l
Ze wilden
geen
huwelijken
kapotmaken
ÖD
BV DE LIEFDE
cf-e i>efde ^erklqro
c \f r i j d i n 9
nu kWnnCn Z-*-
na jqren
elkqar e/ncjthjk
Jorien (51) had een groot
schuldgevoel toen ze
verliefd werd op een
andere man. Maar bij
Jasper (50) voelt ze zich
meer dan alleen moeder.
,,Hoe verliefd Jasper en ik ook wa
ren, we wilden geen van beiden onze part
ner verlaten. Tot geen prijs wilden we onze
kinderen beschadigen of kwijtraken. Want
misschien was het wel een bevlieging.
Ik had Jasper nooit als potentiële partner
bekeken. Hij was de vader van een school
kameraadje van mijn oudste. Blond, een
paar kilo te zwaar, altijd ongelooflijk druk.
Op een zomeravond bracht ik iets terug dat
zijn kind had laten liggen. Hij zette thee.
Waar we het over hadden, weet ik niet
meer zo goed. Maar we bleven praten, vier
uur lang, over alles wat we belangrijk von
den. Ik voelde me zo begrepen, zo gekend.
Toen ik eindelijk naar huis ging, was ik vol
komen in de war. Hij had veel te veel indruk
gemaakt.
Ik was 35 jaar en had drie jonge kinderen.
De eerste zwangerschap had zich aange
diend juist op het moment dat ik twijfelde
aan mijn relatie met Chris, die ik al vanaf
mijn studententijd kende. Hij was zo jon
gensachtig en onbezorgd, bijvoorbeeld als
het om geld ging. 'Alles komt altijd goed',
zei hij dan. Daardoor moest ik steeds de
verstandige zijn, de bezorgde, degene die
dure aankopen terugdraaide. Maar zijn va
derrol nam hij heel serieus. Hij was, en is,
lief, warm en verzorgend. Voor het tweede
kind kozen we heel bewust, de derde kwam
snel daarna. We waren gelukkig met de
kinderen en elkaars beste vrienden.
Dat maakte mijn schuldgevoel zo groot
toen ik verliefd werd op Jasper. Want eigen
lijk hadden Chris en ik een heel harmoni
euze relatie. Maar ik voelde me zó vastzit-
ten. Ik had de moederrol, was steeds bezig
de boel bij elkaar te houden. En ik kreeg last
van het niveauverschil. Ik heb een universi
taire studie gedaan. Chris had niets afge
maakt, hoewel hij uiteindelijk zijn draai
vond in een baan en daar in opklom. Ik ben
helemaal niet zo'n intellectuele hoog
vlieger, maar door Jasper merkte ik dat ik
iemand nodig heb die mee kan in mijn
manier van denken, van verbanden zien.
Bij wie ik me wezenlijk herkend voel.
Toen Jasper en ik voor het eerst gezoend
hadden en ik het Chris verteld had, raakte
hij niet in paniek. 'Ga maar eens uitzoeken
wat erachter zit', zei hij. Dankzij twee jaar
therapie realiseerde ik me dat ik vooral re
kening hield met wat anderen nodig had
den. Ik begon meer tijd voor mezelf te ne
men en ging weer werken. Jasper ging door
een vergelijkbaar proces. Hij is verzorgend
en loyaal, gooide alles aan de kant voor zijn
gezin. Door therapie werd hij steviger, min
der de dienaar van zijn vrouw. In die tijd
zagen we elkaar soms maanden niet. Als we
elkaar wel spraken, was de conclusie steeds:
nu niet. We willen geen huwelijken kapot
maken.
Na die twee jaar besloot ik dat ik te jong
was voor een verstandshuwelijk. Chris en
ik zijn zorgvuldig uit elkaar gegaan en zor
gen vanaf dag één fiftyfifty voor de kinde
ren. Een halfjaar later vertrok Jasper voor
een proefscheiding naar een flatje. We gin
gen samen koffiedrinken - en toen had ik
nieuwe verkering. Met Jasper. Eindelijk. Ik
was nog even bang dat ik had geïdealiseerd
wat wij hadden, maar het was zo mooi als ik
me had voorgesteld. Zo open, met een bijna
rauwe eerlijkheid; we hadden immers niks
te verliezen. Nu zijn we veertien jaar verder
en ik ben nog elke dag dankbaar. Bij Jasper
voel ik me opgetild en krachtig. Ik ben nooit
alleen.''
Lieve Cock, er is maar één kok die mij blij kan verrassen, en dat ben jij!
TEKST WILMIE GEURTJENS
ILLUSTRATIE STUDIO SKI
De achternaam van Jorien is bij de redac
tie bekend. Wil je ook praten over je relatie?
magazine@persgroep.nl
ZATERDAG 9 FEBRUARI 2019 31
