De avond dat ik
Robert Long miste...
MEDIA CULTUUR 29
Jennie Lena: eerbetoon
aan Michael Jackson
men bij ons op de eerste plaats, we wisselden el
kaar af waar mogelijk. We draaien dan dubbele
uren: we willen ons werk voluit doen en veel bij de
kinderen zijn. Gelukkig werken we allebei op pro
jectbasis en er is na een intensieve periode weer
veel tijd om met elkaar door te brengen.''
Over haar echtgenoot zegt Van Winden: ,,Ik
vind hem echt een fijne regisseur om mee te wer
ken. Hij straalt een enorm vertrouwen uit naar de
acteurs, dat hoor ik ook van collega's. En hij weet
echt waar het verhaal om gaat, nog meer dan wij.''
De twee leerden elkaar in 2011 kennen tijdens
het opnemen van het tweeluik Eileen, een Neder
landse bij de Farc. Van Winden speelde de hoofdrol,
losjes gebaseerd op het levensverhaal van de
Twentse Farc-guerrilla Tanja Nijmeijer. ,,Later las
ik in een interview met Nijmeijer dat zij die serie
zelf heeft gezien. Dat vond ik wel een heel bijzon
der beeld; ik stel me zo voor dat zij dan in de jungle
naar een beeldscherm zit te kijken en onze film
ziet.''
voor dat zij dan in de jungle naar een
zit te kijken en onze film ziet
Zoals ze Nijmeijer niet sprak voor Eileen, heeft ze
ook (nog) geen contact gehad met Op de Beeck
over de toneelversie van haar bestseller, die autobi
ografische elementen bevat. Uitzonderlijk is dat
Van Winden samen met Kirsten Mulder één en
dezelfde rol speelt, die van hoofdpersoon Mona. De
dames staan tegelijkertijd op het podium. Soms is
Mulder de innerlijke stem van Mona, haar gedach
ten dus, en voert Van Winden gesprekken met an
deren. Maar dat wisselt de hele tijd, op een volko
men logische, vloeiende wijze.
Bevrijdend
,,Het boek maakt goed inzichtelijk hoe iemand
zich van binnen kan voelen. De dialoog die Mona
in zichzelf voert, is heel indringend als je het leest.
En ik ben blij dat Kirsten en ik dat op de vloer sa
men over kunnen brengen. Ik heb dat zelf ook, dat
ik bij bepaalde situaties zelf van alles denk wat ik
niet uitspreek. Of misschien alleen naderhand te
gen mijn beste vriendin. Met deze rol is het heer
lijk om hardop te kunnen zeggen wat je vindt en
denkt. Dat herkent bijna iedereen volgens mij wel.
En het verklaart volgens mij waarom dit stuk be
vrijdend werkt voor het publiek, dat merk ik echt
aan de reacties. De bezoekers gaan aan het einde
als één man staan en beginnen soms zelfs te klap
pen als we later de theaterfoyer binnenstappen.
Dat is fijn om mee te maken, heel dankbaar.''
KLEINKUNST
Vorig jaar nog, het jaar waarin hij
75 zou zijn geworden, werd Robert
Long (1943-2006) geëerd met een
hommage door onder anderen Ri
chard Groenendijk, Karin Bloemen
en Gerard Cox.
Nu is er dan De dag dat ik Robert
Long ontmoette... waarin Maaike
Widdershoven, Wil van der Meer,
Julia Herfst en Roberto de Groot
een muzikale ode brengen aan de
zanger en kleinkunstenaar, die zijn
werk met zoveel engagement, satire
en cynisme kruidde (kerk, macht,
het benepen burgerdom), maar
evenzeer een gevoelige en liefde
volle tekstdichter was.
De titel van de voorstelling is
vooral op fantasie gebaseerd - al
leen Wil van der Meer ontmoette
hem in levende lijve toen hij in de
musical Tsjechov (2000) speelde. De
anderen kennen Long van plaat, ra
dio en tv.
Maar voor alle vier, wordt duide
lijk, gold en geldt Long als een
idool. Om die reden doet de show -
waarin het kwartet vaardig wordt
begeleid door het combo onder
leiding van Peter van der Zwaag,
die lang met Robert Long samen-
werkte - nogal dweperig aan.
Zeker, Robert Long is verant
woordelijk voor enkele van de
mooiste liedjes uit de Nederlands
talige muziek, maar het viertal
komt 90 minuten loftrompetten
tekort om bij voortduring hulde
te blazen.
Liefst 24 liedjes zijn uit het rijke
oeuvre van Long geselecteerd waar
onder Kalverliefde, Jezus redt, Settela
en Jij en ik. Die worden technisch
beslist kundig, maar nogal zielloos
gezongen. De verbindende teksten
die sommige nummers inleiden,
zijn te zeer ingestudeerd en missen
daardoor spontaniteit.
Een ander manco is dat de voor
stelling wel erg in de traditie van,
laten we zeggen, de vroegere klein
kunstacademie is. Wapperende
handjes, kokette pasjes en al te ge
prononceerde articulatie, waarbij
de r wel erg rolt. Een beetje aanstel
lerig is het ook.
Waar Long zo dikwijls schuurt, is
er nu sprake van polijstwerk. In
plaats van een trap in het kruis
blijft het bij een aai over de bol.
De dag dat ik Robert Long ont
moette... is vooral een brave avond.
En braafheid, dat is wat Robert
Long nu juist ontbeerde.
Jennie Lena gaat Michael
Jackson eren met een eigen
Unplugged-album. De zange
res, bekend van The voice of Hol
land (2015), verblijft momenteel
in Los Angeles om de plaat op te
nemen. Het is in juni tien jaar
geleden dat Michael Jackson
overleed.
Jennie Lena gaat in Amerika
samenwerken met Tony
Newton, de bassist die met de
Jackson Five speelde, en Jennifer
Batten. Laatstgenoemde was ja
renlang de vaste gitariste van
Michael Jackson. Zij nemen Beat
It en Dirty Diana op. Met produ
cer, toetsenist en arrangeur Syl
vester Rivers die samenwerkte
met onder anderen Aretha
Franklin en Diana Ross, neemt
ze With A Child's Heart en I
Wanna Be Where You Are op.
In Nederland viel Jennie Lena
op met Michael Jackson's Who's
Loving You, op YouTube inmid
dels meer dan 37 miljoen keer
bekeken. Ze zong het nummer
bij de auditie van The voice of
Holland, waarna alle juryleden
hun stoelen draaiden.
Michael Jackson is altijd een
grote inspiratiebron voor de 41-
jarige zangeres geweest. ,,Toen
ik zeven jaar was, gaven mijn
ouders mij een Jackson 5-album
en deze briljante songs openden
een magische, muzikale wereld
voor me. Als kind al zong ik
Who's Loving You overal en al
tijd. Michael Jackson werd mijn
All Time Hero.''
dinsdag 19 februari 2019
GO
y Mulder en Van
Winden spelen te
gelijkertijd de 'ge
wone' en de in
terne stem van de
hoofdpersoon.
FOTO BEN VAN DUIN
▲y In Kom hier dat ik u kus spelen
Sophie van Winden (grote foto) en
Kirsten Mulder samen dezelfde rol.
FOTO'S BEN VAN DUIN/ANP
Wil van der Meer, Julia Herfst, Roberto de Groot en (liggend) Maaike
van Widdershoven adoreerden Robert Long. foto pan sok
Tournee t/m 1 juni 2019
—Arno Gelder
