II Ik misse éên kaorte... 5 Streektaal Ziekenhuisopnames volgen, maar niemand die Leon kan helpen. Pas een jaar later, tijdens een revalida- tie-programma in Breda, volgt de diagnose: een verwaarloosde zware hersenkneuzing met een klassieke vorm van whiplash. De jaren erna moddert Leon door, zo als hij zelf zegt. Basispijn Vier jaar na het ernstige ongeval gaat de uit Kruiningen afkomstige predikant aan de slag bij een paro chie-gemeente in Sint Pancras, bij Alkmaar. Ook werkt hij als docent aan de Vrije Universiteit in Am sterdam. ,,Mijn belastbaarheid nam toe, maar ik heb altijd hoofd en nekpijn. Tot de dag van van daag. Het is een basispijn, maar soms vlamt het op. Dat kan een paar dagen en soms een paar we ken duren. Maar als het echt patat is, duurt het maanden." Als hij het in 2010 weer aandurft om op de racefiets te stappen, klapt hij tijdens een rondje Texel met 35 kilometer per uur op een fietspaaltje. Twee jaar later valt hij van een trap in een verpleeghuis waar hij als predikant net mensen Je nek is een soort Utrecht Centraal Station; als daar wat fout gaat, gaat er van alles fout had bezocht. Een operatie volgde, net als vele behandelingen bij ver schillende fysiotherapeuten. Een neuroloog stelt in december 2013 vast dat Leon een viervoudige nek- hernia heeft. Drie jaar later blijkt ook dat hij een posttraumatische stressstoornis heeft. ,,Dat is iets voor Irak-veteranen, dacht ik." Leon woont dan inmiddels in Kampen, waar hij ook doceert aan de Theologische Universiteit. ,,De hernia is gemuteerd naar artrose. Artsen zeggen dat er niets meer aan te doen is. Ik verwijt niemand iets, maar in het begin zijn mijn klachten niet goed opgepakt." Leon is nog steeds onder behan deling bij fysiotherapeuten, maar is wel rustiger en alerter gewor den. ,,Er wordt nog steeds onder zoek gedaan. Je nek is een soort Utrecht Centraal Station; als daar wat fout gaat, gaat er van alles fout." Kustmarathon Een jaar geleden daagt zijn fysio therapeut hem uit om een mara thon te gaan lopen. Leon kiest voor Amsterdam. Een vriend van hem die destijds ook meedeed aan de zwemwedstrijd, fervent hardloper Gert van der Vinden uit Bigge- kerke, loopt met hem mee. Leon klokt 4 uur en 20 minuten. ,,Het was een persoonlijke verwonde ring." Ondanks alles geeft Leon niet toe aan de dagelijkse pijn. ,,Dat zit deels in de genen en het karakter. Ook spelen spiritualiteit en geloof een rol. Niet in de zin dat elk lijden zin heeft of moet hebben. Nare dingen gebeuren. Maar voor mij geldt wel dat ik aan lijden zin kan geven." Stiekem denkt Leon aan zijn vol gende doel: de marathon van Zeeuws-Vlaanderen of van Rotter dam. ,,Als het allemaal goed gaat, wil ik ooit nog eens de Kustmara thon doen. Wat is nou mooier dan finishen in Zoutelande? De plaats waar ik zoveel heb gewandeld, hardgelopen, gezwommen en zo veel heb afgezien. Dan zou de cir kel rond zijn." van rechts komen en was nat van het zweet. Als ik naast een raam zat, zag ik het kapot gaan. Ik zag vliegtuigen, kinderschedels tegen de muur, bloed en de vloer zakte onder me weg." Ook valt Leon regelmatig, of hij nu in de tuin werkt of op zijn fiets zit. ,,Overal in huis lagen briefjes waarop ik schreef waar mijn spul len lagen, maar dan was ik weer briefjes kwijt." In een hróte mande in de weun- kaemer leie meer dan 70 kerstka- orten. Nog even en me haen ze wegdoe. Een paer jaer gelee waere het er nog meer dan onderd. Di bin d'r dus eêl wat an 't afbouwen. Ik dienke d'r eigenlijk over om d'r gewoon êle- maele mee te stoppen en het geld da'k er an spendere an een goed doel te schienken. Mè het bluuft bie voor nemens..! Misschien volgend jaer! Éên kaorte ebbe ik, begriepelijk na tuurlijk, gemist dit jaer. Dat was de traditionêle wens van Lein de Wolf. Ieder jaer kreeg ik zó'n wens. En Lein beperkte z'n eihen nooit tot het al- leên vermelden van z'n naeme. Ie maekte aoltied melding van z'n war dering vó m'n dialectstikjes. Wenste me d'r vee succes mee en besloót nóha es mee een bekend citaat van z'n: 'Da aoles mag groeie en bloeie as de stokvissen in Noorwegen'. Lein. In de zestiger jaeren zat 'n ineêns in de voetbalbus van de Meêuwen, weggedoke in een winter jas, mee as supporter nè Woudri- chem. Pas op de trugweg leerde me Lein kenne. Ie hieng nest chauffeur Wim zitte, pakte de microfoon en begon de wedstrijd van die middeg nog een keer te verslaen. In de stijl van z'n hróte idool Theo Koomen. In terviews, nieuwtjes en uutslaegen volgde. Z'n 'langs de lijn' hieng deu tot in Zoetelande, onderbroke deu een stop in De Raayberg in Bergen op Zoom. Lein was nie mi weg te dien- ken bie onze uutwedstrijden, de trugreis was een cabaret hore, mee Lein as presentator. Zó ei Lein ons jaeren vermaekt. Ie sprak aoltied in de 'overdrievende vurm' mè dat maekte Lein uniek in z'n soort. Wereldberoemd Lein kon en dee meer. Vee vriewilli- gerswerk vó de Meêuwen, een eihen programma bie omroep Zeêland en ie wier wereldberoemd in Walchere as 'an-mekaore-luller' bie 't rin- krieën. Ie kon d'r wat van, zittend op de karre van de 'notabélen', mee een nie te stoppen waeterval van woor den. Badgasten en 'eihen volk' genóte van z'n verhalen b.v. over de 'gladia toren uut Buiskerke' en onderd an dere onderwerpen. As ik ook es even hieng kieke en luustere in Zoetelande moest 'n m'n anwezigheid aoltied openbaer maeke. Mee datzelfde ge voel vó overdrieven wier ik dan in't zunnetje gezet as 'de legendarische linksbuten uut het sterrenelftal van de zestiger jaeren' Ik ore im 't nog zeie..) Badgasten keke me dan onge lovig an Het za stil weze zonder de te on verwacht en vee te vroeg gestorve Lein de Wolf. Me zulle z'n uutsprae- ken en citaten misse. Hin 'formida bel', hin 'gladiatoren' hin 'buten ca tegorie' mi. Vó ons bluve nog de her inneringen an 'die man van het woord' en rest ons een leste 'Cha- peau dinsdag 8 januari 2019 PC blauw gevaar van rechts komen Leon van den Broeke heeft na twaalf jaar revalideren de kustma- rathon op zijn wensenlijstje staan. foto dirkjan gjeltema -Leon van den Broeke In deze rubriek belichten we wekelijks een Zeeuws dialect. Deze keer een verhaal van Frans van der Heijde in het Walchers. Beluister de ge sproken rubriek op pzc.nl/streektaal.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 37