Zeven jaar geleden verloor Jan Greven
volkomen onverwacht zijn volwassen dochter
Aartje. Wat had hij na haar dood in het leven
nog te zoeken, vroeg hij zich af.
-
Geregeld ga ik bij haar langs. Het is er
mooi. Een wal in het landschap. Daar op het
kerkhof. De grens van boerenland en bos.
Een verstilde plek. ,,Daar ben ik weer", zeg
ik en kom maar meteen ter zake: ,,Ik mis je,
ik mis je verschrikkelijk. Elke dag." Tegen
woordig heb ik mezelfbeter onder controle,
maar de eerste jaren na haar dood kwamen
dan meteen de tranen. Een vader die huilt
bij het graf van zijn dochter. Zijn enige
dochter. Hoe dramatisch wil je het hebben?
Hoe vaak heb ik het de afgelopen jaren
niet gehoord: een kind verliezen is het erg
ste dat een mens kan overkomen. Ik waar
deer het medeleven dat uit die woorden
spreekt, maar kan ze niet zomaar beamen.
Er kan een mens veel aan verschrikking
overkomen. Wie zal zeggen wat de ergste is?
28
Lief
kind, ik
mis je
elke dag
FOTO'S ANNABEL OOSTEWEEGHEL
