M 13 Atypische winnaar Ploeg rijk draait. Maar het is moeilijk hoor. Op school heb ik het vak Frans zo snel als het kon laten vallen. Ik dacht altijd: dat heb ik toch nooit nodig." „Natuurlijk. Maar ik zal na mijn loop baan niet zwaar teleurgesteld zijn als het niet is gelukt. Ik probeer het al tien of twaalf jaar. Dus hoe groot is dan de kans dat het nu wel gaat gebeuren?" „Er zijn altijd van die kleine sleutel momentjes in de koers dat het nog steeds anders kan lopen. Ongeacht hoe goed de benen zijn. Ik won E3 Harel- beke, maar op vijf kilometer van de fi nish reden ze 50 meter achter mij. Als ik dan even inhoud of een van die mannen uit de achtervolgende groep doet nog een extra kopbeurt, dan is dat gat toch echt dicht. Nu vielen ze net weer even stil. Natuurlijk rijd ik een hard tempo en komen ze er niet lekker makkelijk bij. Soms kun je het afdwingen, maar dan nog: dat soort dingen moeten allemaal net meezitten." Aanvallen is zijn handelsmerk. Al jaren. Maar het leek wel of afgelopen voorjaar het complete peloton uit Niki Terpstra's bestond. Van Omloop Het Nieuwsblad tot Parijs-Roubaix, er was vrijwel geen wedstrijd waarin niet vroeg werd aan gevallen. Terpstra: „Dit soort koersen leent zich daar nog voor en de instelling van het peloton is er ook naar. Dan krijg je dit soort wedstrijden. Je concurrenten uitschakelen, dat is gewoon de essentie van elke koers. Dus moet je aanvallen om niet in de verdediging te komen." „Ik win nooit echt veel. Dit jaar waren het vijf koersen. Het is niet dat ik er tien win in een jaar. Daar moet je sprinter voor zijn. Ik moet op de goede momen ten mijn krachten inzetten en dan solo aankomen. Al heb ik ook wel eens ge dacht: dit is het ideale moment en dan blijk ik de benen niet te hebben. Maar op sommige momenten denk ik dat ik een goed gevoel heb voor de koers. „Ik heb ook veel verloren. Daar leer ik dan ook weer van. Die Gent-Wevelgem van 2017 bijvoorbeeld. (Terpstra werd uiteindelijk vierde, nadat hij in de finale weigerde met Peter Sagan samen te werken om een gat te dichten op de twee koplopers, red.). Er was miscom municatie met de ploegleiders en ik heb me braaf aan de orders gehouden. Ik wist dat het fout zou gaan, maar ik luisterde niet naar mijn eigen intuïtie. Achterafin de bus hadden we een dis cussie. Toen zei Boonen: 'Altijd je in stinct volgen.' Natuurlijk moet je luiste ren, maar bij twijfel: volg je instinct." goed in vorm en ik begon een beetje door te breken." „Ja. Quick-Step was altijd Boonen en Boonen was Quick-Step. Nadat hij stopte, was er minder focus op één man. Dat wa goed voor de ploeg in de breedte. Al heb ik er nooit last van gehad dat ik met Tom in één ploeg zat." „We zijn er voor elkaar en het kan ons niet schelen wat de rest daarvan denkt. Kijk, soms is er in een peloton wel eens discussie als een gat moet worden dichtgereden naar een kopgroep. Maar als wij denken dat wij kunnen winnen, rijden wij dat gat dicht. Punt. Dan gaan we niet vragen of er ploegen willen hel pen. Dan lossen we het zelf op. Dat is Quick-Step. Die andere 190 renners zijn niet mijn vrienden. Loyaliteit is voor mij belangrijk." „Hij had mij liever gehouden ja. Maar zo lopen de dingen soms." Op school heb ik het vak Frans zo snel als het kon laten vallen. Ik dacht altijd: dat heb ik toch nooit nodig „Kijk, de budgetten van de ploegen zijn zo groot geworden. Al die toppers moe ten betaald worden, maar al die reclame moet nog steeds op dat ene shirtje. Er zijn geen stadioninkomsten, geen tv- rechten. Dat verdienmodel van het wielrennen klopt niet, maar het is niet zo makkelijk te doorbreken." „Ja. Maar dat niet alleen. Natuurlijk heb ik een heel goed aanbod gehad bij Direct Energie. Maar ik ben ook gaan zitten met Ramona. Wat als ik weer een jaar bij Quick-Step zou gaan rijden? Waar zou dan de uitdaging liggen? Dan zou het weer een beetje meer van hetzelfde zijn." „Ik heb leerboeken op m'n telefoon staan. Die zet ik vooral op als ik in de auto zit. Ik wil in die ploeg integreren en daar mijn best voor doen. Dat is ook wel nodig met Fransen, want die den ken nog steeds dat de wereld om Frank- naam die hij nu is, stapt hij komend sei zoen over naar het kleinere Franse Di rect Energie. Terpstra belichaamde het dna van Quick-Step en verkeerde er ja ren in de nabijheid van veelwinnaars als Tom Boonen, Mark Cavendish, Philippe Gilbert en Marcel Kittel. Het team ei gende zichzelf de geuzennaam Wolf pack toe en Terpstra is altijd een van de alfamannetjes geweest binnen de wie- lerroedel. „Die spirit van saamhorigheid is er echt ingekomen in 2012. Tom was „Nou, dat vind ik meer een term voor lelijke renners. Daarvoor ben ik te ijdel. Doe dan maar de Hollandse Leeuw van Vlaanderen." Na het hoofdstuk Quick-Step, de ploeg waar Terpstra in acht jaar tijd uitgroeide van beloftevolle renner tot de grote vrijdag 28 december 2018 GO J Kimi Raik- J könen C-I wint GP van de VS, Max Verstappen tweede l Ajax en PSV plaatsen zich voor Cham- pions League wint ruim van Duitsland (3-0) f J Mare Marquez L.I wereld kampioen MotoGP Ver stappen wint in Mexico tweede GP van dit seizoen Neder lands elftal Je zult ongetwijfeld de Tour de France rijden als jullie uitgenodigd worden. Zou het winnen van een Touretappe jouw palmares compleet maken? Kun je in het wielrennen gegarandeerd succes afdwingen wanneer je in bloed vorm bent, zoals jij in het afgelopen voorjaar? Daardoor heb je nu een prachtige ere lijst, maar toch ben je een atypische winnaar. Zie je dat zelf ook zo? Is het voor de ploeg beter geweest dat Boonen vorig jaar gestopt is? Je bent geen allemansvriend in het peloton. Ook dat hoort bij Quick-Step. Ploegbaas Patrick Lefevere moest je met pijn in het hart laten gaan, vertelde hij toen je nieuwe ploeg bekend werd. Het duurde lang voordat Lefevere een nieuwe geldschieter had gevonden voor de meest succesvolle ploeg van het afgelopen jaar. Is dat vreemd of een teken aan de wand? Was je vertrek bij Quick-Step ook een geldkwestie? In de zin dat je jouw marktwaarde na de winst in de Ronde van Vlaanderen wilde verzilveren? Dus moet je nu op Franse les. Terpstra kent Noord- Holland als zijn broek zak. „Heel soms kom ik op een plekje waar ik nog nooit ben ge weest." FOTO PI M RAS Voel je jezelf een Flandrien

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 61