Ouders bij de kachel,
kind bij het Chin.Ind.Rest.
Lekker makkelijk
9
Ikgoogel hem
weieens, maar
heb hem nooit
kunnen vinden
Jeroen Brugman
(36)
Maarten Smeenk
(37)
Niels te Vaanhold
(26)
Maarten van Polen
(48)
Melitta Caffeo Solo
Philips EP5360
De'Longhi Magnifica S
ECAM22.360
Ik groeide op naast een Chin. Ind.
Rest. in een dorp in Limburg. Mijn
allereerste beste vriend in mijn
leven was het kind van de uitba
ters. We waren even oud. Ik heb
nog een foto van ons: een blond
bleek meisje met een zwartharig
donker jongetje in de kruiwagen.
De tuin in bloei, de zon die
scheen. Ik kan me nog herinneren
dat die foto werd gemaakt, ik kan
me alles nog herinneren. Ik weet
nog hoe zijn haar rook, hoe zijn
stem klonk, hoe zijn haar aan
voelde.
Soms stonden we in de deur
opening van de restaurantkeuken,
kleuters nog, in onze korte broe
ken, T-shirtjes en sandalen, en dan
keken we naar het flamberen. Naar
de koks die naar elkaar riepen.
Mijn vriendje vertelde me eens dat
ze geen brood aten, nadat ik hem
tussen de middag soep met stokjes
had zien eten.
Naast het restaurant zat een
winkel van Boerenbond, een keten
voor de agrarische sector. Op de
parkeerplaats speelden we met de
kinderen uit de buurt, als het vijf
uur was geweest en de vrachtwa
gens waren vertrokken.
Met oud en nieuw werden alle
kinderen uit de buurt in het res
taurant uitgenodigd en mochten
we daar eten, aan lange tafels met
papier erop. Als kind denk je dat je
allemaal dingen mag omdat het
leuk is voor jóu. Nu ik zelf een
kind heb, weet ik dat het vooral
ook voor de ouders lekker is als
een kind even ergens kan worden
neergezet, zodat je zelf met een
glas wijn en een wiel brie bij de
kachel kan zitten.
We dronken cola uit kleine flesjes
en als het middernacht werd
mochten we buiten vuurwerk af
steken, uit dozen die manshoog
waren opgestapeld. Ik weet nog
dat ik met een Romeinse kaars de
kerstboom van mijn tante aan de
overkant van de straat in de fik
heb gezet en dat Maurice een rotje
te laat weggooide en zijn hand
verbrandde.
Mooi was die tijd.
Op een dag waren ze ineens ver
huisd en zaten er nieuwe mensen
in het restaurant.
Ik weet niet waar ze heen zijn
gegaan. Soms lig ik 's nachts wak
ker en dan denk ik aan Sjang. Ik
googel hem weieens, maar ik heb
hem nooit kunnen vinden.
Dit jaar met oud en nieuw gaat de
dochter uit logeren bij opa en oma.
Dat vindt ze leuk. En daar doen we
het voor, natuurlijk. Heus niet
omdat het lekker makkelijk is en
we met een fles champagne in een
afgelegen boerderij willen feest
vieren.
Toch vraag ik me altijd af hoe
het nu met hem is, zo tijdens de
jaarwisseling, zelfs al wordt er
maar een heel klein potje vuur
werk afgestoken.
ben je overgeleverd aan de keuzes
van een ander. „Je kunt best spelen
met variaties in temperatuur en
maalgraad, maar alleen binnen het
kader dat de fabrikant je geeft", legt
Brugman uit. „Door die beperkingen
zal je hier nooit de gedroomde es
presso mee kunnen zetten. Maar het
grote voordeel is het gemak."
Bitters
Om het aanbod eerlijk te vergelijken,
beoordeelt het panel de apparaten
enkel in hun espressostand. Ook an
dere parameters zijn zo veel mogelijk
identiek: dezelfde bonen (een blend
van Braziliaanse, Rwandese en Indo
nesische afkomst), een zo fijn moge
lijke maalgraad en een zo hoog mo
gelijke watertemperatuur.
Dat dit allerminst teleurstellende
espresso's oplevert, wordt al snel
duidelijk. De straffe bakkies van
De'Longhi en Philips hebben welis
waar nog wat te lijden onder overex-
tractie: het verschijnsel waarbij te
veel bitters uit de bonen worden ge
trokken en de smaakbalans nogal
wankel wordt. Melitta en Krups doen
het al heel wat beter en leveren volle,
zoetige bakjes af.
Aan de Nivona CafeRomatica 670
kunnen ook zij echter onmogelijk
tippen. Onder een relatief stil brom-
toontje zet het gebruiksvriendelijke
apparaat volgens het panel de lekker
ste, meest uitgebalanceerde espresso
in deze proeverij. Zelfs Niels te Vaan
hold, onlangs nog verkozen tot de op
een-na-beste kofïieproever op aarde,
is onder de indruk. „In de helft van
de horeca zetten ze met veel grotere,
duurdere en professionelere appara
ten een stuk minder lekkere es
presso."
Nynke de Jong, Hanneke Hendrix en Alex van der Hulst
schrijven per toerbeurt over zaken die het leven van jonge
ouders gemakkelijker moeten maken. Nu ze moeder is, beseft
Hanneke Hendrix waarom alle kinderen uit de buurt op
oudjaarsdag bij de plaatselijke Chinees mochten eten.
GO ZATERDAG 29 DECEMBER 2018
Beproefd barista en vat
vol koffiekennis, inmid
dels voor zijn eigen
Ikigai Coffee.
Deskundige stuiterbal
van Beany Coffee.
Bewezen fijnproever,
onlangs nog tweede
op het WK koffieproe-
ven.
Espressoliefhebber
achter de duurzame
koffiebekerinzamelbak
BekerVriend.
€296,37 Compacte
volautomaat, maar daar
door ook wat klein qua
water- en bonenreservoir.
Zet uitsluitend espresso,
maar doet dit zeker niet
verkeerd. Goede
cremalaag, lekker dik en
een volle, zachtzoete
smaak.
€479 Aardige allrounder,
die met een druk op de knop
onder meer ook cappuccino
en latte macchiato zet. In de
espressostand worden ech
ter net wat te veel overheer
sende bitters uit de bonen
getrokken. Voor de liefheb
ber van ietwat bittere bak
kies dus.
€569 Solide en stevig, maar
met nodeloos veel knopjes die
voor nogal wat verwarring
zorgen. Met de broodnodige
finetuning krijg je heus nog
steeds acceptabele bakkies
koffie, maar de espresso
smaakt wat te bitter en heeft
een onplezierige afdronk.
-Hanneke Hendrix
Nynke de Jong (33), Hanneke
Hendrix (38) en Alex van der
Hulst (41) hebben kinderen in de
leeftijd van O tot 7 jaar. Ze heb
ben de opvoed-podcast Ik Ken
Iemand Die en schreven het gelijk
namige boek.
Zelfs de horeca
kan niet altijd tip
pen aan de Nivona
CafeRomatica,
vindt het panel.
FOTO'S KOEN VERHEI JDEN
JJ'iLmvn-
