'Ik was
bikkelhard.
Ik heb
mensen
beschadigd
en daar heb
ik spijt van'
PASPOORT
Egbert Rolf
Wennemars
Vwo.
Privé
mor, maar niet altijd vleiend. Ze schrijft
over haar spijt dat ze is ingegaan op zijn
voorstel samen te mountainbiken ('Erben
gaat veel te hard. Voor mij dan. Want hij
heeft soms zelfs zijn handen niet aan het
stuur en dan zit-ie rechtop met zijn tele
foon in de lucht een filmpje van mij te ma
ken'). Over de perfecte vakantie voor Erben
('een trainingskamp') en de angst van haar
man voor prikken ('als hij een prik moet,
gaat hij er bij liggen of zitten. Want de kans
bestaat dat hij neergaat'). Wennemars: ,,Nee
hoor, dat vind ik niet erg. Als het over mij
gaat, laat ze het altijd eerst lezen."
Wennemars is de trotse vader van Joep
van 16 en Niels van 13, die stiekem best trots
op hem zijn, maar het hem soms 'knap las
tig maken'. ,,Het zijn natuurlijk pubers die
het liefst overal tegenin gaan. Dat botst. Ik
kan soms ontzettend kwaad worden. Kin
deren houden je een spiegel voor. Ze zijn
allebei getalenteerde sporters, maar hebben
verschillende karakters. De oudste is net
zo'n fanatiek en gedreven sporter als ik en
gaat er helemaal voor, de jongste vindt an
dere dingen belangrijker. Lekker met vrien
den optrekken, leuke dingen doen. Hij
mocht dit jaar in het selectie-elftal van de
voetbalvereniging, maar dat wilde hij niet.
Helemaal prima."
De kinderen moeten vooral hun eigen
weg volgen. Wat niet wegneemt dat het
voor Wennemars soms moeilijk is zich in te
houden. ,,Loslaten is iets wat ik nog beter
moet leren. Ik moet opletten dat ik ze met
mijn houding niet wegjaag. Dat is lastig,
omdat ik natuurlijk deskundig ben op
sportgebied. Als ik langs de kant sta en din
gen zie waarvan ik denk: dat kan anders,
beter, dan moet ik mezelf soms tot de orde
roepen, want voor ik het weet bemoei ik
me er toch weer mee. Gelukkig trapt Re-
nate op de rem als ik te ver dreig te gaan."
Zijn ouderlijk huis, de boerderij die nu
door zijn oudste broer wordt gerund, ligt
300 meter verderop. Zijn vader en moeder
wonen er nog. ,,Ze hadden het altijd
razend druk met de boerderij en hun
gezin. Daarnaast hebben ze zich ingezet
voor het dorp. Iets terugdoen voor de
gemeenschap waarin je bent geworteld,
dat heb ik van huis uit meekregen."
Dit is de plek waar hij zich geborgen
voelt, zichzelf kan zijn en waar hij wel
beschouwd zijn hele leven heeft gewoond,
al reisde hij als topsporter de wereld over.
,,Ik ben de enige van alle topschaatsers van
mijn generatie die niet naar Heerenveen
is verhuisd. Ik reed liever heen en weer.
Omdat ik graag thuis wilde zijn. Ik ben
niet zozeer gebonden aan Dalfsen, als wel
aan de regio. Het Vechtdal is zo mooi! Elke
dag trek ik eropuit, de natuur in. Wielren
nen of hardlopen, dat brengt rust in mijn
hoofd."
Naast zijn huis ligt het vijvertje van de
ijsvereniging waar hij als 4-jarige zijn eerste
slagen maakte. Hij had, zegt hij, weinig
talent voor schaatsen. ,,Maar het is me
met de paplepel ingegoten. Mijn vader
was penningmeester van de ijsvereniging.
Hij schaatste ook, natuurlijk. Iedereen bij
ons thuis was sportief."
Zijn gebrek aan talent compenseerde hij
met een ijzeren wilskracht en een niet te
stuiten doorzettingsvermogen. ,,Ik was bik
kelhard. Voor mezelf, maar ook voor ande
ren, ploeggenoten van wie ik vond dat ze
Geboren
1 november 1975 in Dalfsen.
Opleiding
Loopbaan
Wordt op z'n 17de geselec
teerd voor de gewestelijke
selectie van de KNSB en
wint tussen 1995 en 2010
talloze schaatswedstrijden.
Wint twee bronzen medailles
op de Olympische Winter
spelen in Turijn van 2006;
in 2004 en 2005 wordt hij
wereldkampioen sprint. Rijdt
nog geregeld marathons. Nu
actief als spreker, ambassa
deur van het Jeugdfonds
Sport en Cultuur en van Jon
geren Op Gezond Gewicht.
Verslaggever en commen
tator bij NOS Studio Sport
en tafelheer bij De Wereld
Draait Door.
Getrouwd met Renate van
der Zalm; twee zonen, Joep
(16) en Niels (13).
ZATERDAG 23 FEBRUARI 2019 13
