II Religie en de nieuwjaarsduik 10 ZE GALERIE T KWALITEIT EN VARIATIE Een schilderij van Arthur Bernard is ookvoorde toeschouwer een avontuur. Zijn werk staat als een huis, maar is nooit in één keer te doorgronden. Monnikenwerk Hoewel er regelmatig figuratie in de com posities van Arthur Bernard is te ontwa ren, draait het uitein delijk om het avontuur van verf, kleur en vorm. Bernard heeft smaak en lef. Smaak in die zin, dat hij ongerijmde combinaties van kleuren tot een prikkelende har monie weet samen te brengen. Lef, omdat hij de vrijheid durft te nemen om tegendraadse accenten te leggen in kleur en lijn. Neem het afgebeelde Interieur: pas na lang kijken zie ik de vormen van een fauteuil, een schoorsteen mantel en rechts een combinatie van een stoel en een personage. Vaart Om te benoemen wat er gebeurt in zo'n schilderij zou ik minstens een pagina nodig hebben. De sa menvatting: over een licht grijs groene onderschildering brengt Bernard andere kleuren aan, soms dekkend, vaker in transparante vegen. Eerst donkerbruin, dat is opgebouwd uit diverse lagen: bruinrood, oker, zwart. Daar om en overheen crème, okergeel, oranjebruin, roze en lichtblauw. Lijnen, vrij en raak geplaatst, ge ven de compositie vaart en net dat beetje structuur dat nodig is om delen met elkaar te verbin den, vormen te verduidelijken én extra spanning op te roepen. Met een helder blauw als vreemde eend in de bijt, dat als lijn het ritme van de fauteuilpoten danst en rechts nog drie keer als vlekje terugkomt. Mannetjes De sculptuur van Patrick Ghys sens ernaast, staat erbij alsof hij het schilderij zelfheeft gemaakt. In werkelijkheid zijn de expres sieve mannetjes van boomwortels en papier-maché zowel de ver beelding van de zoekende en zich verwonderende mens als perso- nificaties van een ons terechtwij zende natuur. Verrassend zijn ook de figuren van Lon Buttsted, die samen met Marianne Aulman bestaande haak- en borduurwerken trans formeert tot speelse objecten. In de etalage van de galerie staat een vrouw: The lady with the labrador. Een kleurige gestalte die samen valt met de pannenlappen waar uit haar jurk en masker zijn opge bouwd. Een puur visueel spel, met mooie vondsten, zoals de ronde pannenlappen op haar schouders. Een 'beeld' dat voor wie betekenis zoekt, ook een ode is aan de creativiteit en kracht van vrouwen in het algemeen en in het bijzonder aan hen die eeu wenlang zulke prachtige dingen maakten. De sleep van de jurk geeft de draagster nog meer al lure. De vrouw wordt begeleid Een 'beeld' dat ook een ode is aan de creativiteit en kracht van vrouwen door een hond en haar 'gezicht' is ook dat van een dier. Zo bena drukt Buttsted haar verbinding met de natuur. Galerie T grossiert in moderne en hedendaagse kunst die toegan kelijkheid paart aan kwaliteit. Va- riatie is troef en ondanks de veel heid staat en hangt alles harmo nieus. Vlakbij een lyrische ab stract doek in wit, grijs en zwart van Dees Goosen hangen bijvoor beeld enkele scherp geobser veerde en steng gestileerde por tretten van Gert Strengholt. Heel anders zijn dan weer de klassieke kleisculpturen van Mieke Oldenburg, de inventieve objecten die Annelies Reijers maakt van gevouwen papier of de verstild geschilderde strandhut- ten van Louis I. van der Linden. Op 1 januari is het weer zo ver. In de loop van de mid dag springen mensen hup, plons de Noordzee, het Veerse Meer of de Oosterschelde in. In Zeeland wordt er op verschillende plaatsen een nieuwjaarsduik ge houden. Voor zover ik heb kunnen nagaan, nam Jan van Scheijndel, oud-kanaalzwemmer en lid van de Haagse zwemclub 'Sport Na Arbeid' in 1965 het initiatief om op nieuwjaarsdag bij Scheveningen een duik in zee te nemen. Tegen woordig nemen op verschillende plekken in het land meer dan vijf tigduizend mensen deel aan wat inmiddels een traditie genoemd mag worden. In het ijskoude water duiken is, naast traditie, misschien wel een ritueel in de zin van een reeks handelingen waaraan mensen be tekenis geven. Even zoeken op in ternet en daar komen de verhalen van mensen die aan een nieuw jaarsduik hebben deelgenomen. Het zijn persoonlijke verhalen over ziekte of ellende. Zo'n duik in het ijskoude water markeert een fris en nieuw begin. Ontkerkelijking Zou er ook een link zijn met reli gie? Tik, tik, swipe, swipe. En ja hoor, in januari 2018 gaf theoloog Alain Verheij in dagblad Trouw zijn visie op de nieuwjaarsduik: 'Ik ontkom er als theoloog niet aan om hier een parallel met de chris telijke doop in te zien. Het is veel zeggend dat het fenomeen van de nieuwjaarsduik in de jaren zestig opkwam. Juist in die tijd kwam de ontkerkelijking op gang en raak ten mensen dus massaal los van de christelijke rituelen. En dan zie je dat er onmiddellijk behoefte ont staat om ze opnieuw vorm te ge ven. Het hoort blijkbaar bij de mens.' Op 19 december 2018 publi ceerde het Sociaal Cultureel Plan bureau het rapport Christenen in Nederland Kerkelijke deelname en christelijke gelovigheid waaruit bleek dat in de periode tussen 2000 en 2015 het aantal leden van de grootste kerken in Nederland gemiddeld met 19 procent daalde, met als koploper de Rooms Katho lieke Kerk waar het ledental met 24 procent afnam. Zou het aantal mensen dat op 1 januari het water in rent met min of meer gelijke percentages zijn gestegen? Beho ren de mensen die aan een nieuw jaarsduik deelnemen tot een groep mensen die zelf niet geloven, maar ergens op hun ruggenmerg nog wel iets hebben staan van gebrui ken of waarden van het christen dom? Als theoloog zie je religie misschien wel overal waar je kijkt. Een beetje doorzoeken op inter net... en dan blijkt dat begin ja nuari in de Oosters Orthodoxe Kerk op Driekoningen de tekenen herdacht worden waaruit blijkt dat Jezus goddelijk is. Drie aanwij zingen zijn daarvoor, namelijk dat Jezus uit een maagd geboren werd, de aanbidding door de drie wijzen uit het Oosten en (zo'n dertig jaar later) de doop van Jezus in de Jor- daan. Bij dit feest van de epifanie of godsverschijning, op 6 januari, werpt de Oosters Orthodoxe priester als symbool van de doop een kruis in het water dat door moedige mannen wordt opgedo ken. Religie en de nieuwjaarsduik? Ze hebben iets met elkaar te ma ken. Voor wie het hier over een paar dagen wat koud vindt aan de waterkant, is dat mogelijk een hartverwarmende gedachte. zaterdag 29 december 2018 Arthur Bernard steelt de show Nico Out Middelburg Beeld van Patrick Ghyssens (I), 'I Interieur' van Arthur Bernard (m) en The lady with the labrador' van Lo Buttsted en Marianne Aulman (r). Tot en met 6 januari. Galerie T. Turfkaai 25-27, Middelburg. Donderdag tot en met zaterdag 11.00 -16.00 uur en op afspraak. José Baars José Baars schrijft wekelijks over religie en kerken in Zeeland. Kijk voor haar blog op pzc.nl/monnikenwerk

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 45