WIM HOFMAN
Ter zee in een zeef (2)
Muziekwinkel Sonora naar Hulst
5
L-J
m
Jj,
wm
ril2
omdat er niet genoeg aanwijzingen
waren om tot vervolging over te
gaan. De recherche moest verder
onderzoek staken omdat ze onvol
doende aanknopingspunten had
den.
Familie
Het is een gesloten wereldje, de pro
ductie van synthetische drugs. Het
speelt zich vaak af binnen familie
verbanden. Als de criminelen bui
tenstaanders nodig hebben, moeten
dat, als het even kan, buitenstaan
ders blijven.
Pecht geeft een voorbeeld: „Stel,
de drugsfabrikanten hebben een
busje nodig om bijvoorbeeld grond
stoffen naar een lab te brengen. Via
via wordt dan iemand gevraagd een
busje voor hen te huren. Die auto
wordt dan met de sleutels op een
parkeerterrein achtergelaten. Ver
volgens gebruiken de criminelen
dat busje om de spullen op te halen
en af te leveren. Na gedane zaken
wordt het busje weer ergens neer
gezet. De officiële huurder van het
busje brengt het dan weer terug."
Wie gepakt wordt, houdt zijn
mond tegenover de politie. Liever
zitten en zwijgen, dan jezelf of je fa
milie in gevaar brengen.
Maar soms zijn er oplettende bur
gers die de politie tippen. Ze zien ie
mand met een opvallend bood
schappenlijstje langs de kassa van
de bouwmarkt gaan. Een makelaar
die onraad ruikt, een notaris die ver
dachte aankoop van onroerend goed
voorbij ziet komen. Het met drugs
verdiende geld zal ergens naar toe
moeten.
Op bewonersavonden probeert
Pecht burgers bewust te maken van
de gevaren van drugscriminaliteit.
„Als je eenmaal met drugsprodu
centen in zee bent gegaan, kom je er
niet meer van los." Producenten van
synthetische drugs zijn hierin nog
hardnekkiger dan wietkwekers, is
de ervaring van de politie.
Dat er veel geld mee gemoeid is,
blijkt wel uit de bedragen. Pecht:
„De productiekosten van een xtc-pil
Een xtc-pil kost 20
cent om te maken. In
Nederland worden ze
verkocht voor 3 tot 6
euro. Naar Australië
gaan ze voor 25 euro
is rond de 20 cent. In Nederland
worden ze verkocht voor 3 tot 6
euro. Maar 85 tot 90 procent van alle
pillen wordt naar het buitenland
geëxporteerd. Voor 25 euro per stuk
gaan ze op de post naar Australië."
De omzet loopt in de vele miljar
den euro's. In augustus berichtten
onderzoekers van de Politieacade
mie dat er in Nederland in 2017 voor
18,9 miljard euro aan synthetische
drugs is geproduceerd.
Vorige week had ik het over
de Britten en hun brexit. Ik
vergeleek hen met the
Jumblies, figuren uit een non-
sense-gedicht van de negen-
tiende-eeuwse kunstenaar Ed-
ward Lear. Ze gingen ter zee in
een zeef en iedereen vond hen
mesjogge. Ook veel Europeanen
denken dat de Britten niet goed
snik zijn. Ze lijken ook aan iets
onzinnigs te beginnen. Of mis
schien zijn sommigen van ons,
waaronder ik, wel stiekem ja
loers?
Ik moet erbij zeggen dat ik wel,
al sinds september 1944, een
zwak heb voor de Britten. Britse
soldaten bezetten onze kleuter
school en dat vond ik erg fijn.
Elke morgen was ik in de school
tussen de soldaten te vinden en
zag hoe ze zich inzeepten en
schoren, hoe ze porridge aten en
flink wat melk en suiker in hun
mokken thee deden en ze gaven
me toast met jam. Ik zag hoe ze
hun schoenen poetsten en daarbij
in de maat liedjes zongen soms
met een sigaretje in de hoek van
hun mond. Ze leerden me de eer
ste Engelse woorden.
Het was een schok van herken
ning toen ik door omstandighe
den in T96T ergens in een Engels
landhuis terechtkwam dat was
ingericht als studiehuis. We aten
daar porridge, dronken thee met
veel melk, aten toast met jam die
uit dezelfde blikken leken te ko
men. De Engelse medestudenten
rookten dezelfde sigaretten (van
het merk Players) en zongen
graag allerlei liedjes.
Ik ben veel Engelse boeken
gaan lezen en ben hun literatuur
gaan waarderen, maar ook het
landschap van Zuid Engeland
trok me aan. Er waren veel meer
oude grote bomen dan in ons
land en eindeloos veel wandelpa
den door de glooiende heuvels.
Later ben ik er dikwijls terugge
gaan.
Ik hoop voor de Britten dat die
brexit gaat lukken. Wij hier op
het vasteland hebben de neiging
om naar ons voorhoofd te wijzen
en sommigen hopen stilletjes dat
ze inderdaad wegzinken, maar
wie weet, maken ze er iets van. In
de Tweede Wereldoorlog gingen
ze er ook tegenaan en werkten
zich uit de naad en meer dan dat.
Misschien dat ze dat nu ook moe
ten gaan doen. De vissers willen
voor hun kust even veel vis van
gen als de Hollanders dat nu doen
en bloemen kunnen ze zelf ook
wel telen en ze blijven natuurlijk
ook links rijden en ze gaan alle
maal drie keer zo hard werken. En
dan zijn wij over een jaar of twin
tig jaloers net als degenen die de
Jumblies met hun blauwe han
den en hun groene hoofd voor
gek hadden uitgemaakt.
Vorig jaar hebben Kees Koster en
zijn vrouw Odette de beslissing al
genomen. Sonora Muziek zit in de
Noordstraat in Terneuzen, dé
hoofdwinkelstraat van de stad.
„Veel winkels zijn hier de laatste
jaren gesloten of verhuisd. De loop
gaat er steeds meer uit", verklaart
Kees de keuze om Terneuzen de
rug toe te keren.
Het nieuws van de sluiting in
Terneuzen is gistermorgen pas
breed bekendgemaakt. Sonora
Muziek houdt tot eind maart to
tale leegverkoop, met kortingen
van tien tot vijftig procent. Het is
donderdagmiddag druk in de win
kel. „Jammer dat ze weggaan", re
ageert Peter Bout uit Terneuzen,
een trouwe klant die gitaar en bas
gitaar speelt. „Als ik in de Noord
straat was, liep ik altijd wel bin
nen, om wat rond te kijken of een
snoertje te kopen."
Odette zegt vooral 'jongelui' te
missen als klanten. Ze komen
minder in de stad, is haar idee, en
kopen meer via internet. Sonora
Muziek heeft een eigen webshop,
maar de concurrentie is groot. Bel
gische klanten zijn steeds belang
rijker geworden. Kees: „Wat dat
betreft zitten we straks bij Morres
prima. Daar komen veel Belgen. Je
kunt er gratis parkeren en de sfeer
is er ook goed." En nog een voor
deel, Kees en Odette wonen 'om
de hoek', in Clinge.
Sonora Muziek begon in 1937 in
Veel winkels in de
Noordstraat zijn
gesloten of verhuisd
Axel en opende zo'n zestig jaar ge
leden een tweede filiaal in Terneu
zen. Axel sloot in 1999. Terneuzen
bleef als enige vestigingsplaats
over, en binnenkort is dat dan
Hulst.
vrijdag 28 december 2018
GO
je loods
In Rilland werd een trailer met grondstoffen voor xtc ontdekt, foto
JOHAN VAN DER HEIJDEN
;'3
-**K?
^3m
$8j
Dumping van vaten drugsafval bij Poortvliet, fotohvzeeland
De wereld van Wim Hofman, schrijver/illustrator
Far and few, far and few
Is the land where the Jumblies live.
Their head is green and there
hands are blue
And they went to sea in a sieve.
Sonora Muziek verdwijnt uit
Terneuzen, maar niet uit de
streek. De speciaalzaak, vooral
bekend van het brede assorti
ment gitaren, keyboards en
mondharmonica's, verkast naar
Morres in Hulst.
Harmen van der Werf
Terneuzen
-Kees Koster, eigenaar
