X
f
MPi
19
Mijn vogelvrienden
verweten me dat ik nooit
mee het café in ging
door mijn 'verslagziekte'
A i
drie voor economie had. Ik was net twintig en
vond werk, ik kon broedvogels gaan inventari
seren voor de provincie Zuid-Holland. En mee
schrijven aan de eindrapportage: het boek
Randstad en broedvogels. Dat schrijven heeft er
altijd ingezeten. Mijn vogelvrienden verweten
me dat ik nooit mee het café in ging, omdat ik
de 'verslagziekte' had."
,,Een kennis uit Voorburg werd als vogelteller
aangenomen bij de toenmalige Deltadienst in
's-Heer Arendskerke. Henk Saeijs had daar de
leiding. Ik had al open sollicitatiebrieven ge
schreven naar Staatsbosbeheer, Natuurmonu
menten, Rijkswaterstaat. Opeens kwam er een
telefoontje. Of ik een baantje wilde in Zeeland,
assistent van de vogelteller. Van lieverlee
maakte ik een beetje carrière, door zelfstudie
zit ik nu op hbo-niveau."
,,Dat ik betrokken ben bij alle projecten waar
natuur om de hoek komt kijken. Groenbeheer
van bermen en sluiscomplexen, plaatsing van
windmolens, baggeren en storten van slib, re
novatie van bruggen. Als dienst houden we ui-
teraard rekening met beschermde vogels en
vleermuizen. Toen er voor de bouw van de
nieuwe sluis bij Terneuzen een stuk land
bouwgrond als opslagterrein moest worden in
gericht, hebben we eerst onderzoek laten doen
naar het mogelijk voorkomen van de zwaar be
schermde veldspitsmuis. Dat onderzoek kost
vrij veel geld. Maar als het werk moet worden
stilgelegd omdat er zo'n muis opduikt, loopt de
schade al gauw in de tonnen of zelfs in de mil
joenen. Gelukkig zaten ze er niet!"
,,Lange tijd zag ik alleen vogels, vogels en nog
eens vogels. Toen in 2005 de site waarneming.nl
in de lucht kwam, begon ik daar waarnemin
gen van libellen in te voeren. En dagvlinders.
En later de planten waar ze op zaten. Zo raakte
ik gefascineerd door andere diergroepen én
door planten. Daar kwam bij dat ik iets zocht
om me op te storten. Onze zoon Tim overleed
in oktober 2014 aan een hersentumor na een
lijdensweg van tien maanden, net 23 jaar oud.
Een jaar daarna mijn jongere broer, ook een
hersentumor. Dat waren een paar tikken. Die
periode heeft vriendschappen opgeleverd en
verdiept. Mijn vrouw en ik hebben veel steun
aan elkaar gehad, onze relatie is er beter door
geworden. De Flora Zeelandica heeft me enigs
zins over het verlies heen geholpen. Niet dat ik
nu voortdurend vrolijk en fluitend door het le
ven ga. Maar zo gemiddeld gaat het wel goed.
We zijn met een team van 35 medewerkers be
gonnen aan de Avifauna Zeelandica, weer zo'n
dik boek maar nu met alle vogels die hier ooit
in het wild zijn aangetroffen."
GO ZATERDAG 2 FEBRUARI 2019
Peter Meininger in karakteristieke, speu
rende pose. FOTO LEX DE MEESTER
Br
Hoe kwam u in Zeeland terecht?
Officieel bent u adviseur ecologie bij Rijkswa
terstaat Zee en Delta. Dat houdt in...?
Hoe bent u op de Flora Zeelandica gekomen?
