Bas (12) speelt op
16 stations halve
ton bijeen voor zus
MARIA ANNO 2018
Terwijl ze daar
waren, brak de dag
van haar bevalling
aan, en ze bracht
een zoon ter wereld,
haar eerstgeborene.
'IK GA MIJN ZOON
JAVIER NOEMEN'
mm
8
Al meer verboden vuurwerk
ingenomen dan in heel 2017
Met zijn actie heeft Bas al tien keer
zoveel geld opgehaald voor het Dia
betes Fonds als waar hij vooraf naar
streefde. De teller op de actiesite
www.diabeatit.nl kwam gister
middag boven de 50.000 euro uit.
Meer dan 2600 mensen deden een
donatie.
De jongen begon zaterdag
ochtend om 06.00 uur op station
Maastricht met pianospelen en
hoopte 5000 euro op te halen voor
zijn zusje Laura en diabetespatiën
ten. Dat bedrag was al binnen en
kele uren gehaald. Om 16.00 uur
stond de teller op 21.000 euro en za
terdagavond werd de grens van
30.000 euro - zes keer meer dan het
streefbedrag - doorbroken. Bas
heeft zaterdag de stationspiano's
van Maastricht (06.00 uur), Breda
(08.22), Rotterdam (09.09), Den
Haag CS (10.06), Amsterdam Cen
traal (11.50), Amsterdam Amstel
(12.31), Amsterdam Bijlmer-Arena
(13.04), Almere (14.01), Utrecht
(15.18), Arnhem (16.29), Nijmegen
(17.17), Enschede (19.26), Zwolle
(21.08), Leeuwarden (22.44), Gro
ningen (0.09) en Veendam (1.09)
bespeeld. Aangezien hij daar
woont, was dat ook het eindpunt.
Popklassiekers
Tijdens zijn piano-tour speelde en
zong hij vooral nummers uit de ja
ren '60 en '70. Zo deed hij onder
meer Bridge Over Troubled Water
van Simon Garfunkel, terwijl hij
in Zwolle Billy Joels klassieker Pia
noman speelde. Het publiek zong
luidkeels mee. De popklassiekers
wisselde hij af met kerstliederen als
Santa Claus Is Coming To Town.
Het idee voor de recordpoging
van Bas heeft te maken met zijn
zusje. „Dit doe ik voor mijn zusje
Laura. Zij heeft diabetes type 1 en ik
hoop met het geld dat ik via deze
actie ophaal ervoor te zorgen dat
mijn zusje en alle andere mensen
die diabetes hebben misschien wel
kunnen genezen", zo vertelde hij
eerder op zijn actiepagina.
De NS ondersteunde zijn actie
van harte en nam al een promo
video met de jongen op.
DEN HAAG Tot nu toe is al
meer illegaal vuurwerk in be
slag genomen dan in heel vorig
jaar. Halverwege december
stond de teller op 48.102 kilo, te
gen een totaal van 40.382 kilo in
2017, zo is op te maken uit de
Vuurwerkbarometer van het
Openbaar Ministerie (OM).
Het hele jaar door stuit de poli
tie op verboden vuurwerk, maar
tegen het eind van het jaar ne
men de hoeveelheden toe. Top-
week dit jaar is vooralsnog week
46 (12 t/m 18 november). Toen
werd 12.712 kilo verboden vuur
werk onderschept. Het OM
waarschuwde onlangs dat wan
gedrag tijdens de jaarwisseling
hard zal worden aangepakt. Met
name bij geweld tegen hulpver
leners loopt de strafeis fors op.
Overal ter wereld zijn aanstaande moeders die, net als Maria,
geen thuis, geen huis en geen wieg hebben. Vrouwen zoals
Raquel uit Honduras die haar nachten op een matras op de
grond in een voormalige meganachtclub doorbrengt.
lapen gaat niet zo lekker, hier op
het matras dat ook dienst doet als
woonkamer. Het licht blijft
's nachts aan, dus probeert ze in
j een hoek van de voormalige me-
ganachtclub die tot migranten
kamp is omgebouwd te slapen
met haar mutsje over haar ogen, op haar rechterzij.
Ja, zwangere vrouwen horen vaak dat ze beter op
hun linkerzij kunnen slapen, maar veel comfort is
er toch al niet in de opvang in de Mexicaanse
grensstad Tijuana, dus Raquel (27) kiest voor de
kant waar ze aan gewend is geraakt. Man Javier
past dan precies tussen haar rug en het matras van
de buren.
Zo proberen ze lepeltje-lepeltje wat nachtrust te
krijgen. Als de baby haar niet wakker houdt. „Hij
schopt heel veel", vertelt Raquel. Ze wijst op de
bolle buik onder haar roze T-shirt, dat af en toe
zachtjes op en neer golft.
Ze wist niet dat ze zwanger was, toen ze in de
zomer besloot te vertrekken uit een plaatsje in de
buurt van het Hondurese San Pedro Sula, een van
de meest gewelddadige steden ter wereld. Raquel
wil om veiligheidsredenen haar achternaam ach
terwege laten - haar ex-man is invloedrijk in Hon
duras en dreigt haar nieuwe partner te vermoor
den. Het was de reden dat het stel vertrok, een
tijdje in Midden-Mexico verbleef en zich uiteinde
lijk aansloot bij een karavaan landgenoten die ver
der noordwaarts naar Amerika trok.
In herberg Amerika is geen plaats voor Raquel, is
vooralsnog de boodschap. Tijuana, Mexico, lijkt
haar eindbestemming. „Maar hier willen ze ons
ook niet", concludeert Raquel. De vijandigheid is
soms voelbaar als ze de opvang verlaat. De taco
verkopers op de markt sturen haar rond lunchtijd
weg ('alles is op'), de verpleegkundigen in het zie
kenhuis smoezen dat de migranten hier niet ho
ren.
„Als Amerika niet lukt, ga ik nog liever terug
naar Guadalajara, zuidelijker in Mexico. Daar wa
ren mensen die ons hielpen en aanmoedigden.
Kom op, riepen ze, vecht voor je droom. Ik wil al
leen een beter leven voor mijn kinderen. Waarom
behandelt de Amerikaanse overheid ons als crimi
nelen?"
Thuis in Honduras weet niemand waar ze naar
toe zijn. Zij maakte huizen schoon, maar heeft op
haar werk niets uitgelegd, om te voorkomen dat
haar ex lucht kreeg van het plan. Alleen haar moe
der, die nu voor haar dochtertje van drie zorgt, was
op de hoogte. „Het was moeilijk. Twee keer zijn we
teruggegaan toen we probeerden te vertrekken."
De kleine Sofia dribbelde achter moeder Raquel
aan - pas de derde keer lukte het om weg te lopen
en haar dochter voorlopig bij oma achter te laten.
„Soms denk ik, ik zou het liefst naar huis gaan. Om
bij mijn dochter te zijn. Maar dat kan niet. Als we
geen moeilijkheden met mijn ex-man hadden,
waren we nooit weggegaan. Het is niet makkelijk
om alles wat je kent achter te laten."
Af en toe belt ze naar huis, vanuit een telefoon
cel. Het meisje lijkt sprekend op haar, vertelt ze. Ze
had foto's, maar de telefoon waar ze op staan heeft
het onderweg begeven. Of ze verder nog iets waar
devols heeft kunnen meenemen? Ze denkt een
paar seconden na en wrijft dan over haar buik.
„Mijn baby."
Ze had gemengde gevoelens toen ze ontdekte
dat ze zwanger was, bijna twee maanden op dat
moment. „Ja, ik was blij, maar ook bezorgd, bang.
Mijn eerste zwangerschap was heel moeilijk. Ik
ben tijdens de bevalling twee keer buiten bewust
zijn geraakt."
Raquel had last van ernstige zwangerschapsver
giftiging. Javier: „Ik maak me zorgen. Ik heb haar
gezien toen haar eerste kind werd geboren. Het
was een wonder dat ze het overleefde. De artsen
gaven me een formulier om vast te leggen wie ik
wilde redden, zij of het kind. Ik weet nog steeds
niet wat ik zou doen."
Dokters in Honduras wilden haar uit voorzorg
maar steriliseren. Maar Raquel droomde altijd van
een hecht gezin. Haar vader verliet haar moeder
maandag 24 december 2018
GO
De actie van de 12-jarige Bas
Schipper om in één dag alle zes
tien stationspiano's te bespelen,
is geslaagd. Volgens de NS heeft
hij 18 uur en 10 minuten over zijn
poging gedaan, een record.
Kelly Adams
Enschede
Bas met zusje Laura.
GERJANNE FOTOGRAFIE
Kijk op de site bij /video
hoe Bas de sterren van
de hemel speelt
Karlijn van Houwelingen
Tijuana, Mexico
Bas in actie in de Zwolse stationshal, foto frans paalman
