8
Internist: Je verzamelt alle puzzelstukjes om een patiënt beter te maken
De geboren Rotterdammer is dan
ook niet blij, vertelt hij in een ver
gaderkamer op de ic. „De tijd is
voorbij gevlogen." Frans Waltman
(op één dag na 67) weet het nog
goed; hij stapte in september 1992
binnen in het, toen nog, Ooster-
schelde Ziekenhuis. Daar ging hij
als internist-intensivist aan de slag.
Sinds die tijd werkte hij niet alleen
op de ic, maar hield hij ook spreek
uur en deed hij maag-darm-onder
zoeken.
Internisten zijn 'de puzzelaars' op
de intensive-care, vertelt hij gepas
sioneerd. „Je verzamelt alle moge
lijke puzzelstukjes om een patiënt
beter te kunnen maken. Ik wil alles
verklaren en probeer verbanden te
leggen. Elke keer weer word je uit
gedaagd om tot het uiterste te gaan
en alles wat je weet en kunt toe te
passen."
Empathie
Wat hem écht drijft is het contact
met patiënten. „Het is niet moeilijk
om iemand met al je boekenwijs
heid uit te leggen dat hij ernstig
ziek is. Moeilijk is het wel om dat
met empathie te doen."
Of hem dat goed af gaat? „Dat
moet je mijn patiënten vragen,
maar ik denk het wel. Het begrijpe
lijk uitleggen aan patiënten en hun
familieleden wat er aan de hand is,
wat wij kunnen doen en hoe we
hen daarbij begeleiden, is één van
de belangrijkste veranderingen die
ik heb meegemaakt. Nu zijn 'ge
sprekstechnieken' onderdeel van de
opleiding. In mijn tijd kregen we
die lessen niet."
In de bijna drie decennia van zijn
loopbaan veranderde er natuurlijk
meer. Waltman illustreert dat aan
de hand van één van zijn allereerste
patiënten op de ic van het Adrz. „Ik
weet het nog goed. De patiënt
kwam ernstig ziek en met een heel
hoge hartslag binnen. Terwijl ik
zocht naar de oorzaak, liet een arts
een net nieuw medicijn toedienen.
Ik zag de hartslag in een klap naar 0
zakken. Dat was schrikken."
Het is gelukkig goed gekomen,
maar tegenwoordig gaat het er heel
anders aan toe op de ic. „We bespre
ken patiënten nu met een team van
artsen en maken behandelplannen.
De intensivist heeft daarbij de re
gie. Dus wat ik toen meemaakte
zou nu niet meer kunnen gebeu
ren."
Afstand
Patiënten zien nauwelijks iets van
de privépersoon Frans Waltman.
„Je moet altijd afstand houden." En
thuis is hij voor zijn vrouw en twee
dochters ook niet 'de dokter'. „Daar
hebben we de huisarts voor. Ik ben
te zeer betrokken om objectief te
kunnen zijn. Met mijn vrouw praat
ik alleen in algemene zin over het
Ik ben voor vrouw en
kinderen niet de
'dokter'. Daar is de
huisarts voor
ziekenhuis. Nooit gedetailleerd.
Wat in het ziekenhuis gebeurt,
moet daar blijven."
Tot de laatste dag voor zijn pensi
oen heeft Waltman gewerkt. „Ik
hoop nu tijd te krijgen om te foto
graferen, te klussen en te lezen, om
te beginnen met het nieuwste boek
van A.F. Th. van der Heijden. Vanaf
januari doe ik nog drie dagen in de
week maag-darm-onderzoeken.
Om af te bouwen. Maar dan heb ik
geen contact meer met patiënten."
Randje
Juist dat gaat hij missen, vertelt hij
met een brok in de keel. Geëmotio
neerd: „Het feit dat ik op de inten
sive care iets voor mensen kon be
tekenen, dat ik iets kon bijdragen op
het moment dat ze het meest
kwetsbaar zijn en soms op het
randje van leven en dood zijn. Dat
maakte mijn vak zo mooi."
BRIEVEN
U kunt uw brief (maximaal
150 woorden) richten aan:
lezersredacteur@pzc.nl
of per post aan
Lezersredacteur PZC
Postbus 5046
4380 KA Vlissingen
08801-30210
Kerstmarkt
Wat een geweldig initiatief van
de leerlingen van het Reynaert-
college (krant 15 december) in
Hulst om een kerstmarkt op te
zetten voor goede doelen. Het
was druk en gezellig, een pluim
voor iedereen die meewerkte. Zo
zie je maar wat onze jeugd kan
betekenen voor onze maatschap
pij. Zij hebben rechtgezet wat in
Hulst ten gronde was gericht.
Vroeger volle kerstmarkten met
kramen overal in de straten en op
de Markt. Tot het allemaal anders
moest worden en niemand meer
naar Hulst kwam op de geplande
kerstmarktavond, zonder kerst
markt! Laat de gemeente Hulst en
de middenstandsvereniging uit
deze prima actie een les trekken
en voer de traditionele kerst
markt weer in, zodat de mensen
naar Hulst komen en voor een
kerstmarkt niet uit moeten wij
ken naar andere plaatsen. Werk
samen met de jeugd en het wordt
weer gezellig op de tweede vrij
dag in december.
P. Picavet
Stationsweg 4C, Hulst
Gezondheidszorg
COPD, een chronische longaan
doening, is progressief van aard.
Fysiotherapie, gegeven als
groepstherapie, is voor COPD-
patiënten in verband met bewe
ging broodnodig. Het totaal aan
fysiotherapiebehandelingen dat
wordt vergoed, wordt voor
COPD-patiënten per 1 januari
2019 verlaagd, (krant 5 december)
Sommige patiënten krijgen twee
maal per week behandeling ver
goed. Per 1 januari gaat dat aantal
op jaarbasis omlaag naar 70, te
vermeerderen met, afhankelijk
van de afgesloten aanvullende
verzekering, 0 tot 15 behandelin
gen. Het tweede jaar gaat het aan
tal verder omlaag naar 52, te ver
meerderen met de hiervoor ge
noemde o tot 15 behandelingen.
Het spreekt voor zich dat het voor
een patiënt die nu méér behande
lingen krijgt, nog harder aan
komt. COPD is progressief van
aard: De aandoening verergert en
de behandeling vermindert. Dat
is enkel negatief met elkaar in
verband te brengen, ergo, achter
uitgang. Ook dat is gezondheids
zorg in Nederland.
Piet van den Ameele
Offènbachlaan 48, Vlissingen
Dressuur
Een mooi verhaal over amazone
De Frel (krant 6 december) die in
de leer is bij Anky van Grunsven,
koningin van de moderne paar-
dendressuur. Hierbij is hyper
flexie, trainen met extreme teu
gelspanning om de nek van het
paard af te buigen, een trainings
systeem. Dit is onvriendelijk en
pijnlijk voor het dier. Maar Anky,
rolmodel voor veel dressuurrui
ters, heeft in haar basistraining
een belangrijk paardvriendelijk
trainingsonderdeel opgenomen,
namelijk 'teugels los en benen af
houden'. Dus: vriendelijkheid,
ontspanning en bewegingscom-
fort voor het paard.
Dus niet de hyperflexie die dage
lijks in diverse vormen, soms met
gebruik van martelteugel 'de slof,
door jong en oud in veel rijbak-
ken wordt geshowd.
Het Paard van De Frel is een
prachtig voorbeeldplaatje: ont
spannen, ruim in de bovenlijn,
stabiel evenwicht en vriendelijke
aanleuning. Ruiters, imiteer de
houding van het paard van De
Frel en luister naar Anky's 'teu
gels los en benen afhouden'. Re
sultaat: een blij, gezond paard.
Theo van Hecke
Drakensteijnlaan 24, Koudekerke
Frikandel
De winnaar van de frikandellen-
wedstrijd werkt in een half uur
tijd veertien frikandellen naar
binnen. Welk normaal denkend
mens doet hier aan mee, vraag ik
me af? Je eet dus een hoop die
renleed en elders op de wereld
gaan mensen dood van de hon
ger. Hersenen zijn zo mooi. Je zou
wensen dat iedereen ze heeft en
gebruikt!
Dominique du Fossé
Kalfdamseweg 1, Poortvliet
zaterdag 29 december 2018
GO
Frans Waltman neemt afscheid
Puzzelen is bepaald niet zijn
hobby. Althans, niet thuis. Maar
in ziekenhuis Adrz in Goes pie
kerde Frans Waltman zich graag
suf over wat er met patiënten
mis was en vooral hoe hij die
samen met zijn collega's beter
kon maken. Kon, want na 26 jaar
neemt hij afscheid van de inten-
sive-care. En dat valt hem zwaar.
Jeffrey Kutterink
Goes
- Frans Waltman, internist
SOFT-N'TRaj
A Internist Frans Waltman: „Elke keer weer word je uitgedaagd om tot het uiterste te gaan."fotomarcelledavidse
