik er al maanden mee be
zig ben? En we zijn pas bij het hu
welijk."
Want ook de jeugd was turbu
lent. Van der Goot groeide tijdens
de oorlogsjaren op in Amsterdam.
Avontuurlijk, maar ook verdrietig.
Als hij vertelt over de dag dat al
zijn Joodse klasgenootjes werden
afgevoerd, schiet de grote oude
man vol. De Wildt vertelt dat dit
Een mooier
nalatenschap kan ik
niet bedenken
het moment was dat zij zelf haar
pen neerlegde. ,,Sommige dingen
zijn te pijnlijk."
Grootvader
Als De Wildt alle verhalen heeft
gehoord, bundelt ze haar notities.
De map met foto's ligt ook al klaar.
,,Het is een prachtig project", ver
telt Van der Goot. ,,Een mooier
nalatenschap voor mijn kinderen
en kleinkinderen kan ik niet be
denken. Er komen ook weer din
gen boven die ik eigenlijk was ver
geten. Over mijn grootvader bij
voorbeeld. Die had een kroeg
naast Carré. Alle artiesten zaten
bij hem binnen. Ik wou dat hij ook
een levensboek had nagelaten."
Wie zijn levensverhaal - dat he
lemaal niet turbulent hoeft te zijn
- ook wil laten opschrijven, kan
zich melden bij Wilma Jansen van
SMWO: w.jansen@smwo.nl of 06
57812490. Donderdag 7 maart van
10.30 tot 11.30 uur is er ook een in
formatiebijeenkomst in de biblio
theek van Zierikzee.
Marcel Modde
Zierikzee
Vragen van de pers dienen stan
daard door een wethouder of de
burgemeester te worden afgehan
deld. Tenzij de collegeleden er zelf
niet uitkomen. Dan mag de be
leidsambtenaar met toestemming
wél uitleg geven namens de ge
meente.
,,De pers is vaak op zoek naar een
verhaal en zal daarvoor diverse
bronnen raadplegen. Met enige re
gelmaat worden verschillende me
dewerkers door de pers benaderd
over hetzelfde onderwerp. Door
duidelijke afspraken over woord
voering kan worden voorkomen
dat er verschillende, tegenstrijdige,
antwoorden naar de pers gaan", al
dus het B en W-advies. Een con-
Alleen wethouders
of burgemeester
handelen vragen
van de pers af
crete aanleiding voor deze strikte
regel wordt niet genoemd, anders
dan dat vanuit de raad vraagtekens
zijn gezet bij de gangbare woord
voering vanuit de gemeente.
Wethouder Ankie Smit (Groen-
Links), verantwoordelijk voor in
terne zaken en communicatie, wil
met de maatregel vooral duidelijk
heid scheppen voor medewerkers.
Die moeten voortaan dus in eerste
instantie doorverwijzen naar de
afdeling communicatie en de be
treffende portefeuillehouder.
Daaraan kleeft wel het nadeel dat
de gemeente 'negatief in het
nieuws kan komen, erkennen B en
W, indien een collegelid onbereik
baar is voor een reactie en dat zo in
het artikel wordt vermeld.
,,De pers zal via andere bronnen
toch op zoek gaan naar antwoor
den waardoor mogelijk niet juiste
of wenselijke berichtgeving zal
plaatsvinden. Ook bestaat de kans
dat we hierdoor de mogelijkheid
op wederhoor verspelen", reali
seert het college zich.
ELLEMEET Zelfvindt
Adriaan van Oeveren
(85) uit Ellemeet zijn
inzet voor zijn dorp
geen enkele moeite.
Maar de koninklijke
onderscheiding die hij
er zaterdag tijdens de
straó in Ellemeet voor kreeg uit
handen van Burgemeester Ra-
belink, waardeert hij wel.
Al veertig jaar lang is Van Oeve-
ren als bestuurslid betrokken bij
het straófeest in zijn woon
plaats. Geboren in Den Osse en
later boerend op Bru kwam hij
door zijn vrouw Adri terecht op
Ellemeet, waar hij de boerderij
van zijn schoonouders aan de
Kuijerdamseweg bestierde. Die
straó vond hij van meet af aan
een mooi festijn. „Ik heb
vroeger natuurlijk zelf
nog met paarden in
het land gereden. Dat
was mijn lust en mijn
leven. Alle werkzaam
heden deed je ermee."
Tot de Ramp. Daarna was
er zowat geen dier meer op het
eiland over en toen zette de me
chanisatie in.
Maar de straódaar kan Van
Oeveren nog altijd wat van zijn
liefde voor paarden kwijt. Spon
sors zoeken, de optocht begelei
den, wegafzettingen regelen:
hem is nooit iets te veel. Sinds
een paar jaar ontvangt hij ook de
muzikanten van de straó op zijn
erf en in de schuur. Zoals hij al
tijd klaar staat voor het dorp.
donderdag 7 maart 2019
SD
'Ik heb héél gekke dingen gezien'
Wendy Wagenmakers
Zierikzee
-Ruud van der Goot
Ambtenaren van de gemeente
Schouwen-Duiveland moeten
voortaan hun mond houden
wanneer ze worden benaderd
door journalisten.
Ruud van der Goot laat zijn levensverhaal opschrijven door Mimie de Wildt (links). Rechts van Van der Goot staan Wilma Jansen en Van
der Goots vrouw Gijs. foto marieke mandemaker