'Een verjaardag levert altijd leesvoer op'
16
We strijken neer in de zithoek ter
wijl de maandagclub van Jan Lauret
aan tafel zit. Een woonhuis met plat
dak in de Isaac Beeckmanstraat in
Middelburg. Blokkendozen, zoals
Lauret zelf zegt. Wie vanuit de hal
de woonkamer binnenstapt, ervaart
dat niet alleen in oude herenhuizen
de plafonds hoog kunnen zijn. Ga
maar uit van 3,75 meter. Kamerhoge
ramen in de achtergevel bieden
zicht op de tuin en de daaraan gren
zende vaart. „Ideaal om te schaat
sen", wijst Lauret naar het water. De
vorst leverde deze winter nog geen
ijsvloer op die sterk genoeg was:
maximaal 2,5 centimeter terwijl er 4
centimeter nodig is. Op het dressoir
staat een foto van Jan op schaatsen,
vorig jaar genomen. Hij kreeg de af
druk onlangs van een buurtbewo
ner voor zijn tachtigste verjaardag.
De leesclub deelt zijn enthousi
asme: ,,Er zit dynamiek in."
Filosofisch
Vandaag staat de roman De middag
vrouw van Julia Franck op het pro
gramma. Na het opwarmrondje,
waarin iedereen een willekeurige li
teraire vondst te berde kan brengen
- vandaar Judith Herzberg en
Froukje Ans - geeft gespreksleider
Lauret alle deelnemers de gelegen
heid om een algemene waardering
van De middagvrouw te geven. Riet
Roos zegt 'mooi' en geeft een zeven
plus. Greet Boertjes komt tot een
acht min en is uitvoeriger: ,,Ik vond
het wel goed, maar in de stijl wat
houterig. Dat kan aan de vertaling
liggen."
Carin Zuidema dacht aanvanke
lijk aan een mager zesje, het mid
delste deel pakte haar niet. Omdat
ze begin en eind van het boek wel
heel sterk vindt, komt ze toch tot
een acht. Net als Greet Kalk, die na
de proloog eigenlijk niet meer kon
stoppen met lezen. Jopie Tevel is
ook enthousiast en schat Julia
Franck net zo hoog in. Jan Lauret
sluit zich daarbij aan: ,,Het boek
pakt je bij de strot. Af en toe is het
wel te filosofisch, dan gaat het
tempo eruit." ,,Ja", zegt Greet
Boertjes, ,,dat gesprek tussen
Karl en zijn vriendin, dan haak y
ik af." Jan: ,,En als ze voor de
eerste keer met elkaar naar
bed gaan, dan gaan ze elkaar voorle
zen."
Het boek van Julia Franck speelt na
de Tweede Wereldoorlog in het door
de Russen bezette Oost-Duitsland.
Een moeder van joodse afkomst
vlucht naar het Westen en laat haar
zoontje op een treinstation achter.
Greet Kalk: ,,Ze kon niet meer voor
hem zorgen en dacht goed te doen
hem zo achter te laten." Jan Lauret:
,,Dat perron zie ik als een drempel.
Als je die over bent, hoefje niet meer
over je verleden en voorbije daden na
te denken." Riet Roos: ,,Het werkt
niet om in één keer je verdriet weg te
stoppen." Greet Kalk: ,,Er zit een rare
zussenliefde in het boek, het lijkt wel
incest." Er komen meerdere liefdesaf
faires in het verhaal voor. Een man, is
de algemene conclusie, kan affaires
hebben en wordt een Casanova ge
noemd. Jopie Tevel: ,,En als je als
vrouw een jonge minnaar hebt, dan
ben je meteen een lellebel."
Anneke Jakobsen kan niet bij de
bijeenkomst aanwezig zijn. Ze heeft
wel een recensie van De middagvrouw
ingeleverd. Daarin laat ze onder meer
weten: ,,Een prachtig boek dat de
moeilijkheden laat zien waarmee
Duitse joden werden geconfronteerd
voor, tijdens en na de oorlog. Ik vond
het boeiend van begin tot eind." De
bespreking oogst lof. Greet Boertjes
sluit het eerste deel van de ochtend
af. Ze vertelt wat ze over Julia Franck
te weten is gekomen.
Jarig
Tijd voor koffie en thee. Met cake. Jan
was immers jarig. Hij heeft nog meer
te vieren. Binnenkort is hij 55 jaar ge
trouwd met Joke. Zijn vrouw wordt
ook nog eens 75 jaar. Alle reden om
een familiebijeenkomst te beleggen
op een vakantiepark in Nieuwvliet.
Daarmee is Jan even terug aan de
kant van de Schelde waar hij vandaan
komt. Hij werd geboren in Hoek. Na
de Rijkskweekschool - heel bijzon
der voor een jongen uit een arbei-
dersgezin - was hij zes jaar onderwij
zer in Sluiskil. Van daaruit trok hij
Nederland in en werd - „rusteloos als
ik ben" - ontwikkelaar van leersyste-
men bij grote uitgeverijen. In 2001
kwam hij terug naar Zeeland, naar
Middelburg: ,,Jokes ouders wonen op
de Breeweg en ik heb een zus in Vlis-
singen en eentje in Goes."
Schrijfader
De terugkeer in Zeeland maakte wat
los, zijn schrijfader werd aangespro
ken. Omroep Zeeland vroeg hem co
lumns in het Hoeks voor te dragen. In
2010 bundelde hij die verhaaltjes in
Oekse proat. In bejaardenhuizen, voor
vrouwenverenigingen, allerlei clubs,
hij werd een veelgevraagde entertai
ner. Een tweede bundel volgde, Ra
diocolumns, die precies bood wat de
titel beloofde. Inmiddels heeft hij ook
twee romans op zijn naam staan: Mu-
ralt en Krom liggen. Het manuscript
voor een derde ligt klaar. Semper liber-
tas, in de woorden van Jan: ,,De prijs
ZATERDAG 2 FEBRUARI 2019 GO
VERVOLG VAN PAGINA 3
FOTO'S LEX DE MEESTER
De leesclub van
Jan Lauret komt
iedere laatste
maandag van de
maand bijeen.
Boeken op tafel
en zeggen wat je
van het gelezen
boek vindt, is de
kern van de lees
club. Daarnaast
vertellen de
leden elkaar ook
andere dingen
die opvielen op
cultuurgebied,
zodat ook toneel,
film en ook an
dere boeken aan
bod komen.
Aan tafel zitten
van links naar
rechts: Riet
Roos, Jan Lauret,
Jopie Tevel,
Greet Kalk, Carin
Zuidema en
Greet Boertjes.
