De 25 kilometer lange afdaling
door de Franse Vallée Blanche
is indrukwekkend. Een
cabinelift brengt skiërs naar
het vertrekpunt op bijna 3800
meter hoogte. Vanaf daar
wacht een wereld van
hemelse poedersneeuw,
gletsjers en steile rotswanden.
Het steile pad van de top naar
beneden is precies twee skischoe
nen breed. Ijzers onder de zolen
moeten voorkomen dat je onderuit
glijdt en ergens in de diepte ein
digt. Een snijdende, ijskoude wind
beukt vanaf de rechterflank. Met de
ski's op de schouder gaan we stapje
voor stapje omlaag. In geval van
nood hangt er een touw waar ik
me aan kan vastklampen.
D e adrenaline giert door mijn
lichaam terwijl de dag zo rustig
was begonnen bij het dalstation
van de Téléphérique de lAiguille du
Midi op 1030 meter hoogte, de plek
waarvandaan de cabinelift vertrekt.
Pistes en skiliften zijn er op deze
afdaling niet. In de vroege ochtend
heerste de opgewonden stemming
van skiërs die aan een avontuur
beginnen. Een mengeling van
verlangen, twijfel, spanning en
concentratie.
In twintig minuten en twee
etappes bracht de cabine ons naar
3777 meter hoogte. Hier staat het
bezoekerscentrum van de Aiguille
du Midi, een topattractie voor dag
jesmensen die de Mont Blanc van
dichtbij willen zien. Maar vandaag
zijn er enkel wintersporters met de
droom om één keer in hun leven de
Vallée Blanche te skiën.
Met het afdalen van het smalle
pad, is het avontuur begonnen. Ik
volg het spoor van berggids Didier
Chenevoy. Als ervaren lid van de
Compagnie des Guides de Chamo-
nix, 's werelds beroemdste berg
gidsenbureau, was hij al tientallen
keren op deze plek. De zorgvul
digheid waarmee hij afdaalt zegt
genoeg. Dit is het hooggebergte.
Hier mag je geen fouten maken.
Na honderd meter voorzichtig
schuifelen, bereiken we een klein
OVER HET R
NDJE
TEKST EN FOTOGRAFIE HANS AVONTUUR
ZATERDAG 19 JANUARI 2019 39
