Stel je open voor
de mensen om
je heen
I
Niet hij maar zij doet het
David Arjan
Om open te staan
hoefje soms
alleenje
verdediging te
laten zakken
Bijna altijd vraagt de man de vrouw ten huwelijk. Deze drie
vrouwen braken met die gewoonte. Is dat raar feministisch
of eigenlijk heel gewoon? ,,Wauw, zo badass dat jij dat deed!"
'Als een soort
B-film, in een
shabby motel'
'Ik zei iets als: je zult
me wel uitlachen,
maar wil je trouwen?
8
Deze week is het
zeven jaar geleden
dat mijn vriend Jip
doodging. Hij was
24, had een lijf vol
kanker en een onverwoestbare
glimlach. De wonderlijke
energie op zijn afscheidscere-
monie voel ik soms nog; ik had
niet eerder zo veel leven ge
zien in een dienst over de
dood. We dansten en lachten.
We vierden dat wij er nog wa
ren en dat we Jip in ons leven
hadden gehad. David las Jips
afscheidsbrief voor en zo zei
Jip met Davids stem: sterf
niet met me mee.
De zaal ontplofte en de extra
zaal met de videoschermen
ernaast ook. Er volgde een
staande ovatie, een schreeuw
van leven naar de felbeschil-
derde gesloten kist op het
podium. We juichten op zijn
crematie, omdat we meteen
snapten wat hij wilde zeggen.
Jullie zijn nog op aarde. Maak
er wat van. Lééf.
Dat is nogal een opdracht.
Hoe doe je dat, leven? Want
het staat mooi op tegeltjes
of in commercials van zorg
verzekeraars, maar eerlijk
gezegd had ik geen idee. Waar
moest ik beginnen? De meeste
dagen rommelden gewoon
voorbij, ook bij mij. Als een
knikker rolde ik van het één in
het ander. En een knikker rolt
doorgaans naar beneden.
Gelukkig schoot Jip mij zelf
te hulp. Een paar maanden na
zijn overlijden kon ik dankzij
het BNN-programma Over
Mijn Lijk die bijzondere finale
maanden opnieuw beleven.
Bij Jip thuis in Wageningen
vraagt presentator Patrick
Lodiers hem bij een kop koffie
om zijn laatste advies voor de
kijker. Jip schuift wat heen en
weer, gaat rechtop zitten, om
mij daarna dwars door de
camera heen bij mijn nekvel
te pakken.
Wat hem het meest heeft
geholpen, zegt Jip, is een open
mens zijn. Open voor het
leven, voor de toekomst, voor
anderen. Als jij openstaat voor
de wereld, merk je dat de we
reld ook openstaat voor jou.
Ik voelde meteen dat hij
gelijk heeft en dat ik, als ik
eerlijk naar mezelf keek, hele
maal niet zo'n open man was.
Ik dacht vaak al te weten wat
iemand voor type is, voordat
het gesprek was begonnen. Ik
vertelde selectief over mezelf,
en dan vooral wat er goed
ging. Ik wilde bij nieuwe plan
nen graag vooraf weten hoe
het afliep, anders begon ik er
niet aan. Ik plaatste oude ken
nis altijd boven nieuwe er
varingen.
Jip leerde me dat dit mis
schien wel veilig voelt, maar
me uiteindelijk niet helpt.
Wees een open mens, zei hij,
voor wat er ook op je pad
komt. Je hoeft er niets voor
te doen, hooguit je verdedi
ging te laten zakken. De rest
gaat vanzelf.
Drie weken na Jips overlij
den zaten David en ik bij de
uitgever voor ons eerste boek
en begon het avontuur waar
we nog steeds middenin zit
ten. Mijn leven zoals het nu is,
heb ik aan Jip te danken. In de
woorden van de Kleine Prins:
wat werkelijk belangrijk is, dat
zie je niet met je ogen, dat zie
je met je hart.
Sara: ,,We hadden al een feest ge
pland om te vieren dat we tien
jaar samen waren. In die tien jaar
had ik altijd gezegd dat ik niet
wilde trouwen. Ik vond het hu
welijk onzin. Wat heeft de over
heid met onze liefde te
maken? En het is juridisch niet
meer ongelijk, maar de onder
geschiktheid van de vrouw zit
cultureel toch ingebakken.
We woonden samen, hadden
onze dubbele boeken wegge
daan: praktisch waren we al
getrouwd.''
Vincent: ,,In 2008 hadden we een
samenlevingscontract en testa
menten gemaakt. Je partner is
dan opeens je eerste erfgenaam
in plaats van je familie. Een grote
symbolische stap.''
Sara: ,,Op een reis in Amerika be
dacht ik dat ik wel de hele tijd
had verkondigd dat ik niet wilde
trouwen, maar dat ik helemaal
niet zo goed wist hoe Vincent
erover dacht. Iedereen daar vroeg
of we newlyweds - pasgetrouw
den - waren. Dat samenlevings
contract begrepen ze niet. Ik be
sloot dat ik hem ten huwelijk
wilde vragen. Op een avond aten
we in een chic restaurant. Ik
dacht: nu vraag ik het, maar toen
viel Vincents eten erg tegen. Je
denkt niet dat je waarde hecht
aan van die typische details,
maar als je het dan toch vraagt,
wil je het ook niet in een restau
rant met vies eten doen.''
Vincent: ,,Ik had minder gezeurd
over het eten als ik
had geweten dat ze het wilde
vragen.''
Sara: „Uiteindelijk was het
alsnog een soort B-film. In onze
shabby motelkamer in een onge
zellige buitenwijk van Washing
ton D.C. vroeg ik hem. Ik zei iets
als: je zult me wel uitlachen,
maar wil je trouwen?''
Vincent: ,,Ik was meteen ver
kocht. Ik kan twijfelen over
de kleinste dingen, of ik thee of
koffie wil bijvoorbeeld, maar nu
wist ik het meteen. De maand
tussen het aanzoek en het trou
wen was ik enorm gelukkig.''
Sara: ,,Vriendinnen gingen
huilen toen ze het op het feest
hoorden. Daar werd pas duidelijk
dat het een huwelijksfeest was.
Daardoor was het huwelijk infor
meel, maar extra feestelijk.''
David en Arjan (r.)
van geluksplatform
365 Dagen Succesvol
delen hun lessen
voor een leuker leven.
ZATERDAG 23 FEBRUARI 2019 GO
-Arjan Vergeer
Reageren?
zo@persgroep.nl
Ja, hij wil
JOANNE VAN GOOL
Sara Polak (37, universitair
docent amerikanistiek) en
Vincent van der Noort (38,
statisticus Antoni van Leeu
wenhoekziekenhuis) zijn in
2010, op de dag voordat ze
met vrienden en familie
vierden dat zij tien jaar samen
waren, stiekem getrouwd. Ze
hebben twee zoons.
Meer vrouwen vragen
De internationale trouw
site The Knot deed in
2017 onderzoek onder
14.000 bruiden. Krap 1
procent had haar man
ten huwelijk gevraagd.
Toch zit het aanzoek
door vrouwen in de lift.
Pinterest, sociaal medium
met moodboards, rappor
teert dat in 2018 300
procent meer vrouwen
zochten op leuke manie
ren om een aanzoek te
doen. Het aantal zoekter
men voor originele huwe
lijksaanzoeken voor lesbi
sche koppels steeg vol
gens Pinterest met 1352
procent.
