Is hij eindelijk uit de
puberteit, durft hij weer
niet aan het volwassen
leven te beginnen. De
zoon van journalist Pam
van der Veen zit in zijn
derde tussenjaar, heeft
geen plan en is niet vooruit
te branden. Is het luiheid?
Faalangst? Een generatie
dingetje? Of toch gewoon
de schuld van zijn moeder?
Mijn zoon weet niet wat hij wil. Net
20 is hij, en de wereld ligt aan zijn voeten.
Met zijn muzikale talent kan hij toelating
doen bij een conservatorium. Met zijn soci
ale vaardigheden kan hij werken in een
horecagelegenheid naar keuze. Met het geld
dat zijn opa hem gaf, had hij al twee jaar
zijn rijbewijs kunnen hebben. Via het net
werk van zijn ouders had hij op een festival
in Australië kunnen werken of afreizen
naar een Grieks eiland om vluchtelingen te
helpen. Zelfs zou hij, met zijn looks, werk
kunnen maken van het modellenbureau
dat hem al eens heeft gescout.
Dat alles doet hij niet. In plaats daarvan
zit hij in zijn derde tussenjaar, heeft hij een
sjouwbaantje van twee dagen in de week en
vult hij de rest van zijn tijd met chillen:
hangen met vrienden, netflixen met zijn
vriendin, gamen, op zijn telefoon turen en
naar de coffeeshop. Ook maakt hij - dat
moet gezegd - muziek op zijn kamer, maar
bankhangen en balkonblowen heeft veruit
zijn prioriteit. Als ik hem naar zijn plannen
vraag, krijg ik een nu eens somber, dan
weer geïrriteerd, maar altijd ontwijkend
antwoord.
Als hij maar eenmaal de middelbare
mijn bankhanger?
FOTO'S SHODY CAREMAN
ZATERDAG 12 JANUARI 2019 15
