Binnen twee dagen zijn
die vieze beestjes weg
Lekker makkelijk
Na de ontdekking
hing mijn dochter
als een Freek Vonk
boven de toiletpot
'Met één
glas ben je
gemakkelijk
een half
uur zoet'
9
,,Ik wil geen wormen in mijn
poep!" Met het voor haar kenmer
kende drama beklaagde de jongste
dochter zich over haar ontdekking.
Of ze het nu wilde of niet, ze zaten
er toch echt. Net zoals ze enkele
maanden daarvoor bij haar grotere
zus zaten. Die er een stuk vrolijker
op reageerde. Als een Freek Vonk
hing zij boven de pot.
Daar komt het natuurlijk alle
maal door. Die avontuurlijke bio-
logeninstelling van ze. Als het
even kan, zitten de dames buiten.
En ook met hun knuistjes in de
grond. Vieze grond onder nagels
die vaker gelakt dan geknipt wor
den.
De overheid en gezondheidspre
dikanten willen dat kinderen
meer buiten spelen. Maar van bui
ten spelen komen dus wormen.
Je stuurt kinderen natuurlijk niet
in een plastic bal naar buiten. Ook
al roept er altijd een stemmetje in
je hoofd dat ze overal tegen be
schermd moeten worden. Geef dat
stemmetje de overhand en je
krijgt het fenomeen van de heli-
kopterouders - ouders die altijd
boven hun kind cirkelen.
Kinderen die buiten spelen zou
den een beter immuunsysteem
hebben. Er wordt vaak gesugge
reerd dat de toegenomen hygiëne
zorgt voor meer allergieën. Maar
volgens Hannekes echtgenoot -
arts, ooit buitenkind, wel astma
tisch - zijn de resultaten van de
onderzoeken niet eenduidig. Al
snorde hij wel een interessant arti
keltje over poeptransplantaties op.
Die bestaan ja, om allergieën te
bestrijden.
Daarom deze week een nood
gedwongen test van een pilletje.
Mebendazol heet de redding. Zel
den heb ik zo'n goedkoop pilletje
gekocht. Binnen twee dagen wa
ren de vieze beestjes weg. Niet dat
het inslikken van het medicijn
vanzelf ging. Want met het eer
dergenoemde drama riep de jong
ste uit dat ze geen pilletje wilde.
Een uur later wilde ze het weer
wel en zo wisselde het telkens.
Toen we het tussen drie andere
snoepjes presenteerden als peper
muntje, vond ze het echter een
prima traktatie.
boven. Niet van die wormen die
ik als kind ook had. Wel van de
remedie van mijn ouders. Een
rauwe ui eten voor het slapengaan.
Vreselijk. En dat helpt dus niet. Op
een Spaanse site kwam ik advie
zen tegen om knoflooktenen of
grapefruitzaadextract te eten of
appelciderazijn te drinken. Hoe
minder pillen hoe beter, denk ik
altijd. Maar aan de natuurlijke op
lossingen zou ik in dit geval niet
beginnen. Goed handen wassen
en mebendazol slikken. Lekker
makkelijk. Geen verrassingen
meer op het toilet.
De Halve Maan,
Straffe Hendrik
Hertog Jan,
Grand Prestige
start van 6 graden. „Naarmate het
glas opwarmt, laat het bier telkens
andere tonen los. Elke slok biedt
nieuwe indrukken. Met één glas ben
je gemakkelijk een half uur zoet."
„Quadrupels zijn ook typische
deelbiertjes", vindt Maaike Zilver
berg. ,,Aan één fles heb ik vaak te
veel." Schampers niet. ,,Al heb ik daar
de volgende ochtend soms spijt van."
In het smaakpalet van de quadru-
pel wordt de mout op de schouders
gehesen. Het amber- tot donkerkleu
rige bier staat zo garant voor veel ge
roosterde zoetigheid (denk: kandij en
karamel), geflankeerd door milde
fruitzuurtjes uit het gist (vijg, dadel,
rozijn) en vaak wat toegevoegde
kruiden. Het hop speelt duidelijk
tweede viool, waardoor bitters be
scheiden aanwezig zijn.
Gerstwijn
Dit heeft ook als gevolg dat flessen
quadrupel, in tegenstelling tot veel
andere biersoorten, jaren de kelder in
kunnen. Schampers: ,,Waar je een
IPA zo vers mogelijk moet drinken
omdat de hopbitters anders verslech
teren, kan de smaak van een quadru-
pel tot wel vijftien of zelfs twintig
jaar prachtig evolueren op fles. Het
zoete karakter krijgt de ruimte en de
gedroogde fruittonen smaken als
maar rijper." Niet voor niets werd het
bier zodoende gerstewijn genoemd,
voordat La Trappe in 1991 de naam
'quadrupel' lanceerde.
In de selectie van deze proeverij:
acht zelfverklaarde quadrupels of
gerstewijnen, door het panel blind te
proeven in drankenspeciaalzaak Mi-
tra Dennis Kock in het Gelderse Dui
ven. Met de aroma's zit het meestal
wel snor. Buiten Zuster Agatha - die
haar kaarten nog wat dicht tegen
het habijt houdt - vallen de bieren
direct de neus binnen met geuren vol
dadel, nootmuskaat en zelfs banaan
schuimpjes. Alleen de ietwat bote-
rige, overrijpe 'neus' van Straffe Hen-
drik valt enigszins uit de toon.
Eenmaal in de mond leggen alle
bieren hun troeven op tafel. De ene
keer is de balans ver te zoeken; zo
kampt de Ongelovige Thomas met
wat scherpe randjes en toont Struis
zich een gammele drietrapsraket. De
andere keer stelt de afdronk teleur;
zoals de opvallend bittere nasleep
van Wuldor en het vluchtige slot van
Grand Prestige. Gelukkig proeft het
panel voornamelijk positieve punten.
De volle karamel-honingdrop-
combo van Stormbock en de zijde
zachte afdronk van Zuster Agatha
bijvoorbeeld. La Trappe, de moeder
aller quadrupels, wordt onderaan de
streep het best beoordeeld. Nee, het
is niet de meest avontuurlijke keuze.
Maar wat geeft het met zo'n heerlijk
complexe, voortreffelijk gebalan
ceerde ode aan de mout? ,,Met de hele
craftbeer revolutie van de laatste jaren
zou je bijna denken dat goed bier al
tijd handmatig het IJsselmeer moet
zijn overgepeddeld of heeft liggen
rijpen op een of ander obscuur, Indo
nesisch hout", lacht liefhebber Phi-
lipsen. ,,Dit bewijst dat ook ver
trouwde namen nog uitstekend hun
mannetje kunnen staan."
Nynke de Jong, Hanneke Hendrix en Alex van der Hulst
schrijven per toerbeurt over zaken die het leven van jonge
ouders gemakkelijker moeten maken. De dochters van Alex
ontdekken ongewenste organismen in de wc-pot. Hij besluit ze
te bestrijden met een goedkoop pilletje.
Brouwerij 't IJ,
Struis
€2,39, 9%
Walhalla,
Wuldor
GO ZATERDAG 26 JANUARI 2019
Het bracht een jeugdtrauma
-Alex van der Hulst
Nynke de Jong (33), Hanneke
Hendrix (38) en Alex van der
Hulst (41) hebben kinderen in
de leeftijd van 0 tot 7 jaar. Ze
hebben de opvoed-podcast
Ik Ken Iemand Die en schreven
het gelijknamige boek.
€2,79, 11%
Te grofbellig schuim
en een ietwat weeïg
geurtje van boter en
overrijp (geel) fruit.
Dropt in de mond
direct een lading zoet
(stroop, honing), ge
volgd door een te kort
stondige dropafdronk.
Een commercieel
smaakbommetje, maar
wat te zoet voor de
ervaren drinker.
€1,39, 10%
De kraakheldere,
kastanjebruine kleur
verdient een
schoonheidsprijs.
De rijkelijke kruiding
(nootmuskaat!) blijft
boeien in de neus,
maar is nogal op
dringerig in de wan
gen. Body en balans
ontbreken helaas.
Een wat vlakke,
vluchtige afdronk.
Winterbier is
uitermate geschikt
om met elkaar te
delen.
FOTO KOEN VERHEIJDEN
In de neus: fijne,
geroosterde
toasttonen. In de
mond: een door-
drinkbare, relatief
licht alcoholische
mix van zoet, ge
droogd fruit. In
de afdronk: een
ietwat wrang, op
merkelijk bittertje.
Een ongebalan
ceerde drietraps
raket.
€3,29, 9,8%
Een bekvullend bier
vol zoete, plakkerige
karamel en mooie,
mistige amberlooks.
Helaas een storende
natrap van witlofach
tige bitters. Door dit
hoppige, on-quadru-
pel-achtige karakter
lekkerder om vers te
drinken (of juist ja
renlang te laten lig
gen), adviseert
Schampers.
