Comments likes Maria Cappon, ondernemer Laat militaire dienstplicht maar terugkomen! 6 Als tiener hielp ze haar eigen voetbalclub aan een sponsor, als dertiger wijst ze bedrijfsdirecteuren de weg op sociale media. De ondernemerszin zit Maria Cappon (1984) uit Scherpenisse letterlijk en figuurlijk in het bloed. ,,Het is goed om je eigen weg te volgen. Zo bereik je de dingen die je zelf wil.'' Wat leefde er afgelopen week op sociale media in Zeeland? Wat werd er geliket, wie werd geretweet en waarover gingen de commentaren? Aan het eind van het interview haalt Maria Cappon twee cadeau tjes tevoorschijn. Het is januari, dus het kan nog: de kalender van PIXZ, het succesvolle platform waarop Zeeuwen hun foto's van de provincie kunnen delen. Er staan inmiddels 22.000 af beeldingen op de site die ze zeven jaar geleden in het leven riep. Het andere presentje is een houten doosje. Daarin ligt, op een piepklein roze kleedje, een ouderwets kwartje, uit het tijdperk van de gul den. Ze geeft het vaak aan haar cursisten, want het symboliseert wat ze doet. Cappon wil voor oplopen op internet. Als bij haar het kwartje is gevallen, brengt ze haar inzichten graag over op bedrijven die zich ook online moeten mani festeren, of ze willen of niet. Zodat ook daar het kwartje valt. ,,Ik was in Zeeland een van de eersten die zich als internetcoach voor 100 procent op soci ale media richtte. Ik zag om me heen dat be drijven social media niet snapten. Dus ik dacht, ik moet ze helpen, want ik snap het wel. In middels heb ik een heleboel concurrenten, dus ga ik weer een andere kant op. Dat gaat op ge voel, dat is intuïtie.'' ,,Die heb ik van huis uit meegekregen. Ik ben opgegroeid in een ondernemersgezin in Hein- kenszand. Mijn vader had een fabriek waar ploegen werden gemaakt. De fabriek van Cap- pon was een begrip. Die zat al vier generaties in de familie. Thuis noemden we het de zaak. Daaraan was alles ondergeschikt. Ik heb nooit het besef meegekregen dat je werkt van negen tot vijf. Je werkt voor het resultaat. 'De zaak gaat voor het meisje', zei mijn vader. Toen ik jong was, gingen we weleens een rondje rijden in de auto. Dan zei mijn vader: 'Daar wonen die en die, ze zijn zo oud, de kinderen zien er zo uit, ze drinken die en die thee'. Dat wist hij precies. Dat waren klanten.'' ,,Toen ik achttien was, wilde ik mijn scooter verkopen. Mijn vader vond het best, maar ik moest hem wel verkopen aan de zoon van een boer die hij kende, zodat hij daar een ploeg aan kon verkopen." ,,Die is verkocht. Ik heb twee oudere broers. De oudste werd geacht mijn vader op te volgen, maar dat wilde hij niet. De ander ook niet. Ik ben een achteraankomertje. Aan mij werd niet gevraagd of ik de fabriek wilde overnemen. De tijden waren slechter geworden. Mijn vader wilde mij behoeden.'' ,,Ik had niks met ploegen, dat wist hij wel. Maar ik voelde me achtergesteld. Waarom mijn broers wel en ik niet? Het was toch een familie bedrijf? Nu ben ik hem dankbaar. Ik ben hart stikke a-technisch. Het was een portie eigen wijsheid om te denken dat ik het wel zou kun nen.'' ,,Nou en of. Of van huis meegekregen. Allebei mijn ouders zijn eigenwijs, de familie staat erom bekend. We hebben geleerd zelf na te denken. Al heel vroeg had ik besloten: als ik dertig ben, ga ik voor mezelf beginnen. Het werd eerder, want ik was 26. Ik wist gewoon dat er een punt in mijn leven zou komen dat ik niet meer voor een baas wilde werken. Ik had het grote geluk dat internet zich zo stormach tig ontwikkelde. Ik vind dit tijdperk briljant. Je kunt gewoon voor jezelf beginnen, je hebt bijna geen startkapitaal nodig. Het heeft de we reld op zijn kop gezet. Dat jongeren nu gewoon geld verdienen met video's op YouTube, dat vind ik fascinerend.'' Het tropisch bos, onderdeel van het Omnium in Goes, kwam er slecht vanaf in het tv-programma Kanniewaarzijn. De NPO bleek overigens wel erg kort door de bocht te zijn gegaan. Het leverde op Facebook wel veel discussie op over zowel de kwaliteit als de bekendheid van de attractie. Wies Huges-Voerman kreeg veel bijval toen ze zich afvroeg: ,,Sorry hoor, maar ben ik de enige die vóór dit item niets van het bos af wist?" Daar snapt onder anderen Annelies Looise dan weer niks van. „Jullie lezen geen krant? Luisteren niet naar de radio? Kijken geen tv? Zitten nooit op internet? Dan snap ik het..." Met nogal wat anderen vindt Kim Verhaaren-van Essen de kwaliteit van het bos onder de maat. „Zijn er geweest maar vond 't redelijk duur voor wat er maar was." Maar ook veel reageerders vinden het tropisch bos juist leuk. „Onze kinderen zijn er al meerdere keren geweest met een feestje, zeker in combinatie met zwemmen heel erg leuk om te doen. Ook kun je er een klim clinic boeken, ook een aanrader!", laat Marieke van Hecke-Agterhuis weten. Ook het wegsturen van zeven leerlingen door scholengemeenschap Pontes Pieter Zeeman in Zierikzee leverde nogal wat reacties op. De leerlingen zijn, mede door drugsgebruik, onhandelbaar, zegt de school. Bijna alle reageerders tonen begrip voor de maatregel. ,,Goed zo Pieter Zeeman. Waar ouders falen, grijpen jullie in", schrijft Jan van der Schee. Willem Cornelis Murre heeft een passende oplossing voor het probleem. ,,In deze ego-maatschappij is discipline en fatsoen ver te zoeken. In dat verband zou het voor veel jongeren zinvol zijn dat de militaire dienstplicht snel terugkomt. De tijd is er rijp voor!" Randy Herentals plaatst een nuance: ,,Vind het persoonlijk een iets te harde maatregel! Ik ben 26. Toen ik gepakt werd met blowen op school, werd ik twee weken geschorst en moest een werkstuk/verslag maken over softdrugs en wat de gevolgen van waren. Maar om ze gelijk van school te gooien." De provincie laat uitzoeken wat het kost om de tol in de Westerscheldetunnel te verlagen, of eerder af te schaffen. Maar als dat gebeurt, vreest Jos Marteijn (@Ouwe_Rocker) op Twitter voor een sigaar uit eigen doos: „Gooien ze gewoon nog een keer de wegenbelasting omhoog! Klaar is Kees!" ZATERDAG 19 JANUARI 2019 GO 'Eigenwij s zijn zie ik als iets heel positiefs' ERNST JAN ROZENDAAL Hoe kom je aan die intuïtie? Wat is er met de fabriek gebeurd? Die eigenwijsheid heb je nog?

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 54