Een schepping met een plusje extra
12 ZE
'T BEEST WERELDFORMAAT
Met DeWoIff
stond vrijdag een
band van
wereldformaat in 't
Beest in Goes. Het
Limburgse trio was
uitstekend in vorm,
maar kreeg niet het
verdiende respect,
omdat een groot
deel van de
aanwezigen zijn
mond niet kon
houden.
Goes
DeWolffbestaat uit
broers de Luka
(drums/zang) en Pa-
blo van der Poel (gi
taar/zang) en Robin
Piso (toetsen). Zij spelen samen
al tien jaar onvervalste jaren ze
ventig southern bluesrock maar
dan van Nederlandse bodem.
De drie openden met knaller Su-
garMoon van het vorige album
Rou-GA-Roux. Een lekker blues
rocknummer waarmee de band
vanaf het eerste moment liet zien
wat ze in huis heeft.
Beide broers namen afwisselend
de zangpartijen op zich terwijl een
virtuoze Pablo op gitaar contstant
opgestuwd werd door de swin
gende Hammond-klanken van
Robin Piso. De band had er zin in,
voorman Pablo kletste ontspan-
nen tegen de zaal, maakte hier en
daar een grapje en sloeg dan zijn
gitaar weer aan voor een volgend
ronkend buesrockrondje.
Live-reputatie
Hoewel de setlist uiteindelijk
voor bijna de helft uit het laatste
album Thrust putte, was de psy
chedelische laag waarmee De
WoIff haar uitstekende live-repu
tatie opgebouwd heeft, nooit ver
weg. Ook in songs als het sterke
Deceit Woo, een maatschappij-
DéWolff speelt al tien
jaar onvervalste jaren
zeventig southern
bluesrock maar dan
van Nederlandse
bodem
kritische sneer naar Trump, werd
er volop ruimte geboden voor
muzikale omzwervingen. Pablo
trok het uiterste uit zijn gitaar en
Robin ging helemaal los op zijn
toetsen. Dat leverde een waanzin
nige trip van zachte, langzame
blues tot snelle, krijsende rockso-
lo's op die bij vlagen aan Pink
Floyd in zijn beste dagen deed
denken.
De nieuwe single Swain was
dan weer wat meer rechttoe-
rechtaan rock-'n-roll maar wél ui
termate dansbaar. Toen DeWoIff
terugkwam voor de toegift, werd
Deep Purple's Highway Star inge
zet. De zaal reageerde er uitgela
ten op en danste mee naar de af
sluiter Don't yougo up the sky.
Het uitstekend optreden had als
groot minpunt het vele gepraat in
het publiek. Jammer dat de band
hiermee niet het respect kreeg dat
ze verdiende.
Kerststemming in
Vlissingen op een van de
donkerste dagen van het
jaar. De keuze om een
oratorium van Haydn uit te
voeren, waarin het
scheppingsverhaal volgens
het Bijbelboek Genesis
muzikaal wordt
geïllustreerd, is spannend
en het werd een uitvoering
met een plusje extra.
De Vlissingse Oratorium Vereni
ging (VOV) wil het publiek aan
zich binden en betrekt daarom de
jeugd bij haar uitvoeringen. Deze
keer was er ook beroep gedaan op
beeldend kunstenaar Ton Lamper
die een absoluut passende en
boeiende beeld en lichtregie had
gemaakt. De chaos van het heelal
vóór de schepping van de aarde, de
elementen, het firmament, de
flora, de fauna en de mens, kreeg
een originele invulling: donker
blauwe belichting, witte pakken
van de jeugdige leden van bewe
gingstheater Christie Rosseel en
de mooie langzame beeldwijzigin
gen door subtiel bewegende han
den.
De zin 'Es werde Licht' was een
sensationeel muzikaal moment
met dat grote fortissimo en een
onverwachte modulatie die alles
verhelderde. Ook het blauw op
lichtende plafond van het koor van
de kerk als het firmament met
sterren en de afwisseling van
groen en wit op de pilaren, waren
oh-momenten. Speciaal was de
fortepiano begeleiding van de reci
tatieven.
Die Schöpjung is een typisch pro
duct van de Verlichting, een
grensgeval tussen christelijke reli
giositeit en een seculaire wereld
beschouwing. Het werk geeft een
optimistische visie van het schep
pingsverhaal: van de zondeval is
geen sprake en het eindigt in het
aardsparadijs met twee verliefde,
gelukkige mensen. Haydn was van
nature een nieuwsgierig man en
had als amateur interesse in de as
tronomie. Al die elementen zijn
verwerkt in zijn oratorium.
De instrumentatie is bijzonder.
De sfeer wordt regelmatig geschil
derd door de verschillende instru
menten. Je hoort het snelle flitsen
van vissen in het water, het getor-
tel van duiven, de prachtige zang
van leeuweriken (klarinetten) en
nachtegaal (fluit). Het koor zong
enkele monumentale, soms fuga-
tische koorwerken. De koorleden
werden door dirigent Overduin
langs de muzikale klippen geleid.
De drie solisten zongen goed en
dramatisch juist. Het koor voor de
pauze miste balans.
Het inlassen van de ouverture
L'Isola Disabitata is een vondst. De
stoet van dierensilhouetten (be
wegingstheater) was aandoenlijk
knap. De rennende, fladderende,
statige en vrolijk huppelende be
wegingen werden ritmisch op de
muziek uitgevoerd. Geen wonder
dat het publiek spontaan begon te
applaudisseren.
Het slotkoor van deel twee met
het blije alleluja klonk iets te wei
nig juichend, maar deel drie met
Adam en Eva in het Paradijs, werd
theatraal subtiel en muzikaal stra
lend gebracht. Met zelfs een open
doekje na het duet tussen Adam
en Eva.
In de tekst van de Schepping
staat enkele keren: 'God zag dat
het goed was'. Na het klinken van
de slottoon was er alom tevreden
heid. En het publiek? Dat vond dat
het goed was...
maandag 24 december 2018
DeWoIff verdient meer respect
Esther Kenters
De Limburgse southern bluesrockband DeWoIff afgelopen vrijdag op het podium in 't Beest, fotoandréjoosse
Meer muzieknieuws en recensies
op www.3voor12zeeland.nl
Jeanette Vergouwen
RECENSIE
Vlissingse Oratorium Vereniging
Oratorium: Die Schöpfung van
Joseph Haydn. Door koor Vlis
singse Oratorium Vereniging,
Holland Symfonie Orkest, solis
ten sopraan Titia van Heyst,
tenor Jean-Léon Klostermann,
bas/bariton Robbert Muuse en
Jos Vogel (pianoforte) o.l.v. Pim
Overduin. Medewerking verle
nen het bewegingstheater van
Christie Rosseel, Ton Lamper
(beeld- en lichtregie).
Gehoord zaterdag 22 december
in St. Jacobskerk in Vlissingen
