14 ZEELAND
Atelier
In het atelier van kunstenaar
Marenne Welten (1959) in het
centrum van Middelburg
wordt gewerkt met verf. Ze
knipt het, of laat kleuren in dikke
lagen over elkaar heen buitelen. Ze
neemt ons mee in haar verf.
,,Hoe het werkt? Het is ontspan
ning en strijd. Is het een dag voor
collages met gouache? Dan is het
rustig werken. De verfsoort
droogt snel, in vijf minuten. En je
kunt het beeld, dat je van tevoren
in gedachten hebt, uitvoeren. Al
wordt het uiteindelijk ook weer
verknipt en uit elkaar gehaald."
,,Of ga ik voor de olieverf? Die
verf is voor mij een wild materiaal,
het gaat alle kanten op. Je kunt op
zo'n dag tussendoor niet zomaar
weg van je werk en het droogt
langzaam. Zeker door de manier
waarop ik het nu opzet. Dikke la
gen verf zonder medium."
,,Ik werkte eerder transparanter.
Maar nu start ik zo'n schilderij
met het aanbrengen van een dikke
laag witte olieverf. Dit heeft een
vertragend effect, het maakt het
schilderen moeilijker. Het perfecte
beeld dat ik van tevoren heb be
dacht wordt hierdoor verstoord.
Daarnaast bouw ik een schilderij
op door het beeld steeds af te bre
ken en weer op te bouwen. Tot al
les in elkaar valt. Of niet."
,,De meeste van mijn nieuwe
werken zijn nu in Amsterdam. Ik
heb daar een tentoonstelling." Ma-
renne laat wat achtergebleven
doeken zien. De kleuren duiken,
dik opgestapeld, over elkaar heen.
Het onderwerp gaat bijna kopje
onder in de materie maar valt ook
samen met de weerbarstige olie
verf. ,,Het project in Amsterdam,
Play Yesterday (verkrijgbaar bij de
Drvkkery), gaat over de kolonisten
in Amerika. Over het rauwe harde
leven dat ze hadden. Het zijn hun
portretten en bezittingen die ik
schilderde voor de tentoonstel
ling." Zoals in het gelijknamige,
vertaalde, gedicht Laten we gisteren
spelen van Emily Dickinson:
,,Kunst is me met de paplepel
ingegoten, mijn vader was beeld
houwer. Hij had zijn atelier aan
huis en het was een magisch iets
hem aan het werk te zien. Hij was
docent op de kunstacademie Sint
Joost en er kwamen vaak studen
ten bij ons over de vloer. Het was
een levendig huishouden. Het
huis had wel wat van Villa Kakel
bont. Er liepen veel dieren in en
rond het huis, er waren zelfs kro
M
Kunst is me met de
paplepel ingegoten,
mijn vader was
beeldhouwer
kodillen in huis, vijf kaaimannen."
,,Mijn vader overleed op jonge
leeftijd. Als kind ervaar je zo'n ge
beuren anders dan de volwasse
nen om je heen. Pas veel later ben
ik deze periode gaan reconstrue
ren door erover te schilderen aan
de hand van mijn herinneringen
over de levenloze dingen die ach
terbleven na zijn dood. De vier
borden in plaats van vijf borden op
tafel, de achtergebleven kleren in
de kast, de auto die stil bleef staan
op de oprijlaan. Daar begon de
noodzaak om te schilderen."
,,Het gewicht is van groot be
lang." Marenne laat, tussen de
snippers en uitgeknipte figuren,
haar collages van de kolonisten
zien. ,,De Bosatlas werkt goed qua
formaat en de plantenencyclope-
die is behoorlijk zwaar. Deze boe
ken gebruik ik om op de collages te
leggen wanneer ik ze gelijmd
heb." Ook in de collages tuimelen
onderwerpen over elkaar heen.
„Eigenlijk zie je in al het werk la
gen terug. De eerste laag is het le
ven, dan een laag materiaal en als
laag daaroverheen alles wat ik las
over een onderwerp. En daar waar
de lagen elkaar raken, daar begint
de verbeelding."
donderdag 31 januari 2019
GO
Kunstenaar Marenne Welten in haar atelier. fotos mechteld jansen
M'n vader zien werken, was magisch
Liesbeth Labeur
Dit is een serie over
Zeeuwse kunstenaars en
hun werkplek. Vandaag:
Marenne Welten
Kan leeuwerik zijn schaal weer in
- Eerder nog - de Lucht
Zouden boeien niet méér pijn doen
Dan de Vorige dag?
-Marenne Welten
