'Ik wil wel heel veel, ja. Ik zie geen beperkingen, maar uitdagingen' 7 Andrea van den Broek: ,,Als ik fiets, voel ik geen pijn.'' foto lex de meester ken. Met die kennis wil ik graag anderen helpen. Ik wil een vraagbaak zijn. Ik ben ook in gesprek met instellingen en gemeenten, zodat zij de goede antwoorden kunnen geven als mensen vragen stellen over aangepast fietsen." Is drie zware fietstochten in één jaar niet wat veel? „Misschien wel. Het moet ook leuk blijven na tuurlijk. Maar wat dit jaar niet lukt, probeer ik volgend jaar. Die tocht in Taiwan waarschijn lijk." Waarom wil je daar eigenlijk gaan fietsen? ,,Ik heb in Taiwan gewoond. Prachtig land: 70 procent bergen en heel veel groen. Een onbe kend pareltje." Hoe ben je daar terechtgekomen? „Gevalletje grenzeloos verliefd. Ik heb toerisme gestudeerd in Breda en ben op Schiphol gaan werken, aan balies van luchtvaartmaatschap pijen. Daar ontmoette ik een steward van China Airlines, een Taiwanees. We zijn getrouwd en ik ben met hem meegegaan. In Taipei gaf ik En gelse les aan kinderen van 2 tot 11 jaar. Mijn man vloog nog, dus ik was heel zelfstandig." ,,Het was een roekeloze keuze, onbezonnen, en het had impact op alles. We kregen samen een dochter, maar toen zij vier was, zijn we ge scheiden. In Taiwan wordt het kind standaard aan de vader toegewezen. Daar heb ik me tegen verzet en hij heeft afstand gedaan van het gezag. Ik ben wel in Taiwan gebleven, omdat ik het er toch heel leuk vond en omdat mijn dochter daar haar ritme had op school. Toen ze zes werd, in 2011, zijn we teruggekomen." „Intussen was ik getrouwd met een andere Taiwanees. Hij kwam mee en we gingen in 's Heer Hendrikskinderen wonen. Dat was niks voor hem, hij kon niet wennen aan zo'n klein dorp. Uiteindelijk is dit huwelijk ook gestrand." Wat verdrietig. Twee mislukte huwelijken. ,,Ja. Nou ja, het was ook beter. Het ging gewoon niet. Ik moet zeggen dat mijn vertrouwen in mannen toen wel weg was. Gelukkig heb ik dat teruggevonden. Ik woon samen, in Middelburg, en mijn vriend is ook een fanatiek fietser. Hij heeft mij besmet met het fietsvirus en zei: 'je kunt meer dan je denkt'. Als we gaan fietsen, rijdt hij voorop. Dan gaan we ook harder dan ik alleen zou durven. Ik vertrouw hem volledig." Je hebt zelfs een fiets in de woonkamer staan om binnen te kunnen trainen. „Helaas volg ik nu een revalidatietraject waar door ik het rustiger aan moet doen. Binnen mijn benen los fietsen is dan een uitkomst. Hopelijk gaat het snel beter, zodat ik mijn doelen kan rea liseren. Ik vind het leuk om mijn grenzen te ver kennen. Vorig jaar had ik 16.000 fietskilometers op de teller staan. Ik ga niet voor dertig kilome ter op pad, ik maak liever tochten van honderd tot tweehonderd kilometer. En weet je, ik heb dan wel die spasticiteit en die spierziekte, maar hoe langer ik fiets, hoe minder pijn ik heb. Trou wens, van alleen maar op de bank zitten, word ik ook niet vrolijker." GO ZATERDAG 9 FEBRUARI 2019 SRIDETHER^" .snnilre""' LANDEi 1.300KM 1 L^IVIO DE CAO

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 55