Na de gletsjer begint het geploeter DRIE EPISCHE SKI-AVONTUREN VALLÉE BLANCHE INDRIE VRAGEN 1. Mont Fort - Siviez (Zwi) 2. Val Mezdi (It) 3. Dammkar (Dui) 1. Is het veilig? 2. Is het moeilijk? 3. Is het koud? Aan het eind van de kleine ijstijd, rond het jaar 1820, was het ijs hier 100 meter dikker dan nu. Verschillende gletsjers vormen samen het beroemde Mer de Glace, de zee van ijs. Door de op warming van de aarde smelten ze harder dan ooit en dreigen ze los te raken van elkaar. Zo ver is het gelukkig nog niet. Didier neemt me mee naar een ver borgen route dwars dóór de glets jer, althans, door een langgerekte spleet die je alleen van dichtbij ziet. Honderden jaren van weer en wind hebben de natuur vloeiende vormen gegeven, alsof golven van kristalhelder bergwater er plotse ling in ijs zijn veranderd. Waar de gletsjer eindigt, begint het geploeter. Klimmen, dalen, glibberen en bochten draaien op een bospad dat daar eigenlijk niet breed genoeg voor is. Als we straks terug zijn bij het vertrekpunt in Chamonix hebben we meer dan twintig kilometer geskied en een hoogteverschil van bijna 2800 meter afgelegd. Didier zoekt de beste route door het bos en ik probeer hem te volgen. Het gaat moeizaam. Mijn benen willen nog wel, maar mijn hoofd en hart zijn achtergebleven in de Vallée Blanche. Deze tocht in het Zwitserse 4 Vallées be gint met een hoogtepunt: het uitzicht vanaf de Mont Fort, 360 graden bergwereld. Daarna volgt een prachtige offpiste-afda- ling over de verborgen achterzijde van de 3328 meter hoge Mont Fort. Het begint met pittig steil terrein, gevolgd door vrien delijkere stukken op de Glacier du Petit Mont Fort en het bevroren bergmeer Grand Desert. Bij de spannende offpiste Val Mezdi ski je niet óm, maar dwars dóór het massief. Dit avontuur begint met een rit met de Pordoi- lift naar 2950 meter hoogte en eindigt aan de andere kant van de vallei met een steile afdaling naar Colfosco. Alleen voor skiërs die ervaring buiten de piste hebben. Klassieker voor zowel toerskiërs als free- riders, die met de Karwendelbahn vanuit Mittenwald van 900 naar 2200 meter hoogte gaan. Daar wacht hen eerst een fraai uitzicht, gevolgd door zeven kilometer spectaculair afdalen over gevarieerde, on- geprepareerde hellingen. Ook hier is enige offpiste-ervaring gewenst. Goed nieuws: de route wordt door de lawinecommissie in de gaten gehouden, zodat het lawinerisico bij groen licht gering is. Aan een tocht door het hooggebergte zijn risico's verbonden. Denk aan lawines, afgronden en gebrek aan bewegwijzering. Het grootste gevaar van de Vallée Blanche zijn gletsjerspleten die onder de sneeuw verborgen liggen. Skiërs die denken dit te kunnen omzeilen door de sporen van anderen te volgen, lopen gevaar. Je weet immers niet van wie die sporen zijn: van kenners of klunzen. De Vallée Blanche kent geen pistes of geprepareerde afdalingen. De klassieke afdaling is echter niet alleen voor ervaren offpiste-skiërs. Wintersporters die goed uit de voeten kunnen op rode afdalingen, kunnen het avontuur aan. Alleen als er veel verse sneeuw ligt, wordt het voor hen moeilijker. Overschat je kwaliteiten niet. Verder moet je niet al te bang zijn aange legd. Voor snowboarders is het geen aan rader. Daarvoor is het onderste deel te vlak, zodat je grote afstanden moet lopen. Op de top van de Aiguille du Midi is het gemiddeld 17 graden kouder dan in het centrum van Chamonix. De gevoelstempe ratuur wordt in sterke mate bepaald door sneeuw en wind. En die laten zich veel las tiger voorspellen. Kortom: houd er rekening mee dat het in de Vallée Blanche winter kan zijn terwijl het in Chamonix zorgeloos voorjaar lijkt. ZATERDAG 19 JANUARI 2019 41

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 129