De inwoners van Mali kunnen vaker niet dan wel met elkaar
De criminaliteit, smokkel
en drugshandel zijn verplaatst
en tieren er nog altijd welig
16
Welnu, waarvoor zijn zij precies
gestorven? Met andere woorden:
heeft deze missie nut gehad? Een
belangrijke en ingrijpende vraag,
waar tientallen antwoorden op te
vinden zijn, niet één ervan alles
omvattend. Een vraag ook die nie
mand hier graag gesteld ziet wor
den, omdat het antwoord zou
kunnen inhouden dat de dood van
hun kameraden helemaal tever
geefs is geweest, en dat al die jaren
aan inspanningen, en de miljoe
nen die aan de missie zijn gespen
deerd, voor niets zijn geweest.
Maar ik zal een poging wagen.
Inlichtingen
De doelstelling van de VN-missie
waaraan Nederland deelneemt, is
het bevorderen van de vrede en
stabiliteit in de regio. In grote lij
nen is de situatie afgelopen jaren
inderdaad verbeterd, met als grote
adder onder het gras dat het ge
weld zich vooral heeft verplaatst:
het is van het noordoosten naar
het midden en de zuidgrens ge
trokken, naar waar de VN-militai-
ren minder invloed hebben. En de
criminaliteit, drugshandel en
smokkel tieren er nog altijd welig.
Het deeltje van die overkoepe
lende missie waarvoor Nederland
verantwoordelijk is, betreft infor
matievergaring. De Nederlandse
militairen zijn hier om in contact
te raken met de plaatselijke bevol
king en zo inlichtingen te verza
melen over de tientallen, zo niet
honderden stammen en milities
die in de regio om macht strijden,
groeperingen die ook nog eens per
dag van samenstelling veranderen.
Je begrijpt Mali het beste als je
het niet ziet als natiestaat, maar als
een enorme woongroep waarvan
de bewoners - twee derde is 18 jaar
of jonger - vaker niet dan wel met
elkaar overweg kunnen.
Nederland levert de mensen die
moeten uitvogelen waar en wan
neer de volgende ruzie zal uitbre
ken. 'De vijand' is dus niet zozeer
'sterk en onverbiddelijk', zoals
mijn neef schreef, als wel 'ondui
delijk en moeilijk te bestrijden'.
De belangrijkste gewapende groe
pen tekenden in 2015 in Algiers
een vredesakkoord met de door de
VN gesteunde Malinese regering,
maar dat wordt lang niet altijd na
geleefd. In augustus liet de VN-
Veiligheidsraad nog weten 'diep
gefrustreerd' te zijn over deze
stagnatie.
Hoogspanning
De Nederlandse taak klinkt mis
schien abstract, maar is heel con
creet. Op de tweede ochtend krijg
ik een kogelwerend vest en ga ik
mee op patrouille naar Gao, een
stad in het oosten. Onlangs is daar
een lokale held en bouwmogol
doodgeschoten die naar verluidt
zaken heeft gedaan met islamiti
sche fundamentalisten. De stad
kwam onder hoogspanning te
staan. Het zwarte bevolkingsdeel
van de stad legde de schuld bij het
Arabische deel, dat zich in het
nauw gedreven voelde. De gemoe
deren bedaarden pas toen de
imam rust predikte. Hoe relatief
Kerk Nederlandse en Duitse militairen wonen een
gezamenlijke kerkdienst bij. fotolaif/hh
die rust precies is, daar hopen we
vandaag achter te komen.
In een konvooi onder leiding
van twee lichtbewapende voertui
gen, Mercedes Benzen-met-
boordwapen, rijden we door de
woestijn, naar de moskee. In het
voertuig zitten de 22-jarige Tho
mas (schutter), de 33-jarige Remco
(chauffeur) en de 29-jarige Nicky
(pelotonscommandant) en ik.
Mijn neef omschreef het stel als
'de rammers van 30' (het derde pe
loton) en dat kan ik begrijpen. Ze
zijn breed, hebben getatoeëerde
armen, stevige baarden en opge
schoren koppies. Denk: Tim Hof
man on steroids.
Als we de stad binnenrijden
worden we toegezwaaid, goed
lachse kinderen vragen om koek
jes en chocolade. Een hartelijk
beeld, te midden van deprime
rende omstandigheden. Tussen de
vele hopen weggeworpen water
flessen, slippers en verpakkingen
op straat snuffelen geiten vergeefs
naar iets eetbaars.
We rijden door zwarte rookwal
men, nasmeulend plastic, onze ke
len branden. Op de motorkap van
een oude Dakar-wagen wordt een
bok in stukken gesneden. Op een
muur staat gekalkt: 'Capital du
crime', hoofdstad van de misdaad.
Als bij de moskee blijkt dat de
imam vandaag niet aanwezig is,
rijden we door naar het markt
plein, waar we worden begroet
door een tolk met wie de rammers
vaker werken. Al snel gebaart een
in wit gestoken Arabier naar ons.
Drie man stappen uit, onder wie
ik, en een tolk. We gaan in de
schaduw staan, achter een vracht
container, tussen sigarettenstom-
pjes en naar urine ruikend zand.
De man heeft nicotinegele tan
den, hij rookt Dunhill, net als
ZATERDAG 22 DECEMBER 2018 GO
VERVOLG VAN PAGINA 15
Op pad Een Nederlands peloton
rustlocatie. foto ministerie van defensie
komt met hun quads aan op een
