'Mensen zijn
nóg bozer
als ze niet
in mijn boek
voorkomen'
,,Hij vond dat er niets klopte van het gezin
waarin hij zichzelf en zijn vrouw herkende.
Maar toen mijn boek een jaar later succesvol
werd, was hij opeens heel tevreden. Ik ben
zijn zoon. Hij is trots op me."
,,Hij heeft het gelezen en er nog een paar
vervelende spelfouten uit gehaald. Hij is
een uitstekende eindredacteur. Deze keer
wordt ook een versie van mijn echte moe
der ten tonele gevoerd."
,,Mijn ervaring is dat mensen nog bozer zijn
als ze niet in het boek voorkomen. Dan zeg
gen ze: ben ik niet interessant genoeg?"
Vuijsje, Joods, Nederlands en Ameri
kaans, is getrouwd met een Nederlands-
Surinaamse. Ze hebben een zoon van 9 jaar.
Uit eerdere relaties heeft Vuijsje een half-
Braziliaanse zoon van 12 en zijn vrouw een
half-Nederlandse zoon van 18. In Salomons
oordeel schrijft hij over de ingewikkelde
verhouding tussen de Joodse Max, zijn
Nederlands-Surinaamse vrouw Alissa en
hun 17-jarige zoon Salomon, die wonen in
het grote huis van Max' vader in Oud-Zuid.
Wat is de jongen eigenlijk? Joods? Zwart?
Hoe ziet hij zichzelf en wat zien zijn ouders
als hij terechtkomt in een politiecel? Een
dader? Een slachtoffer?
Zijn afkomst en gezinssituatie maken
hem bij uitstek geschikt om over de materie
te schrijven, zegt Vuijsje. „Niemand anders
kan zo van binnenuit beschrijven hoe wij
nu in Nederland samenleven. Bijna alle an
dere Nederlandse schrijvers voelen zich au
tochtoon of een lid van een minderheid die
er niet helemaal bij hoort. Joden zitten daar
tussenin: we weten hoe het voelt om een
witte Nederlander te zijn, maar ook hoe het
voelt om er niet bij te horen.
Ik heb het boek waaraan ik bezig was af
gekapt omdat ik voelde: ik moet nu schrij
ven over een gezin zoals het mijne, waar al
les recht tegenover elkaar staat. Een zoon
die moet kiezen tussen zijn ouders en moet
beslissen waar hij bij hoort. Twee ouders
die naar een zoon in een politiecel kijken,
maar allebei iets anders zien."
,,Bij mijn uitgeverij zijn net twee boeken
verschenen over Joden in de Tweede We
Is ze nu helemaal beter?
„Gelukkig wel."
Is uw vader, journalist en schrijver Bert
Vuijsje, nog boos op u? Bij het eerste
boek kwam de stoom uit zijn oren.
Hij zal in dit boek weer veel van zichzelf
herkennen.
Dus nu is het wachten op de toorn van
uw moeder?
Volgens sommigen zou u helemaal niet
over zwarte vrouwen moeten schrijven.
ZATERDAG 23 FEBRUARI 2019 33
