'Met een ananas in
mijn hand leerde
ik mijn huidige
vriendin kennen'
SCHRIJVER LEEST
Stine Jensen (46)
schreef Eerste Liefde,
het essay voor
de Maand van de
Spiritualiteit die
gisteren begonnen is.
eten we dus altijd onrijpe ananas, die te
hard en te bitter is. Ik koop nog weleens een
exemplaar, omdat het zo mooi staat op de
fruitschaal. De smaak valt altijd tegen."
,,De kleur zegt niets. Er zijn soorten die vol
ledig groen ofbijna bruin ogen als ze rijp
zijn. De MD2 wordt vaak nabehandeld met
een stofje dat de bladgroenkorrels weg
vreet, zodat hij langzaam geel wordt. Deze
soort is gekweekt om te voldoen aan het
plaatje van hoe een ananas eruit zou moe
ten zien. Daarom worden de vruchten met
kroon verkocht, terwijl die geen functie
heeft. Er zouden meer exemplaren in een
doos passen als de kroon er in het land van
herkomst zou worden afgesneden. Maar de
consument wil een ananas met kroon."
Boon lacht. „Telkens als ik er eentje koop,
denk ik: wat een luxe dat wij dit kunnen
eten in Nederland. Mensen aan de andere
kant van de wereld hebben voor weinig
geld hard moeten werken om ons van die
decadentie te voorzien. Voor mijn boekpre
sentatie wil ik Smooth Cayennes uit Tanza
nia laten komen, zodat mensen het verschil
kunnen proeven. Daar betaal ik 4 tot 5 euro
per ananas voor, alleen al aan transportkos
ten. In de winkel zou zo'n ananas 15 tot 20
euro kosten. Nederlanders betalen dat ge
woon niet. Zelf heb ik in Parijs eens 20 euro
betaald voor een Smooth Cayenne uit
Ivoorkust. Ik hoop dat mensen zich na het
lezen van mijn boek beter realiseren hoe
veel tijd en energie erin zit om de vrucht te
produceren en weer met verwondering
naar de ananas kijken. Dezelfde verwonde
ring die je leest in de dagboeken van Co
lumbus: kijk nou wat we hier hebben!"
,,Ja, dat blijft. Dankzij dit project heb ik de
afgelopen zeven jaar leuke mensen leren
kennen. Ik belandde met een jongen in
een Schots ananaskasteel. Hij is nu een
goede vriend. In Costa Rica was ik te gast
op een ananascongres, in de Verenigde
Staten trof ik de nu 85-jarige 'uitvinder'
van de MD2. En toen ik op een dag met
een ananas in de hand een café binnen
kwam, leerde ik mijn huidige vriendin
kennen. Ik heb ook grappige dingen mee
gemaakt. Bijvoorbeeld toen ik met een
ananas door Volendam liep en een man
keihard riep: kijk daar, iemand laat zijn
ananas uit!"
Ik lees nu
Johan Harstad
Het boek dat ik zelf had
willen schrijven
34
Lezen
Mensen denken misschien dat een ana
nas rijp is als-ie geel van kleur is.
Totdat jouw boek verscheen, wist bijna
niemand in Nederland dat de ananas hier
niet zo lekker is als hij zou kunnen en
moeten zijn.
Aan het einde van het boek schrijf je dat
je er wel een beetje klaar mee bent. Maar
je straalt gewoon als je erover vertelt.
Ananas. Een geschiedenis
in opzienbarende
verhalen en onverwachte
ontmoetingen van
Lex Boon is verschenen
bij Meulenhoff (€20).
TEKST PETER SIERKSMA
Max, Mischa het Tet-offensief
,,Ik ben er net in begonnen, maar ik
heb nu al de neiging om een pot
lood te pakken en de vele mooie
zinnen te onderstrepen. Harstad
schrijft in een zoekende, meande
rende stijl. Hij benadrukt zijn liefde
voor taal heel mooi, bijvoorbeeld
door een zin te beginnen met 'Ik
schrijf in het Noors omdat...' en die
vervolgens verschillende keren
terug te laten komen. Zo ontstaat
een cadans die het boek op gang
brengt. Eigenlijk had ik het voor ie
mand gekocht, maar al snel dacht
ik: ik ga het helemaal niet cadeau
doen, ik hou het lekker zelf.''
Zoë Heller
Kroniek van een schandaal
„Goed verhaal, geestig geschreven
en met een mooie literaire verwij
zing naar Lolita van Nabokov die er
niet te dik bovenop ligt. Het gaat
over een mopperige oude lerares
die met evenveel verlangen als af
gunst haar jongere collega obser
veert.''
