'Als ik onrustig ben, zegt mijn man: het is weer tijd om te gaan' I Concurrentie MONICA Kunnen mannen en vrouwen vrienden zijn? Lastige vraag, vindt Monica. ligt, moet je je eigen voetstappen volgen om de weg terug te vinden. En daarna warm worden bij de houtgestookte tegelkachel - een simpel, maar heerlijk genoegen. Zit ik niet lekker in mijn vel, dan is dit de plek waar ik thuiskom bij mezelf. ,,Het wordt tijd dat je weer naar Orval gaat'', zegt mijn man, als ik onrustig word of te veel mopper. Even weg uit de snelheid van het leven, met z'n auto's, computers en afstandbedieningen, naar een plek die me energie geeft. Ik slaap er als een blok, doe nieuwe ideeën op over mezelf, over dingen die ik an ders wil doen in het leven. Ik ont span en kan er daarna weer fris te genaan." -PvdV Vanuit mijn ooghoeken kijk ik mee op zijn telefoon. Ja hoor, weer een berichtje van haar. O tuurlijk, ga ook nog even Wordfeud met haar spelen. Alsof ze niet al genoeg aandacht krijgt. Een seconde later heb ik al weer spijt van mijn gedachtes. Je wordt geen leuker mens van jaloezie. Eens was ik aanhanger van het liberale idee dat mannen en vrouwen vrienden kunnen zijn, inmiddels twijfel ik daaraan. Ze ker niet als de vrouw in kwestie heeft opgebiecht verliefd te zijn op de man in kwestie, zijnde mijn vriend. Eerlijkheidshalve moet ik erbij zeggen dat het toen even uit was tussen ons, dus technisch gezien heeft ze hem niet geprobeerd af te pakken. En hij heeft - ook al was hij een vrij man - de avances afgekapt en afgesproken het bij hun vriend schap te houden. Maar toch knaagt het. Die verliefdheid kan toch niet ineens over zijn? Elk berichtje van haar kant voelt als een poging hem alsnog voor zich te winnen. En hij laat dat zomaar toe. Het duurt twee maanden, maar dan houd ik het niet meer. Snapt hij dan niet waar zij mee bezig is? Nee, dat snapt hij niet. De vriendschap is hem heel dier baar en het is alleen dat, vriend schap. Die gaat hij niet kwijt raken alleen omdat ik jaloers ben. We verkeren een week in een impasse. Dan krijg ik toch het ge voel dat er beweging in zit, dat hij eindelijk ziet dat hij niet kan toe- laten dat er iemand constant aan mijn stoelpoten zaagt. Hij gaat me dat morgen vertellen, voor spel ik als ik in bed lig. Ik zie het gesprek al voor me. Gek genoeg voelt het helemaal niet zo goed als ik had gedacht. Een van zijn beste vriendinnen opgeven, be zorgt hem veel pijn. En dat is dan mijn schuld. Waarom heb ik dat niet eerder zo bekeken? Sukkel die ik ben. Opeens voel ik het, ik ben niet goed bezig, helemaal niet zelfs. Veel te vroeg in de ochtend bel ik Nieuwe Liefde. Ik struikel over mijn woorden, zoveel wil ik in één keer vertellen. Of zij wel of niet verliefd op hem is, dat is haar probleem. Niet mijn probleem. Ik laat het los. Het gaat om ons, niet om haar. Wij zijn belangrijker. Zo. Hij is opgelucht, ik ben opge lucht. We kunnen weer verder. De ultieme test is als er weer een appje bin nenkomt terwijl we samen op de bank zitten. Voel ik iets? Nee. Jj Geluk kig. Ik ben be vrijd. Monica Beek (41) is journalist. Ze woont samen met haar dochters van 11 en 8 en heeft een vriend. ZATERDAG 23 FEBRUARI 2019 21

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 109