overweg
mm
17
'We blijven rustig. De zwarten
weten dat het niet de schuld
was van ons Arabieren'
mijn vader. Later, bij de nabespre
king, zal hij worden omschreven
als 'Jackpot'.
Klap
De man leidt een jeugdorganisatie
en zegt precies te weten wat er in
de stad speelt. Hij vertelt dat Gao
sinds een maand of negen rustiger
is. Met 'rustiger' bedoelt hij dat hij
al tijden niemand meer levend
verbrand heeft zien worden, nie
mand in een kist in de rivier heeft
zien verdwijnen.
De moord op de lokale held
'was een klap voor de gemeen
schap', geeft hij toe. „Maar we blij
ven rustig. De zwarten weten dat
het niet de schuld was van ons
Arabieren. Je kunt niet iedereen
controleren, er zijn altijd rotte ap
pels."
Het gesprek duurt anderhalf
uur, daarna wordt een nieuwe af
spraak gemaakt. Drie dagen later
volgt het tweede gesprek, ditmaal
in privésetting. De rammers en ik
hurken neer op twee grote fleece-
dekens, we krijgen te horen wat
goed gaat in de stad, welke spanin
gen er heersen, en wat beter kan.
Gegevens worden uitgewisseld, er
wordt gelachen. Daarna keren we
terug naar het kamp. Ik ben ge
tuige geweest van een schoolvoor
beeld van een dubbele geslaagde
informatie-missie.
Maar de grote vraag blijft: wat
gebeurt er met de opgedane in
lichtingen? Hier wordt het verhaal
ingewikkelder. De inlichtingen
worden bekeken door analisten,
die hun rapporten weer doorgeven
naar boven. Maar wat er dan met
die rapporten gebeurt, is niet ge
heel duidelijk, ze worden in elk
geval zelden omgezet in beleid. De
praktijk leert dat ze maar al te vaak
stranden in de eindeloze bureau
cratieketen van de Verenigde Na
ties. Ze belanden op stapels, of er
wordt maar kort naar gekeken.
René Le Noble, commandant
van de Nederlandse militairen in
Mali, was er in 2013 bij in New
York, toen Nederland de eerste on
derhandelingen over de missie
voerde. Hij was erbij toen de Ne
derlanders het kamp in 2014
bouwden. Onder temperaturen
van meer dan 50 graden Celsius
zetten ze tenten neer en rolden
prikkeldraad uit. Le Noble noemt
wat er met de door Nederlanders
vergaarde inlichtingen gebeurt
'een grijze zone'. Militairen iets la
ger in de pikorde spreken liever
van een zwart gat.
Om dit proces te kunnen begrij
pen, moet je beseffen dat er aan
een VN-missie allerlei landen
meedoen, die allemaal van een an
der operationeel niveau zijn. Op
de werkvloer wordt onderscheid
gemaakt tussen 'skiing nations' en
'non-skiing nations', landen die
skiën en landen die niet skiën.
Skiing nations, zoals Nederland,
Duitsland, Zweden of Canada, be-
schikken over een professionele en
goed functionerende legermacht.
De non-skiing nations, zoals Ban
gladesh, Benin, Congo ofTsjaad,
halen dat niveau zelden of nooit.
Zo zie ik soldaten uit Benin tij
dens de wacht hun geladen ma
chinegeweer gewoon verderop te
gen een muur zetten, in de bran
dende zon, alvorens zeifin strand
stoelen achterover te leunen.
Een van de rammers vertelt dat
hij tijdens een bezoek aan het con
trolecentrum van de missie, in de
hoofdstad Bamako, in plaats van
een bruisende situation room een
vrijwel lege computerkamer aan
trof, slechts bemand door een To-
golees die op zijn stoel lag te sla
pen, zonnebril op zijn voorhoofd,
hand in de broek.
Mijn neef vertelt me dat hij in
2015 nog samenwerkte met een
kolonel in het leger van Tsjaad die
inmiddels onder de zoden ligt.
Toen de kolonel een korporaal
aansprak op zijn wel erg frequente
hoerenloperij, doorzeefde deze
zijn meerdere met een automa
tisch wapen. De VN bestempelde
Alert Een Duitse soldaat houdt de omgeving van het kamp in de gaten.
Soldaten uit Benin nemen het niet zo nauw met de bewaking, foto laif/hh
GO ZATERDAG 22 DECEMBER 2018
Moord Patrouille
in Gao, waar de
spanning is opge
lopen na de moord
op een plaatselijke
prominent.
FOTO LAIF/HH
LEES VERDEROP PAGINA 6
Vertier Film kijken is een van de spaarzame ontspannende activiteiten in
Kamp Castor. Wel Duits nagesynchroniseerd voor de oosterburen, foto laif/hh
