Zoek de verschillen MONICA Nieuwe Liefde is van de met-mate-school, Monica zelf is van nature minder sober. Een pizza? Mijn antwoord op de vraag 'wat zullen we met eten doen?' wordt goed ontvangen. Dus ik pak mijn telefoon, zoek een lokale pizzaboer en pols in tussen wat Nieuwe Liefde op die van hem wil. Als antwoord krijg ik een licht verontwaardigd: ,,Ga je bestellen?'' Ik kijk hem vragend aan. ,,Je wilt toch pizza? Dan moet ik toch bellen?'' Ja, hij wil pizza, maar niet één die gebracht wordt met een brommertje dan wel elektrische fiets. Als moderne jager/verzamelaar moet je op zijn minst de deur uit voor een maal tijd, vindt hij. Bestellen is voor luie mensen. Ah, kijk eens aan, een cultuur verschilletje. Nieuwe Liefde en ik zijn beiden opgegroeid in een vlees-noch-vis-gemeente; geen pittoresk dorp meer, maar zeker ook geen stad. Hij in Brabant, ik in Zuid-Holland. Eenzelfde win kelcentrum, eenzelfde theater annex buurthuis, dezelfde rijtjes huizen, dezelfde straatnamen. Echt grote verschillen in opvoe ding en afkomst zijn er niet. Carnaval had een probleem kunnen zijn, maar daarover denken we goddank hetzelfde: vermijden, vermijden, vermij den. Nee, het venijn zit in de nuances. Sinds de pizza heb ik er nog meer gespot. Beleg op de boter ham; hij is van de met-mate- school. Niet zoveel hagelslag dat het eraf valt als je een hap neemt (ik zie hem fronsen als het weer eens ratelt op de borden van mijn kinderen). Kaas hoeft niet ook de korstjes te bedekken (als ik de plakjes voor hem schaaf legt hij nummer vier netjes op de rand van zijn bord voor later) en altijd eerst hartig, dan pas zoet. Je zou nu kunnen denken: een zuinig type, die Nieuwe Liefde. Maar geld moet wel rollen; sparen, dat doet hij later wel een keer. Terwijl ik juist heel onrustig word als ik niet een paar maand salarissen in voorraad heb. Het mooie is dat de verschillen langzaam verdwijnen. Tegen woordig kook ik ook met zout en kruiden. Doet hij peper op zijn hardgekookte eitje. Klinkt er steeds vaker ook in mijn huis 's ochtends klassieke muziek. En laatst, toen ik zijn slaapkamer binnenliep om mijn schoenen te zoeken zag ik twee keurig recht getrokken dekbedden, het deken tje over het voeteinde, pyjama's onder de kussens. Mijn voor keur voor opge maakte bedden is niet onopgemerkt gebleven. Ik hield spontaan nog een beetje extra van hem. Monica Beek (41) is journalist. Ze woont samen met haar dochters van 8 en 10 en heeft een vriend. ZATERDAG 19 JANUARI 2019 21

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 109