Heb oog voor alzheimer
3-daagse minicruise
naar York of Leeds
Pbox
In haar nieuwe boek 'Woorden schieten tekort' betuigt
schrijfster Nicci Gerrard (van thrillerduo Nicci French)
spijt dat ze zo weinig over alzheimer wist. Hoe had ze
kunnen voorkomen dat haar zieke vader de verbinding
verloor?
'Mensen zijn
sociale
wezens,
we hebben
contact nodig'
2
VIVIAN DE GIER
schuldgevoelens over hebben, ook al
valt ons niet echt iets te verwijten. Ik
had dit graag eerder geweten. In die
zin is mijn boek een waarschuwing."
Wat heeft u van uw vaders ziekte
geleerd?
,,Tegen het einde was er niets wat
mijn vader zich nog kon herinneren
of wat hij herkende, maar niettemin
was hij als mens waardevol. Ook al
had hij geen woorden of herinnerin
gen meer, er bleef iets zichtbaar van
zijn essentie, van wie hij was. Zoals
zovelen had ik vroeger een zekere
minachting voor mensen die zwak,
kwetsbaar of in de war waren. We
zijn geneigd de ene persoon waarde
voller en belangrijker te vinden dan
de andere. Ik ben me er sterker van
bewust geworden hoe wreed dat ei
genlijk is. We zijn allemaal aan el-
kaars genade overgeleverd, van elkaar
afhankelijk, en zouden beter voor el
kaar moeten zorgen. Elk mens is even
waardevol. Ik vind het beschamend
dat ik dat pas door mijn vaders ver
schrikkelijke dood ben gaan inzien."
Wat was de reden dat uw vader
ineens zo hard achteruitging?
,,In het ziekenhuis hanteerden ze
strikte bezoektijden, dus we moch
ten maar weinig bij hem. Door een
uitbraak van het norovirus werd de
afdeling ook nog eens geïsoleerd.
Daardoor was hij dagenlang alleen.
De dokters en verplegers waren aar
dig tegen hem en zijn wonden gena
zen, maar er was niemand die ervoor
zorgde dat hij verbinding hield met
de wereld. Van iemand die redelijk
goed leefde met dementie, veran
derde hij in een man die stervende
was. Gevangenen die lang in een iso
leercel moeten zitten, worden lang
zaam gek.
Mensen zijn sociale wezens, we
hebben contact nodig. Als je dat ie
mand ontneemt is dat gevaarlijk,
maar ik heb hiervan geleerd dat re
gelmatig contact voor iemand met
dementie zelfs van levensbelang is.
Doordat wij er niet waren om hem
verbonden te houden met de wereld,
raakte hij verloren. Hij verdween en
we kregen hem niet meer terug. Daar
zal ik daar mijn hele leven spijt en
Ruim tien jaar leed de vader
van schrijfster Nicci Ger
rard (60) aan dementie.
Lange tijd ging het tamelijk
goed met hem, ook al was
hij langzaam 'zachtjes, lief, zonder
klagen' aan het verdwijnen, zoals
Gerrard het omschrijft. John Gerrard
ging zelfs nog mee op vakantie naar
Zweden, maar toen hij enkele maan
den later in het ziekenhuis belandde
voor de behandeling van beenwon
den en hij nauwelijks bezoek mocht
ontvangen, ging zijn situatie hard
achteruit. Een paar weken later
mocht hij naar huis, maar was hij nog
slechts een schim van zichzelf:
'broodmager, immobiel, sprakeloos
en verloren'. Negen maanden later,
hij was toen 86 jaar, was hij dood.
Gerrard schreef er het boek Woor
den schieten tekort over: geen thriller,
maar wel een soms adembenemend
boek. Want Gerrard duikt in de be
klemmende wereld van dementie,
een ziekte waarbij iemand langzaam
maar onherroepelijk zichzelf en alles
wat hem of haar dierbaar is, kwijt
raakt.
- NICCI GERRARD
Vanaf
voor 2 personen
Prachtige historische steden in Noord-Engeland!
Wandel in York door de prachtige tuinen of breng een bezoek aan de
grootste middeleeuwse kerk van Noord-Europa: York Minster.
Het levendige Leeds staat daarnaast bekend als één van de beste
shopbestemmingen van Europa. Hier kan je heerlijk eten drinken en een
kijkje nemen op het prachtige culturele erfgoed.
FERRIES
Boek nu op pzc.nl/minicruise
ZATERDAG 9 FEBRUARI 2019 PC
Dans met
dementie, en
blijf nog even
*Prijzen zijn exct. 1,50 transactiekosten. Bekijk de actievoorwaarden online.
