'Het kan iedereen overkomen, in elk milieu Achter een vermissingszaak gaat meestal immens verdriet schuil. Elk geval is anders, maar één ding hebben alle zaken gemeen: er is geen afsluiting. ,,Naar een graf kun je nog toe om samen te rouwen.'' 15 CYRIL ROSMAN Als Loes Leeman - bedenker van het tv-programma Ver mist - een familie lid van een vermist persoon in de ogen kijkt, ziet ze pijn. „Altijd dat verdriet. Als je met een moe der praat van wie een kind al jaren ver mist is en je kijkt in haar ogen, dan denk je: mensje, mensje, oh, oh, oh. Je wenst ze maar één ding toe: dat die zaak wordt opgelost. Want een geliefde heb ben die vermist wordt, dat is zó erg." Ze keek de afgelopen 25 jaar honder den moeders diep in de ogen. En va ders, zoons en dochters. Leeman was behalve bedenker ook twintig jaar lang eindredacteur van het AvroTrospro- gramma dat achterblijvers hielp gelief den op te sporen. Maar ook daarna liet ze al die vermissingszaken niet los. Twintig opvallende, frustrerende of bi zarre zaken, opgelost én nog lopend, heeft ze nu gebundeld in een boek: Ver mist. Het verschijnt volgende week. Doel van haar boek: hoop bieden. Hoop voor al die families wier geliefden nog steeds zoek zijn. Moeders die er op een dag vandoor zijn gegaan en van wie al twintig of dertig jaar taal noch teken is vernomen. Zochten ze een nieuw le ven of nSmen ze juist hun leven? Zonen of dochters die plots verdwenen, zaken waarin voor een misdrijf wordt ge vreesd, maar waarbij geen lichaam is gevonden. Het tv-programma Vermist verdween in 2015 van de buis bij AvroTros, het paste niet meer in de programmering. Een doorstart bij SBS6 (Team Vermissin gen) stopte eind 2017. Maar het pro gramma verdween niet uit het leven van Leeman. Ze is gefascineerd door het fenomeen. Niet omdat ze er persoonlijk mee te maken kreeg. ,,Nee, ik hoop dat het mezelf nooit overkomt." Zo'n dertig kasten vol dossiers nam ze mee van de redactie. Het Loes-archief, noemen col lega's het. Met veel families van vermis ten heeft ze nog steeds contact. Ook de politie belt nog met regelmaat: of ze voor een cold case gebruik mogen ma ken van haar dossiers. ,,Ik zit met die zaken, ik heb er zo veel in mijn hoofd. Het tv-programma was vaak de laatste hoop van mensen, die hadden dan al van alles geprobeerd, maar zonder resultaat. Wij bleven ook GO ZATERDAG 23 FEBRUARI 2019 VERMIST Taal noch teken, maar stille hoop <c er LEES VERDER OP PAGINA 16

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 63