bij gedaan. Avondschool-hbo. Eén jaar dan.
Toen ben ik afgehaakt."
,,En een klankbord. Mijn moeder ook hoor,
maar zij is echt een moeder, trots. Mijn
vader was en is een echte debater. Vroeger
al. Hele discussies hadden we, tot 's avonds
laat. Tot vervelens toe voor mijn moeder en
broer. Winnen op argumenten. Hij was ie
mand die een ander uit zijn tent lokte, maar
eveneens kon incasseren. Kan ik ook. Hij is
bevlogen, ook over mijn programma's. Bij
filmpjes van GeenStijl stond hij niet altijd
te juichen. We bellen regelmatig, bespreken
een en ander en bij kritiek ben ik het er
meestal eerst twee dagen niet mee eens en
vervolgens denk ik: misschien heeft die
ouwe toch een punt."
,,We zijn opgevoed met humor en dat pro
beer ik erin te houden. Een van mijn kinde
ren zei het laatst nog tegen mijn moeder:
'Oma, je lijkt precies op papa met wat je
zegt'. Je herkent je ouders elke dag in jezelf.
Ik ging vriendschappelijk met ze om. Mijn
ouders waren niet autoritair. Ze waren eer
der mijn vrienden dan mijn ouders. Ik zei
nooit papa en mama, maar noemde ze bij
hun voornaam. Roland en Myranda, dat
werd Ro en Myran. Ik merk zonder dat ik
daar iets aan heb gedaan, dat mijn kinderen
ook Rut roepen. Rut en Daph.
Zijn er ook verschillen?
,,De lijnen waren vroeger bij ons thuis meer
uitgezet. Nu is er bijna sprake van een over-
legcultuur. De kinderen hebben bij ons
best wat te vertellen. Ze mogen zeggen wat
ze ergens van vinden en meebeslissen."
,,Een huis vol gedachtetjes, karaktertjes,
visietjes op het leven. Elke dag wordt mij een
spiegel voorgehouden. Je denkt dat jij ze
vormt, maar stiekem is het andersom en
doen ze dat bij jou. Dat gekakel 's morgens,
als je daar niet tegen kan, heb je een pro
bleem. Je wordt lenig in je hoofd, stress
bestendiger, sneller vrolijk. Het relativeert.
i
Je vader is altijd een van je grootste
critici geweest, heb ik begrepen.
Val je vaak terug op je eigen opvoeding
nu je zelf kinderen hebt?
Je was net lyrisch over het vaderschap.
Wat vind je zo te gek?
12
