Comments likes
Gerard Aarden, coffeeshophouder
Mensen denken vaak
'mijn hond doet niks'
Immer keurig in pak, charmant, voorkomend. Gerard
Aarden (62) uit Vlissingen is geen doorsnee
coffeeshophouder. Hij is er eentje met een
academische titel. En met een ideaal.
Wat leefde er afgelopen week op sociale
media in Zeeland? Wat werd er geliket, wie
werd geretweet en waarover gingen de
commentaren?
Eigenlijk komt een interview niet zo
gelegen. Net verhuisd, midden in
een verbouwing. Laat staan dat Ge
rard Aarden, eigenaar van de coffee
shops Aarden in Goes en Vlissingen,
erop zit te wachten zijn levensverhaal op tafel
te leggen. Maar goed, voor deze ene keer dan.
En daarna nooit meer.
Dan maar tussen verfblikken en verhuisdo
zen. Geleefd wordt er toch al, aan de boulevard
van Vlissingen. Uit de witte boxen schalt Bu-
ena Vista Social Club en de pastamachine van
zijn Italiaanse echtgenote staat op het aanrecht.
'Meer heeft een mens eigenlijk niet nodig'.
,,Haha, liever niet. Daar zie je echt alleen maar
grijze lucht en de mensen beneden worden
kleine poppetjes. Dat vind ik niks. Ik wil kun
nen zwaaien als ik een bekende zie."
,,Om die reden heb ik jarenlang in een oud
Peugeootje gereden. Maar het is ook niet zo dat
de miljoenen binnenstroomden, ook al dacht
de fiscus daar anders over. Geld dat ik ver
diende, stak ik in de shops. Ook om de over
heid te laten zien dat het goed was om drugs
handel bovengronds te regelen."
,,Dat zal aan mijn opvoeding liggen. Ik kom uit
een streng katholiek gezin in Steenbergen. Ik
ben de tweede van vier kinderen. Mijn vader
was landbouwer, mijn moeder een dienende
vrouw. Mijn vader had ingenieur willen wor
den, maar moest de boerderij van zijn vader
overnemen. Daarom eiste hij van ons dat we ti
tels behaalden. Hij was Spartaans. Wie slechte
schoolresultaten haalde, moest het bezuren."
,,Ik hield me op de achtergrond. 'Ik kom wel
weg', dacht ik altijd. Naar mijn vaders wens
ben ik in Vlissingen werktuigbouwkunde gaan
studeren. Daarna ging ik naar de kunstacade
mie. Precies wat hij nooit wilde. Maar ik wel.
Toen ik bij mijn aanmelding op de Willem de
Kooning Academie in Rotterdam het witte
huis aan de overkant tekende - wat gold als een
soort toelatingsexamen - kon ik direct doorlo
pen. Ik had talent, zeiden ze. De schilderijen
die ik na mijn studie maakte, verkochten
goed."
,,Ik was inmiddels vader van drie kinderen en
er was geld nodig om ons gezin te onderhou
den, dus ik deed er reclameschilderen bij. Be
gin jaren 90 kreeg ik de opdracht de gevel te
schilderen van Sixty Two, de eerste coffeeshop
in Zeeland. Ik was nog nooit in een coffeeshop
geweest, maar was onder de indruk van gecon
troleerde softdrugshandel. En dat de regering
besefte dat dit goed werkte. Ik zag er toekomst
in en wilde eraan deelnemen. Achteraf denk
ik: 'ook dit was een stil protest tegen mijn va
der'."
„Allereerst belde ik advocaat André Beckers,
die is gespecialiseerd in cannabiszaken. Hij
vond het geen slecht idee om hier een coffee
shop te beginnen. Vervolgens belde ik de Be
lastingdienst om te vragen hoe ik een nette
boekhouding kon voeren. Ik belde handelaren
en kocht een pand in Vlissingen. Daar heb ik
toen echt iets moois van gemaakt en ik deed
veel aan voorlichting. Burgemeester Van der
Doef was trots en het OM kwam kijken."
,,Een heel relaxed wereldje, waarin mensen
heel gemoedelijk met elkaar omgingen. Ik
kwam gewoon bij mensen op zolder. We had
den allemaal hetzelfde streven: om de soft-
drugshandel ooit te legaliseren. Ik zat naast de
hoofdofficier van justitie en de burgemeester
om bewoners uit te leggen waarom een coffee
shop nodig was."
,,De hele sfeer is veranderd. De overheid is 180
graden gedraaid, naar een puur repressief be
leid. Kleine kwekers zijn gestopt. Ik word be-
ZATERDAG 26 JANUARI 2019 GO
Er komen enkele patiënten per nacht, terwijl de
assistenten die in de apotheek slapen extra betaald
moeten worden. Dat is te duur. Om te voorkomen
dat mensen die 's nachts medicijnen nodig hebben
tientallen euro's meer moeten betalen, gaan de
nachtapotheken in Goes en Terneuzen dicht. Alleen
die in Vlissingen blijft open. Op de facebookpagina
van de PZC regende het reacties.
„Vrij onlogisch", vindt Astrid Olbertijn. ,,De enige
spoed is nog in Goes en Terneuzen en dan de
nachtapotheek weer in Vlissingen? Apart
allemaal."
Ook Ard van Overloop snapt de keuze voor
Vlissingen niet. ,,Doe het dan centraal en bij een
ziekenhuis."
Geert Oudshoorn plaatst het nieuws in perspectief.
„Gelijk jammeren! Hoe vaak heeft men een
nachtapotheek nodig gehad? Voor die enkele keer
een beroep moeten doen op je omgeving is, geen
ramp denk ik."
Op het strand bij overgang Duinstraatje vielen
maandag vier loslopende honden een inwoonster
van Veere en haar hond aan. De vrouw en de hond
werden gebeten. Tot afgrijzen van de PZC-lezers.
Tom Tubbax is kordaat: „Beelden laten opvragen
van strandpaviljoen De Branding en Zeeuwse
Rivièra alsook De Langestraat. Zijn drie webcams
in Zoutelande kortbij de plek van gebeurtenis.
Moeten toch te herkennen zijn op de beelden als
ze gepasseerd zijn denk ik dan."
Francisca Baas: ,,Ik ga bewust niet naar het strand
met de hond, omdat iedereen zijn hond los laat
lopen, omdat mensen denken mijn hond doet niks
maar het is en blijft een dier."
De politie bellen omdat er een sneeuwpop op de
weg staat? Het gebeurde agenten in Yerseke. Toch
reageerden de wijkagenten van Reimerswaal
@wa_Reimerswaalvriendelijk op Twitter. „Beste
wijkbewoners uit #Yerseke.. mijn collega's bellen
om een sneeuwpop te verwijderen..??? Echt he...
sinds de kotters niet meer van hout zijnGrtz T."
'Ik ben altijd
correct
gebleven'
WENDY WAGENMAKERS
Van een succesvol zakenman zou je ver
wachten dat die op de bovenste verdieping
van een boulevardtoren woont, in plaats van
halverwege.
Speelt ook je achtergrond een rol in dat je
het liever niet zichtbaar breed laat hangen?
Waarom wil je dat iedereen ziet dat je keurig
zakendoet?
Hoe manifesteerde jij je in dat gezin?
Maar je bleef geen kunstenaar.
Hoe begin je een coffeeshop?
In wat voor wereld raakte je verzeild?
Dat is nu wel even anders.
