Marjan Berk
NIEUWS 17
Kunstenaar vereerd met unieke kans
Een vrolijke
schoonzoon
over wie
niets te
klagen
valt 4
woensdag 6 maart 2019
Hij spreekt Frans!
Niet dat veelal el
lendige Engels
waarmee een groot
aantal landgenoten
zich op het internationale toneel
manifesteert. En daarnaast heeft
Wopke ook nog eens 'the looks'!
Mijn grootmoeder zaliger zou
hebben geroepen: ,,Oui! C'est un
monsieur!" En ze zou er zeker aan
hebben toegevoegd: ,,Il est un
beaugarcon!" Zeg maar gerust
een mooie man, met een strakke
kaaklijn en ogen waarin slechts
af en toe af en toe een glimp van
guitigheid en ironie opflikkert.
eerste gezicht de gedroomde
schoonzoon, die af en toe ook
wel eens een bosje tulpen voor
zijn ouwe schoonmoeder mee
neemt. Maar mijn enige dochter
heeft al een heel leuke man, een
vrolijke schoonzoon over wie
niets te klagen valt. Verder heb ik
niets in de aanbieding. Boven
dien is Wopke een echte pére de
familie, alleen om naar te kijken!
Omdat ik overdag een voor
stelling had, zat ik 's nachts ge
kleefd aan mijn laptop om te kij
ken naar de herhaling van het
zondagse, door mij zelden over
geslagen programma Buitenhof,
waarin minister Wopke (CDA)
nog eens zijn verhaal uit de doe
ken deed over het in het diepste
geheim veroveren van de aande
len van Air France-KLM.
Het binnensluipen via achterdeu
renEen verhaal een spannend
jongensboek waardig, met afge
sloten telefoonkanalen en lap
tops met brisante informatie al-
lemaal ten faveure van de vader
landse belangen! En dan een
persconferentie zonder tolken,
gewoon in het Frans! De hege
monie van Frans Timmermans
als talenwonder ligt onder vuur.
Het kon niet op in Buitenhof.
Want na de verrukkelijke Wopke
kwam Hugo de Jonge, de minis
ter met de vrolijke schoenen.
Ook erg vertrouwenwekkend in
zijn verhaal hoe de zorg met die
groeiende bulk ouderen, die as
tronomische zorgkosten met zich
meebrengen, de steven moet
wenden om het allemaal betaal
baar te houden. Daar was nu
weer geen woord Frans bij!
Maar ook Heer Hugo laat zich
niet kisten. ,,Bedenk een list,
Tom Poes!'' Hij reist het land af
om zich op de hoogte te stellen
van de stand van zaken. Hoe gaan
we in de toekomst de zorg betaal
baar houden... Er komen woor
den als 'preventie' bovendrijven.
En aangemoedigd door zijn po
sitieve, oplossingsgerichte instel
ling en blik op de toekomst krijg
ik weer inspiratie om twee keer
per dag mee te doen aan Neder
land in Beweging. Kost niks. En
door deze fantastische les, die je
hele ouwe lijf in beweging
houdt, zie ik mijn komende tijd
vol optimisme tegemoet. Ik doe
het al jaren en ik sla, al is het nog
zo lekker warm in bed, toch da
gelijks dapper mijn benen over
de rand om de rek- en strek
instructies van Olga en Duco te
volgen, om te hippen en te hop
pen. Daardoor ben ik nog steeds
in staat te bukken en mijn eigen
veters vast te maken.
Stratenmakers zijn nog bezig de
laatste tegels te leggen rond Ge
kanteld hoofd, maar de eerste voor
bijgangers houden al nieuwsgierig
halt bij het beeld. Ze maken foto's,
een dame in bontjas stapt op de
maker af. „Bedankt dat u dit doet'',
zegt ze tegen Mark Manders, die
eerder vandaag zijn eigen werk
voor het eerst in volle glorie op
zijn bestemming heeft gezien.
Per schip is het van het Belgi
sche Ronse, waar zijn studio staat,
naar New York gebracht. ,,Mooi
dat mensen stilstaan in de stad, dat
komt niet vaak voor'', vindt Man-
ders, geboren in Volkel. ,,En het is
ook nog eens superkoud.''
Het vriest overdag, dus voor de
officiële opening van de open
luchtentoonstelling van zijn werk
zijn liters warme chocolademelk
ingeslagen. U kent Manders wel
licht van het Rokin in Amsterdam:
hij maakte de fontein die bestaat
uit twee hoofden. Ze hebben wel
wat weg van zijn nieuwe New
Yorkse sculptuur. Het is gekozen
door het Public Art Fund van New
York, een organisatie die de stad
als galerie gebruikt en kunst van
grote namen op straat tentoon
stelt.
Op het plekje van Manders
stond vorig jaar nog een werk van
de Chinese grootheid Ai Wei Wei.
,,Heel eervol'', vindt Manders. ,,Ik
heb een reizende tentoonstelling
voor vier Amerikaanse musea ge
maakt, en eens iets voor het Lou
vre gedaan. Dat waren ook heel
belangrijke momenten. Maar om
iets te doen op zo'n plekNew
York is magisch, vindt hij. ,,En kijk
wie hier allemaal iets hebben ge
daan - ik sta in een mooi rijtje, dat
kun je wel zeggen.''
Mooi dat mensen
hiervoor stilstaan
in de stad,
dat komt niet
vaak voor
Zijn reusachtige hoofd met geslo
ten ogen straalt rust uit, op één
van de drukste punten in een van
de dichtstbevolkte stukjes stad ter
wereld. Achter het werk van Man-
ders ligt de zuidoost-ingang van
Central Park, die naar schatting
wordt gebruikt door 3,2 miljoen
mensen per jaar. Zij kunnen
Gekanteld hoofd bekijken tot 1 sep
tember. De miljoenen voorbijgan
gers worden door Manders even
op het verkeerde been gezet. Het
hoofd lijkt van klei, maar is in wer
kelijkheid van beschilderd brons.
De stoeltjes en koffer aan de voet
roepen vragen op, de scheuren,
planken en touwen doen vermoe
den dat het nog niet af is, maar
hier in het hart van New York
krijgt het de grandeur van een
monument.
Trump Tower
Het was niet makkelijk om een
passend werk te maken voor deze
plek, zegt Manders. Want hoe
vang je de aandacht van de altijd
gehaaste New Yorker of de toerist,
als je moet concurreren met Cen
tral Park, Fifth Avenue, een be
roemde glazen kubus waarin de
Apple Store huist en niet veel ver
derop de Trump Tower? ,,Ik had al
twee werken af, maar ik heb toch
besloten iets anders te maken. Het
bestond uit een paar onderdelen
en dat leek me niet goed hier. Het
is een lastige plek, heel chaotisch.
Alles is hier zo groot, dat wat je
maakt sowieso klein is. Toen dacht
ik, ik moet iets horizontaals doen.
Maar er is niet genoeg plek. En als
je iets verticaals maakt, gaat het al
tijd verliezen, want het blijft hoe
dan ook laag vergeleken bij de stad.
Dus dan maar iets er tussenin:
schuin.''
GO
Wopke Hoekstra is zo op het
Beeld uit Brabant
siert Central Park
Als een beeldhouwer ergens
graag een werk wil neerzetten,
dan is het wel bij de ingang van
Central Park in New York. Bra
bander Mark Manders kreeg het
voor elkaar.
Karlijn van Houwelingen
New York
-Mark Manders, kunstenaar
Mark Manders: „Verticaal en horizontaal ging niet, dus werd het schuin.'' foto richard koek
