Ambtenaren de mond gesnoerd Altijd klaar voor Ellemeet 7 LEVENSBOEK VRIJWILLIGERS SMWO TEKENEN VERHALEN VAN CLIËNTEN OP De avonturen van opa Ruud uit Bru uit de tijd dat hij aan vliegtuigen sleutelde, kennen ze in de familie onderhand wel. De verhalen komen regelmatig voorbij op verjaardags feestjes. En dankzij Mimie de Wildt blijven ze voor altijd bewaard in een boek. Het is een paar jaar gele den dat een vrijwilliger van SMWO, de wel- zijnsstichting van Schouwen-Duiveland, haar coör dinator vertelde dat ze haar leven graag op papier zou zetten. ,,Ze was ernstig ziek", vertelt Wilma Jansen. ,,We hebben haar gehol pen met het maken van een le vensboek. De vrijwilliger is in middels overleden, maar haar dochter heeft een prachtig boek over het leven van haar moeder." Dat smaakte naar meer. Inmid dels heeft SMWO tien vrijwilligers opgeleid in het optekenen van le vensverhalen. Drie van hen zijn gekoppeld aan mensen die hun le vensverhaal op papier willen laten zetten. Mimie de Wildt is er een van. Zij rijdt sinds het najaar elke twee weken met de bus van Zierik- zee naar Bruinisse om op bezoek te gaan bij Ruud van der Goot (86). En als je Van der Goot hoort pra ten, dan is het einde van de eilan- delijke busreizen nog niet in zicht. ,,Ik heb een tamelijk turbulent le ven gehad", grinnikt Van der Goot. ,,Ik was boordwerktuigkundige in de jaren vijftig, wat inhield dat ik vliegtuigen onderhield in een tijd dat de burgerluchtvaart zo'n beetje opkwam. Of ik gekke din gen heb meegemaakt? Héél gekke dingen!" Die keer dat ze in de Taiwanese bajes belandden bijvoorbeeld (,,Martin Schröder belde mijn vrouw en zei: hij zit in de bak, maar dat komt wel goed"), of toen ze in een vliegtuig vol piesende rhesusaapjes zaten. Of toen het boordtoilet verstopt zat en een re paratiepoging mislukte, waarna Van der Goot in zijn nakie door het toestel liep op weg naar schone kleren. ,,Zo in mijn blote kont langs al die Chinezen, die alleen maar stoïcijns voor zich uit zaten te staren!" Oorlogsjaren Van der Goot praat alsof hij het voor het eerst vertelt. Zijn vrouw kijkt alsof ze het verhaal al hon derd keer heeft gehoord en De Wildt knipoogt. ,,Snap je nou waarom ik er al maanden mee be zig ben? En we zijn pas bij het hu welijk." Want ook de jeugd was turbu lent. Van der Goot groeide tijdens de oorlogsjaren op in Amsterdam. Avontuurlijk, maar ook verdrietig. Als hij vertelt over de dag dat al zijn Joodse klasgenootjes werden afgevoerd, schiet de grote oude man vol. De Wildt vertelt dat dit Een mooier nalatenschap kan ik niet bedenken het moment was dat zij zelf haar pen neerlegde. ,,Sommige dingen zijn te pijnlijk." Grootvader Als De Wildt alle verhalen heeft gehoord, bundelt ze haar notities. De map met foto's ligt ook al klaar. ,,Het is een prachtig project", ver telt Van der Goot. ,,Een mooier nalatenschap voor mijn kinderen en kleinkinderen kan ik niet be denken. Er komen ook weer din gen boven die ik eigenlijk was ver geten. Over mijn grootvader bij voorbeeld. Die had een kroeg naast Carré. Alle artiesten zaten bij hem binnen. Ik wou dat hij ook een levensboek had nagelaten." Wie zijn levensverhaal - dat he lemaal niet turbulent hoeft te zijn - ook wil laten opschrijven, kan zich melden bij Wilma Jansen van SMWO: w.jansen@smwo.nl of 06 57812490. Donderdag 7 maart van 10.30 tot 11.30 uur is er ook een in formatiebijeenkomst in de biblio theek van Zierikzee. Marcel Modde Zierikzee Vragen van de pers dienen stan daard door een wethouder of de burgemeester te worden afgehan deld. Tenzij de collegeleden er zelf niet uitkomen. Dan mag de be leidsambtenaar met toestemming wél uitleg geven namens de ge meente. ,,De pers is vaak op zoek naar een verhaal en zal daarvoor diverse bronnen raadplegen. Met enige re gelmaat worden verschillende me dewerkers door de pers benaderd over hetzelfde onderwerp. Door duidelijke afspraken over woord voering kan worden voorkomen dat er verschillende, tegenstrijdige, antwoorden naar de pers gaan", al dus het B en W-advies. Een con- Alleen wethouders of burgemeester handelen vragen van de pers af crete aanleiding voor deze strikte regel wordt niet genoemd, anders dan dat vanuit de raad vraagtekens zijn gezet bij de gangbare woord voering vanuit de gemeente. Wethouder Ankie Smit (Groen- Links), verantwoordelijk voor in terne zaken en communicatie, wil met de maatregel vooral duidelijk heid scheppen voor medewerkers. Die moeten voortaan dus in eerste instantie doorverwijzen naar de afdeling communicatie en de be treffende portefeuillehouder. Daaraan kleeft wel het nadeel dat de gemeente 'negatief in het nieuws kan komen, erkennen B en W, indien een collegelid onbereik baar is voor een reactie en dat zo in het artikel wordt vermeld. ,,De pers zal via andere bronnen toch op zoek gaan naar antwoor den waardoor mogelijk niet juiste of wenselijke berichtgeving zal plaatsvinden. Ook bestaat de kans dat we hierdoor de mogelijkheid op wederhoor verspelen", reali seert het college zich. ELLEMEET Zelfvindt Adriaan van Oeveren (85) uit Ellemeet zijn inzet voor zijn dorp geen enkele moeite. Maar de koninklijke onderscheiding die hij er zaterdag tijdens de straó in Ellemeet voor kreeg uit handen van Burgemeester Ra- belink, waardeert hij wel. Al veertig jaar lang is Van Oeve- ren als bestuurslid betrokken bij het straófeest in zijn woon plaats. Geboren in Den Osse en later boerend op Bru kwam hij door zijn vrouw Adri terecht op Ellemeet, waar hij de boerderij van zijn schoonouders aan de Kuijerdamseweg bestierde. Die straó vond hij van meet af aan een mooi festijn. „Ik heb vroeger natuurlijk zelf nog met paarden in het land gereden. Dat was mijn lust en mijn leven. Alle werkzaam heden deed je ermee." Tot de Ramp. Daarna was er zowat geen dier meer op het eiland over en toen zette de me chanisatie in. Maar de straódaar kan Van Oeveren nog altijd wat van zijn liefde voor paarden kwijt. Spon sors zoeken, de optocht begelei den, wegafzettingen regelen: hem is nooit iets te veel. Sinds een paar jaar ontvangt hij ook de muzikanten van de straó op zijn erf en in de schuur. Zoals hij al tijd klaar staat voor het dorp. donderdag 7 maart 2019 SD 'Ik heb héél gekke dingen gezien' Wendy Wagenmakers Zierikzee -Ruud van der Goot Ambtenaren van de gemeente Schouwen-Duiveland moeten voortaan hun mond houden wanneer ze worden benaderd door journalisten. Ruud van der Goot laat zijn levensverhaal opschrijven door Mimie de Wildt (links). Rechts van Van der Goot staan Wilma Jansen en Van der Goots vrouw Gijs. foto marieke mandemaker

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 58